The New Girl

H9. Stiekem verliefd

Ik liet haar los, trok mijn kleren aan en vertrok. Naar de plek waar ik me altijd rustig voel.

Selena POV

Saar kwam binnen. "Hé Selena, gaat het? Ik weet niet wat er met Maaike aan de hand is. Ze heeft gewoon nog altijd een beetje een trauma van 2 jaar geleden." Een trauma? Waar zou Saar het over hebben? "Trauma?" Vroeg ik maar gewoon. "Ja, ik weet wel niet of ik dit van haar mag zeggen." "Komop Saar, Maaike is de eerste persoon waarmee ik bevriend raakte vandaag. Ik heb jullie geholpen jullie groepje weer bij elkaar te brengen." "Daar heb je gelijk in maar dat geeft mij nog geen reden om haar geheim aan jouw te zeggen." Shit, daar had ze gelijk in. "Zou ik misschien wat kleren van jouw mogen lenen?" Saar keek me onderzoekend aan. In een mum van tijd had ik mijn armen om mijn lichaam gewikkeld. Je kon nog steeds door mijn ondergoed heen kijken. "Tuurlijk! Ik heb precies de outfit voor je!" Ze ging de badkamer uit en kwam terug met een jogging, een losse t-shirt, een paar ondergoed en een must. "Waarvoor de muts?" Ze keek me aan. "Ow, ik zag net dat Pascal weg is gelopen en dacht wel dat je achter hem aan zou gaan." Wat zei ze nu?! Ik moest inderdaat achter Pascal aan. "Bedankt!" Ik deed de deur dicht. Kleden me snel aan en rende naar buiten. Ik rende maar een random kant op. Op een gegeven moment zag ik Pascal een hoek om gaan. Richting een park. Ik volgde hem erheen.

"Hé Pascal." Hij zat aan een meer ergens aan het einde van een park. Er stonden overal bomen rondom het meer. Het was er prachtig. Ik stapte naar hem toe en ging naast hem zitten. Hij zag er niet speciaal uit. Alleen een beetje is sjok. Het leek wel even of hij wou gaan huilen. "Wat doe je hier?" Vroeg ik. "Soms heb ik even tijd voor mezelf nodig. Dan kom ik naar hier. Hier voel ik me rustig en goed. Vanaf dat ik hier zit, denk ik enkel nog aan mezelf. Dan is deze hele wereld van mij en kan ik alles maar doen wat ik wil, eten wat ik wil, kan ik ieder meisje hebben dat ik wil en kan ik overal heen!" Fantasie heeft hij wel hoor. Ik vind hem wel schattig als hij zo fantaseert. "Je vind me vast gek nu?" Vroeg hij. "Wat? Nee! Ik vind het juist leuk dat je er zo over denkt. Alleen jammer dat het alleen maar gedachten kunnen zijn." Hij keek me aan. "Maar je zei iets over elk meisje kunnen hebben, wie bedoel je daar dan mee?" Zijn blik veranderde enorm bij die vraag. "Niemand in bijzonder."

"Ik geloof je niet." Zei ik grinnikend. "Ahaha, misschien wel iemand.." Nu was ik toch wel benieuwd. "Oeee, wie?" Hij antwoordde niet. Reden genoeg voor mij om niet door te vragen. We gingen samen op het gras liggen. Ik ging met mijn hoofd op zijn borst liggen. "Deze plek is inderdaat wel rustgevend." Zei ik op een rustige/moeë toon. "Hoe zou dat komen denk je? Het is al 20:00, de meeste mensen gaan dan niet meer naar buiten hoor." Maar natuurlijk wij wel. Want wij zijn niet zoals de meeste mensen. "Daar heb je gelijk in." Kon hij mijn gedachten lezen? Weird. "Kon je mijn gedachten lezen?" Hij knikte. "Soort van, ik had een vermoeden dat je dat dacht." Wow, hij kende me pas een dag en het leek al wel alsof we elkaar al jaren kende. We lagen nog even in het nu al natte gras. Mijn ogen vielen langzaam dicht en het werd donker voor mijn ogen.

----------TIME SKIP---------- *(5 maanden)*
Sorry maar als ik alles vanaf het begin moest gaan opbouwen zou het te lang duren. We zitten nu al 8 hoofdtukken in 1 dag en dat leek me wat teveel.

Lief dagboek,
Ik zit nu al een 5 maanden bij dit groepje. En niets dat me laat merken dat dat verkeerd was. Ik blijf steeds maar terug denken aan de eerste dag met deze mensen. Aan hoe ik met Pascal in het gras lag en in slaap was gevallen. waar ik me eigenlijk een beetje voor schaamde. Hij vond het natuurlijk niet erg. Maar ja, zo is Pascal. Toen ik de volgende dag wakker werd lagen we allemaal verspreid door de woonkamer. Die week zijn we nog gewoon naar school geweest. Ik heb wel het gevoel dat Lukas me minder en minder haat elke dag. Waar ik dus totaal geen bezwaar tegen heb aangezien ik niet van ruzie hou. Maaike heeft me nog steeds niet gezegd waarom ze zo pissig was de eerste dag, maar ik heb geleerd haar privacy te accepteren. Voor de rest is alles wel in orde. Koen doet gewoon aardig tegen me. Niets speciaals, hij is nog steeds een van de coole kinderen op school. Owja, school. Dat ding wat in die kamer gebeurde blijft raar maar ik heb me erover heen gezet. Omg hoe kan ik dit vergeten! Dat hondje vanuit de kast, dat hebben ik en mijn moeder geadopteerd. Zijn naam is 'Kaleb' hij is een schatje! Een van de beste dingen dat ooit is gebeurd in mijn leven.
Mijn moeder is nog steeds hetzelfde. Ze neemt elke week een andere man mee naar huis en probeert geld van ze te krijgen. Je zou haar een hoer kunnen noemen. Ik schaam me dood voor haar. Zo was er een dag dat een kerel van op mijn school naar me toe kwam en vroeg of ik het geld van zijn vader wouw teruggeven. Ik zakte zo door de grond heen, zo beschamend. De groep verdedigde me er wel in. Ze zeiden dat zijn vader maar beter moest uitkijken waar hij zijn geld heen deed. Het was inderdaat niet mijn schuld dat zijn vader geld aan mijn moeder gaf. Er word nu wel af en toe achter mijn rug geroddeld. Soms hoor ik eens van "Hé, haar moeder heeft mijn vader nog geld te goed." Ik durf soms gewoon niet meer naar school. Maar het wend wel dat ze achter je rug roddelen. Maar de groep sleurt me erdoorheen. Vooral dan Pascal.
Zou het kunnen dat ik verliefd word op mijn beste vriend?

Ach ja, tot later dagboek!
Selena XxX

------------------------------
Dat was H9! Sorry dat het zo'n kut hoofdstuk was. Ik heb het zelf ook door. Daarom heb ik jullie hulp hard nodig.
Vragen:
1. Wat gaat er gebeuren?
2. Wat wil jij dat er nog allemaal gebeurd?
3. Gaat er iets met iemand van de groep gebeurden of met Selena/ haar moeder?

Bye Bye
-Eline XxX