Forbidden Love

Chapter 43: The Message

Chapter 43: The Message

Nagulat ako ng biglang may yumakap sabewang ko patalikod. Si Carlo.

"Baby, bakit ikaw ang gumagawa nyan? Hindi ba't si Yaya Rosa ang gumagawa nyan? (Si yaya rosa ang isa nameng katulong sabahay. Medyo may katandaan na den)

"Anu kaba, of course i need to fulfill my responsibilities to you as your wife. And besides, nakakawa naman si Yaya Rosa."

Napansin nyang tulala ako at tahimik kaya bigla syang nagsalita.

"Iniisip mo padin ba yon?"

"Ah, no."

"Let's forget about that."

"Yes i did"

--

Pagkatapos kong magprepared ng breakfast namen at kumain, dali daling pumunta si Carlo sa cr at naligo.

"Hey!" Sigaw ko sakanya dahil halos hindi na sua magkanda-ugaga sa pagtakbo. Halos malaglag na yung towel nya at toothbrush sa pagmamadali.

"Yow!" Sigaw nya tapos pumasok na sa cr. Anu kayang problema neto at ganito to. Saan sya pupunta. Umakyat ako sa kwarto namen at nakita kong naka-prepared yung damit nya. Bakit parang may lakad sya? Hindi nya manlang ako ininform. Alam nyang 2 year anniversary namin tapos hindi nya manlang nireserve yung araw na to para saming dalawa. Sana manlang naging aware ako para hindi ako nag-eexpect ng ganito.

Pagbaba ko sa hahdan, nasalubong ko si Carlo na tumatakbo paakyat ng second floor.

"What's going on?" Tanong ko sakanya at itinaas ko pa yung dalawang kamay ko pero para syang bingi na walang narinig. Para bang invisible ako sakanya. Para akong hangin na nilagpasan nya lang.

"My God Carlo! Wtf!" Napasigaw nalang ako dahilan para mapalingon sya. Pero instead na lapitan ako eh nginitian lang ako tapos dumiretso na sa kwarto. Teka, nang iinsulto ba tong lalaking ito? Uurrggg, badtrip! Basta talaga Friday the 13th malas eh! Kabeastmode.

Sinundan ko naman sya sa kwarto pero parang si Flash sa sobrang bilis kumilos. Papasok palang ako ng kwarto eh nakabihis na sya. Palabas na sya at nag-aayos ng neck tie nya.

"Wait..." Hinawakan ko aya sa dibdib at hinarangan para di makalabas. Tapos inagaw ko sa kamay nya yung neck tie nya.

"Diba dapat ako yung nag-aayos nito?" Sabi ko habang inaayos yung neck tie nya.

"S-sorry, i need to be on time" tapos inaayos nya yung kwelyo ng polo nya.

"Whaatt? You need to be on time? Baket? Sino ba yang napaka-importanteng tao na yam at ipinagpalit mi yung celebration naten ng 2nd anniversary naten? Eh hindi mo pa nga ko nababati eh! Buti pa yang kikitain mo takot kang malate. Hindi kapa nga nagsusuklay eh. Ni hindi...." Sa sobrang badtrip ko grabeng sermon ang inabot ni Carlo saken. Pero hindi pako tapos sa pagsesermon ay bigla nya akong hinalikan sa labi.

"Sshhh, iloveyou. Happy 2nd anniversary baby" goshh, ayun lang sinabe nya parang magic na nawala lahat ng galit ko? Grabidad Carlo yun lang? Kiss mo lang at iloveyou mo lang buo na araw ko.

"Bye, dont worry." Tapos lumabas na sya ng kwarto at bumaba. Pero ako stocked up paden. Parang hindi pa nagsisink in sa utak ko lahat.

---
Habang nanunuod ako ng tv sa baba, biglang nagvibrate yung phone ko. Tapos pagbukas ko may 1 message. Binuksan ko.

From Carlo:
Goodevening Maam Angel, this is St. Mary's hospital and i want you to inform you that your husband, Carlo Dela rosa is in Operating Room. We found him at the middle of the road due to car accident. Please go to our hospital. Thankyou.

-End of Message

Habang binabasa ko yung message ay nanginginig yung buong kalamnan ko. Mygoooddd!!! Anung nangyare? Kaya pala parang kinakabahan ako kanina. Hindi ko akalaing ganto yung mangyayare. I hate friday the 13th na talaga. Kailangan ko syang puntahan....