Forbidden Love

Chapter 42: Flashback

Chapter 42: Flashback

(After 1 year)

Nakatayo kami ni Carlo sa loob ng mga kandila na hugis puso. Ang saya saya ko ng mga oras na ito ng biglang may narinig akong batang umiyak malapit sa lugar na kinakatayuan namen kaya napalingon ako. Sa di kalayuan ay may batang nakaupo at umiiyak, isang batang lalaki. Dali dali akong tumakbo patungo doon ng bigla akong pigilan ni Carlo.

"Wait, san ka pupunta?" Tanong ni Carlo at mukhang nagulat sa ginawa ko.

"Kailangan ko syang puntahan. Kailangan kong puntahan ang anak ko!" Sagot ko at naluha nako.

"Stop that! Patay na ang anak mo!" Bulyaw nya saken dahilan para maginit ang ulo ko kaya...

"Pak!" Isang malakas na sampal sa kaliwsng pisngi nya at....

"Ring! Ring! Ring!" (Alarm clock)

Nagulat ako ng magring yung alarm clock sa tabi ko. Nananaginip lang pala ako. Ayoko pang bumangon, gusto ko pang matulog para maituloy ang panaginip ko pero wala, hindi na ako makatulog. Pero kahit gising ang diwa ko ay maririnig akong batang umiiyak. Aahhhh! Anu ba to! Tapos nagulat ako ng biglang may humawak sa balikat ko.

"Bahy? What's wrong? Are you alright?" Si Carlo pala. Siguro nagising sya sa ungot at sigaw ko. Mukhang alalang alala talaga sya kaya kinausap ko para mawala yung worries nya.

"Nothing, im alright." Sabi ko at niyakap ko sya at ngumiti ako. In fairness, englishera na ang lola mo. Actually nandito kame sa California. Halos 1 year na rin kame dito kaya nasanay nako kaka-english. Jusko naman kasi lahat ng tao dito English speaking eh.

"Are you sure?" Tanong nya ulit.

"Yes baby, im fine. Always." Tapos kiniss nya ko sa forehead.

"Wait, I prepare for our breakfast." Sabe ko tapos bumangon nako pababa sa first floor. Habang nakatayo ako sa tapat ng lababo, nilagyan ko na ng tubig yung termos at tumulala saglet. Naalala ko nanaman tuloy yung gabi na ipakikilala akoni Carlo ulit na girlfriend for the second time.

-Flashback-

Pagkatapos ng date namen ni Carlo ay excited kameng pumunta sakanila upang ipakilala ako as girlfriend ni Carlo. Alam ko nung una medyo tagilid ako sa parents nya pero siguro tatanggapin na nila ko ngayon dahil isa na din akong businesswoman. Nang makarating na kame sa bahay nila Carlo, hindi muna kame kaagad pumasok. Huminto muna ko saglit.

"Anung problema?" Tanong sakin ni Carlo habang nakaakbay sa likod ko.

"Kinakabahan kasi ako" tapis pinagkiskis ko yug dalawa kong kamay para maginit. Sobrang lamig na kasi sa sobrang kaba.

"Anu kaba, mahal kita. Mahal na mahal kita kaya tatanggapin  kana nila. Trust me" tapos ngumiti sya at para bang magic na nawala yung kaba nanararamdaman ko.

"Iloveyou baby" sabi ko.

"Iloveyoutoo" tapos kiniss nya k osa forehead at pumasok na kame sa loob. Pagkapasok namen ay bumungad agad saamin ang pap nya na umiinom ng wine. Sa itsura nito ay mukhang galit na galit. Mas lao tuloy akong kinabahan. Pagtapos nyang inumin yung isang basa ng wine ay nabaling yung tingin nya sa pinto dahil naramdaman nya ata ang presensya namen. At ang talim ng tinginnya saken. Napahawak naman ako ng mahigpit sa braso ni Carlo.

"Its ok" tapos ngumiti lang sya saken. Bigla ko tuloy naalala yung mama nya. Teka, asan sya? Habang nakatayo kame ni Carlo sa pintuan ay may naririnig kameng naglalaglalagang mga babasaging gamit sa kusina. Tapos sinabayan pa ng malalakas na sigaw at iyak ng isang babae. Nagtingin naman kami ni Carlo. Nagulat ako at napaatras ng makita ang mama nyang lumabas sa kusina. Sabog sabog ang buhok, pulang pula at maga ang mga mata. Nanlilisik ang mga mata nito na tumingin saakin. Napaatras naman ako sa takot.

"YOU! YOU FICKING BITCH!" Sigaw ng mama nya. Hindi naman ako tanga para hindi malaman na ako ang sinasabihan ng mama nya.

"Mom stop it!" Awat ni Carlo.

"WAG MOKONG AWATIN! SINO KABA? ISA KA LANG NAMANG BATA NA NAPULOT SA KALSADA. NA BINIHISAN AT INAYUSAN, SINUNOD LAHAT NG LUHO AT BINIGAY LAHAT NG PANGANGAILAN. TAPOS ITO ANG IGAGANTI MO? WATTA FACE YOU HAVE? CARLO, HINDI KA NAMEN ANAK KAYA WAG KANG UMASTA NG GANYAN." Parang nagpantig yung dalawa kong tenga sa mga narinig ko. Te-teka? To-totoo? Napatingin nalang ako kay Carlo at nakayuko lamang ito. Kaya naman sumagot nako.

"Wag naman pong ganyan" mahinahong sabe ko. Pero nagulat ako ng bulyawan nya ko.

"WHO ARE YOU? ANUNG KARAPATANG SABIHAN AKO NG GANYAN? HOY HALIPAROT WAG MOKONG TURUAN! HINDI KITA GUSTO PARA SA ANAK KO KAYA MAGTIGIL KA!" Wow ha! Grabe na to. Pinag papasensyahan ko lang tong matandang ito dahil kay Carlo pero sobra na.

"HOY MATANDANG HUKLUBAN! UMAYOS KA NG PAGSASALITA MO! MAAYOS ANG PAKIKIPAGUSAP KO SAYO PERO KABASTUSAN ANG ISASAGOT MO? MAY PINAGARALAN KABANG TALAGA? ANG TANDA TANDA MO NA WALA KANG PINAGKATANDAAN! AT AKALA MO KUNG SINO KA KUNG....." Hindi pako tapos sa sasabihin ko ng bigla akong hilahin ni Carlo palabas ng bahay nila kaya naman tumigil nako.

"GET OUUTTTT!!!!!!!" sigaw nya samen ni Carlo.
--
Habang naglalakad kame ni Carlo palabas ay nagsorry ako.

"Carlo? Sorry sa mga nasabe ko sa mana mo"

"Ayos lang. Totoo naman eh."

"Sorry."

End of flashback.

---