Selena is net verhuis en heeft al haar vrienden/vriendinnen achter moeten laten. Ze is moeten verhuizen omdat haar ouders gingen scheiden. Ze kon kiezen tussen een sletterig moeder of een nette en rijke vader. Raar genoeg koos ze voor haar moeder. E...
Selena POV "Waag het niet." Mompelde ik toen ik op mijn buik op de ligstoel lag. Tuurlijk had ik door dat Pascal en Ziggy me in het water wouden gooien. "Ow kom op Sel! Gewoon even zwemmen." Smeekte Ziggy die een paar centimeter van mijn oor vandaan was. "Nee is nee Ziggy." Zei ik al wat kwader. De zon branden in mijn huid. Kwam daar ook nog eens bij dat ik de druppels die van Pascal zijn haar drupte op mij voelde belanden.
Het geluid van voetstappen zorgden ervoor dat ik dacht dat ze weg waren. Maar dat werd al snel veranderd toen één iemand me bij mijn benen nam en de andere me onder mijn oksels vastnam. "Aah!" Riep ik uit toen de 2 tienerjongens me richting het zwembad droegen. "1!" Riep Ziggy. "Waag het niet!" Riep ik toen ik probeerde tegen te stribbelen. "2!" Hoorde ik Pascal roepen. "Ow neeee!"
"3!"
Ik werd losgelaten en zweefde even door de lucht. De frisse wind woelde over mijn lichaam. Al snel voelde ik het koude water mijn huid raken en ging ik kopje onder. Het besef dat ik onder water was kwam pas toen ik mijn longen ineen voelde krimpen en ik lucht nodig had.
Snel stootte ik mezelf af aan de bodem en schoot ik naar boven. Toen mijn hooft boven water schoot voelde ik de spetters van iemand die in het water sprong langs me vliegen. De persoon kwam boven en al snel zag ik de zwarte krullen van Ziggy die nu slapjes langs zijn gezicht lagen.
"Die krijg je terug!" Riep ik waarna ik een slag water naar hem spette. "Hey!" Schreeuwde hij toen de waterslag hem raakte op zijn gezicht. Ik kreeg de volle lading meteen terug. "Stop dat! Aaah!" Binnen enkele seconden bevond ik me onder water. De hand die op mijn hoofd drukte om me onderwater te krijgen was van Pascal.
Onderwater draaide ik me naar hem om en greep ik één van zijn benen. Met alle kracht die ik had trok ik aan het been. Niet veel later ging Pascal kopje onder. Zijn blonde haren zweefde wat rond zijn hoofd. Toen ik weer boven water kwam hoorde ik Ziggy hard lachen. Ook Pascal kwam alweer snel boven.
"Wat is er zo grappig Zig?" Vroeg ik toen ik gewoon rustig verder zwom. "Ow niks. Gewoon dat Pascal is ingemaakt door zijn vriendin!" Hij begon hysterisch hard te lachen. Mensen begonnen naar ons te kijken. Ik pletste wat water in zijn gezicht waardoor hij stil zou zijn. Snel wierp ik mijn lichaam op Ziggy en ook hij ging kopje onder.
Toen hij weer boven kwam keek hij me verbaast aan. "Waar was dat voor nodig?" Vroeg hij. "O nee!" Zei ik sarcastisch. "Ziggy is ingemaakt door een meisje! Hoe tragisch!" Pascal en ik begonnen allebei te lachen terwijl Ziggy juist heel serieus bleef staan.
"Ow kom op Zig! Het was een grapje he. Hebben we je mannelijkheid beschadigd?" Vroeg Pascal die ondertussen naast Ziggy was gaan zwemmen. Binnen enkele seconden waren beide jongens onderwater. Ik begon te lachen van hoe kinderachtig ze eigenlijk nog doen.
Denkend dat we volgend jaar afstuderen en volwassen worden bracht een lag op mijn gezicht. Tuurlijk zouden we nog naar de universiteit of hoge school gaan maar dat waren dan weer andere zorgen. "Het is bijna voorbij." Mompelende ik tegen mezelf.
"Maaikeeee~? Kom je niet meezwemmen?" Zong Ziggy terwijl hij naar de zijkant van het zwembad zwom. "Nee," antwoordde ze kort terug. "M-maar.." Ziggy had blijkbaar niet zo'n antwoord verwacht. Het enige wat hij deed was verbaast naar zijn beste vriendin kijken die op haar strandstoel aan het schrijven was en af en toe met haar pen tegen haar lip kwam en even naar boven keek. "Wat ben je zelf aan het doen?" Vroeg ik toen ik zelf bij de rand was aangekomen. "Schrijven... En ik zou het zeer erg op reis stellen als jullie me met rust zouden laten." Snauwde ze waarna ze verder schreef.
----------
"Wat hebben jullie al gedaan vandaag?" We zaten aan tafel met iedereen buiten Maaike. "Uhmm.. Niet veel. Wat gezwommen en zo. Maar even een andere vraag. Waar is Maaike?" Saar keek naar de lege stoel naast haar. "Owja. Ze was wat vroeger komen eten en is toen naar haar kamer gegaan. Ze zei iets over een siësta." Ik knikte even lichtjes en focuste me daarna weer op mijn eten.
"Hey Sel. Kun je me even een kippenbout geven alsjeblieft?" Ik werd uit mijn gedachten geschud door Ziggy die iets aan me vroeg. "S-sorry wat?" Vroeg ik stotterend. Hij wees naar een bord dat voor me stond. Ik keek naar het bord waar ik de bekkende, heerlijke kippenbouten zag staan. Ik nam er eerst zelf een en legde die op mijn bord voor ik het doorgaf aan Ziggy.
Hij knikte nog even voor hij met zijn tanden aan het vlees begon te knagen. "Hé Ziggy," begon Pascal. De donkere jonge keek naar zijn beste vriend. "Hoe voelt het om de enige te zijn zonder vriendin?" Het werd stil aan tafel. Vanwaar kwam die plotse vraag? Nu ik erbij nadacht had Pascal wel gelijk. Van al onze vrienden was Ziggy de enige die nog singel was. Zelf van onze 'vijanden'.
Ik en Pascal waren samen, Saar en Lukas, Maaike en Ryan-maar wie weet hoelang dat nog duurt-. Zelf Koen en Vlinder waren samen! Het enige wat Ziggy kon doen was lachen. Naast me zag ik dat Saar haar mond wat slap begon te hangen. "No way! Heeft onze kleine Ziggy een vriendinnetje?" Iedereen keek naar Ziggy die gewoon rustig verder at. Lukas-die naast hem zat- stootte hem tegen zijn schouder.
Het kippenboudje viel op zijn bord en hij keek even kwaad naar Lukas. "Stop met eten en antwoord," zei Lukas tegen hem. Ziggy lachte even en keek naar ons allen. "Er is misschien dit ene meisje--" "o my god! Mijn kleine zoon heeft een vriendin! O ik ben zo trots op je!" Saar stapte naar Ziggy toe en drukte een kus op zijn wang. "We zijn niet samen ofzo.." Ik zag een lichte blos op Ziggy zijn wangen verschenen.
Zo kregen we een hele uitleg over een meisje genaamd Diana. Ze was een latina met prachtige zwarte lokken haar en bruine ogen. Ziggy was duidelijk smoor op haar. Ze kende elkaar blijkbaar al langer. Iets van de dochter van een vriendin van zijn moeder? Het was allemaal heel verwarrend. Hoe dan ook... Ik hoop gewoon dat Ziggy gelukkig is.
Maaike POV I don't want to play no games. I'm tired of always chasing, chasing after you.
Ik was bezig met teksten schrijven voor morge avond. 'Ik kan niet geloven dat we al weer bijna weg zijn. Ik zou eigenlijk moeten genieten van deze laatste dagen... Ach ja, als ik wil dat dit werkt moet ik voort doen.'
Wake up in your bedroom and there's nothing left to say. When I try to talk you're always playing board games.
Het meeste van de tekst had ik al wel. Ik wouw gewoon nog even alles goed bekijken en herhalen. 'Wil ik dit eigenlijk wel doen? Ik ga Ryan kwetsen... Maakt niet uit! Hij heeft er zelf om gevraagd!'
*klop klop*
Ik keek even op van mijn blad en keek richting de deur. 'Wie is dat nu?' Dacht ik toen ik opstond en naar de deur liep. Toen ik door het gat van de deur keek zag ik niemand staan. Ik opende de deur toch en zag een klein briefje op de grond liggen.
Teruglopend naar de tafel in mijn kamer zette ik mezelf neer op de stoel en nam ik het briefje voor me.
Afspraak van vanavond word afgezegd. Sorry schat maar ik moet wat anders regelen. Knuffels van Ryan.
Met tranen in mijn ogen gleden mijn ogen over het papier. Een enkele druppel viel van mijn gezicht waarna het contact maakte met het papier. "De lul... Hij heeft iets 'anders' te doen? Waarschijnlijk iets belangrijkers dan mij." Met de woede die zich nu in me bevond begon ik verder aan het nummer te werken.
------------------- Het boek komt aan z'n einde. Waarschijnlijk nog 5 hoofdstukken en een epiloog. Ik heb voor het gemak de karakters in echte acteurs veranderd. Dit is hoe ik iedereen zie:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
