2. bölüm

51 5 0
                                    

Multimedya:Hayal ve Hakan


Hakan bavulları arabadan indirirken ben de yeni evimize baktım. "Bakmasana eve uzaylı görmüş gibi , ilerle zaten elimde 13 tonluk bavullar var, hepsini üstüne atarım." dedi. Bende hemen içeri girdim. Ev iki katlıydı. Salonun krem rengi duvarları vardı. Koltuklar açık kahverengi rengi ve L şeklindeydi. Salonun ortasında büyük sayılmayacak kadar küçük , ama küçük sayılmayacak kadar da büyük bir masa vardı.  Bir de duvara montelenmiş Led bir televizyon vardı. Salondan çıktığımda Hakan ile göz göze geldik. Bir merdivenlere bir ona baktıktan sonra hızla merdivenlerden çıkmaya başladık. 

Bir adım öne çıkıp Hakan'a döndüm ve dizimi karnına geçirdim. Karşımda iki büklüm olup kafasını kaldırdı. Ona dil çıkarıp yukarı çıktım. En büyük odayı bulup elimdeki iki çantayı yere bıraktım.Duvarlar pamuk şeker pembesiydi.

 Buna çok sevinmiştim , çünkü çocukluğumdan beri pembe rengini çok sevmişimdir. Bazı insanlar 'sen büyüdün pembe küçükler için' desede onları pek takmadım. Pembe benim için çok güzel bir renkdi. Duvarlardan birinde beyaz , pembe şeritleri olan bir duvar kağıdı vardı. Kapının biraz ilerisinde aynalı beyaz bir dolap vardı.   Odada başka bir kapı daha vardı. Kapıya doğru ilerledim ve kapıyı açtım. Küçük bir balkon vardı. Balkonun önünde de kocaman bir ağaç vardı.

İçeri girip kapıyı kapattım. Havalar gerçektende soğumuştu. Şubat ayındaydık ve şubat tatili de yarın bitiyordu. Ne kadar istemesemde yarın yeni bir okula başlıyordum. Aslında bu beni endişelendirmek yerine , heyecanlandırmıştı. Değişikliklere karşı değildim. Hatta beni mutlu ederlerdi. Ama yinede insan tuhaf hissediyor. Yatağa uzanıp tavana baktım. Biran önce yarın olması için gözlerimi kapattım.

Umarım beğenirsiniz!!!

BİRLİKTE (askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin