The New Girl

H10. Pijnlijk verleden

Sommige stukjes zijn een beetje vies dus zet ik er maar een 14+ op 😂

Selena POV

"Selena kom!" Pascal riep me om te kunnen vertrekken. We gaan met z'n alle zwemmen vandaag. Dat word zeker super leuk! "Ik kom!" Ik liep naar beneden, deed mijn schoenen aan en vertrok samen met Pascal naar het zwembad.

Owja, ik en Pascal zijn sinds kort echt de BESTE vrienden. Met de rest ben ik natuurlijk ook beste vrienden maar met hem ligt het anders.

----------AAN HET ZWEMBAD----------

"Pascal, Selena! Jullie zijn er!" Saar rende op ons af en vloog ons om de nek. Ziggy en Maaike stonden wat rond te hangen bij de balie. "Waarom zijn jullie zo laat?" Ondertussen stonden Maaike en Ziggy er ook al bij. "Er waren wat dingetjes tussen gekomen." Saar keek me met glinsterende ogen aan. "Oeeeh ze gebben liggen zoenen!" Ze begon in het rond te springen. "Wat? Nee!" Iedereen begon te lachen. Behalve ik en Pascal natuurlijk. "Goed, kunnen we gewoon gaan zwemmen?" Iedereen lachten en we gingen ons klaar maken om te gaan zwemmen.

Eenmaal iedereen klaar was gingen we naar binnen. "Wat een groot zwembad hier man! Aaaaah! Een glijbaan!" Ik was zo blij dat ik bijna uitschoof richting de glijbaan. Toen ik van de lange, grote en coole glijban afwas kwam Pascal al direct achter me aan zwemmen. Alleen Ziggy was nog niet in het water geweest. "Hey Zig, kom je er nog in?" Vroeg Saar op een speelse toon. En voor we het wisten liep Ziggy naar de rand. "Bommekeeeee!" En hij zat mee met ons in het zwembad. Zo ging het nog een beetje voort. We spetterde met water naar elkaar, deden bommetjes in het water, gingen van de glijbaan, we zijn zelf naar het buitenzwembad geweest en bijna het zwembad uitgestuurd door een van de 'bewakers'. Ik werd wat moe van al dat gezwem en ging in een ligstoel liggen. Ik zag dat Maaike ook moe werd en ze kwam naast me liggen. "He" zei ik beleefd. "Yo" antwoordde ze kil terug. "Wat is er nu Maaike. Ik trek al een tijdje met jullie op en ik merk dat je soms droevig bent. Zou het niet gewoon tijd zijn om het me te zeggen?" Ze keek me even aan met natte ogen. Had ik een gevoelige snaar geraakt? Ik legde mijn hand om haar schouder en er ontstond al snel een omhelzing. Ik gok dat we er ongeveer 2 minuten zo hebben gezeten.

"Het was ca. 2 jaar geleden. Toen bestond ons groepje uit: Ziggy, Pascal, Saar, Lukas ik en...... Arne." Arne? Wie was dat nu weer? "Normaal was Lukas niet in ons groepje maar hij was Saar haar vriendje en toen was hij nog wel een toffe gast. Die foto die je op het bed zag liggen, toen in het gras, toen was iedereen er. Maar je kon aan de foto zien dat er een stukje was uitgescheurd. Dat was Arne." "Oke, als ik het goed begrijp is er jongen uit jullie groepje weg gegaan?" Maar dat bleek niet te zijn hoe het echt was. Maaike kon geen tranen meer binnen houden en ik zag een dikke traan over haar wang rollen. Iedereen van ons groepje zag dat en ze kwamen allemaal bij ons zitten. "Hé Maaike, je bent nu toch al bezig met zeggen wat er is gebeurd. Ga verder." Zei Saar terwijl ze haar armen om Maaike heen sloeg. "Oké." Ze slikte even en ging verder. "Wel, ik en Arne wij....wij waren een....een.....een koppel." Auw, als je een koppel bent met iemand uit de groep en dan gaan jullie uit elkaar, moet kut zijn. "Wat is er dan met Arne gebeurd? Als ik dat mag weten toch!" Probeerde ik me nog te redden, maar dat was al te laat. Maaike barste in tranen uit. Ze kwam in een grote omhelzing van iedereen terecht. Behalve van mij. Ik wist niet eens waarom ik haar zou moeten knuffelen. Ik zag dat Saar en Maaike een kleine conversatie hadden. Saar ging verder. "Het gedoe over Arne is nogal....moeilijk. Het is niet zo dat hij is verhuisd of Maaike en Arne uit elkaar zijn gegaan. Het ligt anders." Nu vroeg ik me toch wel af HOE anders. "Het zit zo. Arne is 1,5 jaar geleden omgekomen in een auto-ongeval. Het is nog steeds moeilijk voor ons allemaal. Het is al lang geleden maar hij zit voor altijd in ons hart." Het was stil. Iedereen kreeg wat tranen in hun ogen. Zelf Pascal en Ziggy.