Forbidden Love

Chapter 49: The End

Chapter 49: The End

Pasintabi lang po sa mga batang nagbabasa, ang bahaging ito ay may maseselang salita na hindi angkop para sa mga bata.... Thankyou

~Johndsome Drae

---
Chapter 49: The End

Hinagis nya ako dahilan upang matumba ako sa kama. Pagkataob ko ay dali dali nya akong pinatungan.

"Ahhhh!!! Tulongg!!!!" Nagisisigaw ako. Ayoko, kailangan kong humingi ng tulong.

"Tumahimik ka!!!" Tapos sinampal nya ulit ako ng napakalakas.

"Maawa ka.... Pakiusap... Itigil mo to..." Pagmamakaawa ko pero para syang bingi na walang naririnig. Nakahandusay ako sa kama ay nakapatong sya. Nakataas ang dalawa kong kamay habang hinahalikan nya ako mula sa mukha pababa sa dibdib ko.

Hindi pa sya nakuntento ay hinawakan nya ang dibdib ko at pinaghahalikan. Nilamutak nya ito at umuungol ng pagkalakas lakas. Sa sobrang sakit ay kinagat ko ang likod nya at sumigaw sya sa sakit.

"Ahhhhhhh!!! Walang hiya ka!" Tapos sinikmuraan nya ako dahilan para manghina ako at mawalan ako ng malay. Kawawang bata, walang kalaban labang inaalipusta at binababoy.

Nagulat ako ng tanggalin nya ang damit kong suot. Gusto ko sanang sumigaw at pumiglas ngunit wala na akong lakas para gawin yun.

Maya maya ay hinubad nya na ang pang-ibaba ko.

"Uuhhh" gusto kong sumigaw, gusto ko syang pigilan pero tila para akong bato na hindi makagalaw.

Walang anu ano ay pinasok nya ang kayang pagkalalaki sa makipot kong pagkababae. Sa sobrang sakit ay napasigaw ako.

"Ahhhh" pero para syang bingi na walang naririnig at tuloy tuloy padin sa pagbayo. Hanggang sa tulyang bumulwak ang dugo sa akin, wala na. Wala na ang matagal kong pinakaiingat ingatan...

Habang pinagmamasdan ko sya at tila hayok na hayok sa pagbayo. Tumitirik ang mga mata at nakalabas pa ang dila at naglalaway. Halos pawis na pawis na pero ayaw pang tumigil. Ilang minuto ay huminto sya sa pagbayo. At mayroon akong naramdaman na parang likido sa loob ko. Isang puting likido na mula sa pagkalalaki nya.

Maya maya ay bumangon sya.

"Wag kang magkakamaling sabihin ito kahit kanino. Kundi pasasabugin ko ang bungo mo at ng pamilya mo" wala nakong iba pang nagawa kundi ang umiyak ng umiyak.

---

Hindi isa, hindi dalawa kundi maraming beses nya akong paulit ulit na winasak. Hanggang sa magbunga ang kawalangyaang pangaabuso sakin ni Intoy.

Isang umaga, Habang kumakain kami ng agahan ay bigla nalamang akong naduwal.

"Anak anung problema?" Tanong ni mama at sumunod sakin sa lababo.

"W-wala po." Sabi ko, naalala ko kasi yung banta ni Intoy saamin.

"Kung may problema anak maari mokong makausap." Tapos bumalik sa pagkain si ina.

--

Habang abala si Intoy sa pag-sasaka ay kinausap ko si ina.

"Ina, si Intoy...." Sabi ko habang nanginginig.

"A-ano yun anak? A-anung problema kay Intoy?" Naramdaman ko agad ang pagaalala ng lubos ni ina.

"Si intoy nay, ginahasa nya ko" at hindi ko na napigilang humagulgol at niyakap ako ni ina.

"Hayuup syaaa!!!" Sigaw ni ina at nanginginig sa galit.

"Ako ba ang pinaguisapan nyo?" Nagulat ako ng may boses na sumulpot. Si intoy.

"Hayup ka intoy!" At tumayo si mama at aambahan si intoy ng sampal ng bigla itong maglabas ng baril.

"At ano.. Anung magagawa mo ah?" Tapos sinakal nya si ina. Tatakbo sana ko papunta sakanila ng sumigaw si ina.

"Anak, lumayo kana dito... Tumakbo kana..."

"Pero ina..."

"Wala ng pero pero! Sundin mo ako! Magkapalayu layo ka!!!" Tapos tumakbo ako palabas ng bahay. ...

---
Kung saan saan akong lupalop nakarating. Hanggang sa isang araw, may dalawang babaeng lumapit saken.

"Ok kalang miss? Kailangan mo ba ng tulong?" Sabe ng isang nakapusod ang buhok at mukhang may edad na.

"Hi, ako si Linda." Nagpakilala naman sya psgkatapos nya kong kamustahin.

"Wag kang matakot, hindi ka nameng sasaktan. Ako si Alice" this time yung ksama nya naman na blonde yung buhok.

"Ang ganda nya, pwedeng pwede sya" sabi nung Linda dun sa Alice.

"Wala po akong matutuluyan. Galing po ako sa probinsya." Sabi ko sakanila.

"Ganun ba, welcome na welcome ka samin" tapos itinayo ako ni Alice.

"Tara sumama ka samen" tapos sumama ako sakanila.

---
Gabe na ng makarating kame sa pupuntahan namen. Nagulat ako ng makarating kame sa isang bahay. Malaking bahay. At pagpasok namen sa loob, patay sindi ang ilaw.

"Tuloy ka." Sabi ni Alice at pumasok na kame.
Kinuwento ko sakanila angnangyare.

"Tutal dahil buntis ka, magwaitress ka muna dito. At pag-nanganak kana, may kilala akong aborsiyonista para dyan sa baby mo" sabi ni Alice.

"H-hindi... Hindi ko kaya..." Sabi ko.

"Anung hindi kaya? Mas hindi mo kayang buhayin ang batang iyan. Bakit, kaya mo bang buhayin ng magisa yan. At anu? Sasabihin mo sa batang yan na anak sya ng ama amahan mo? Na bunga sya ng kawalangyaan?" Medyo natauhan ako. Pero hindi ko kayang pumatay ng bata.

"Gusto ko sanang ipaampon lamang sya. Gusto ko syang buhayin kahit hindi ako ang mag-alaga. Gusto kong bigyan ng pagkakataon ang batang ito na mabuhay."

"Kung ganun ikaw ang bahala."

---

Napakabilis ng panahon, lumipas ang anim na buwan isinilang ko ang isang sanggol. Isang malusog na lalaki. Hindi ko na niyakap pa ang bata ngunit binigyan ko ito ng kwintas na may puso na palawit. Dahil naniniwala ako na balang araw magkikita kaming muli...

Ngunit hindi ko inaasahang sa ganitong paraan kami magkikita. Nangarap ako na balang araw gusto kong ikasal. Pero sadyang mapaglaro ang tadhana, pinagtagpo kami at ikinasal ako sa sarili kong anak...

•End of Flashback

---
Dali dali akong nagbihis at umalis ng resort. Sinabihan ko ang mga crew na huwag sasabihin na umalis ako. Pero bago ako umalis, nagiwan ako ng isang sulat.

Please God forgive me, I marry my own son.

=T H E E N D=