9.bölüm

128 25 3
                                    

HAYAL'DEN
Sahne ye doğru ilerledim ve Ardayla cem adrian-herkez gidermi şarkısını söylemeye basladık. Şarkıyı söylerken savaşa bakıyodum.resmen beni kiskaniyodu çok tatlı degilmi. Eminim bu yüzden mal mal siritiyodum. Şarkıyï savaşa bakarak söylerken savaş ayaklandı ve bize doğru adım attı o sırada rüzgar kolunu tutu ve birşeyler söyledi ne söylediyse artık savaş yerine tekrar oturdu. Geri zekalı sn niye karisiyosun bn gelmesini istiyorum yaa onane onaneee. Gelip çok çok ardayi doverdi veya bnimle konuşurdu büyük ihtimale ardayi doverdi kesin ayı.şarkının son sözlerine gelmiştik ve o sırada savaş birden ayaklandı ve çıkışa doğru ilerledi. Savaş çıktıktan sonra şarkı bitmişti. Ve arda bna teşekkür ediyordu sanırım ama onu dinleyemiyordum. Aklım tamamen savaştaydı neden gitti. Neden gelip yanıma kolumdan tutup benide goturmedi goturseydi giderdim ama o goturmedi tek başına gitti. Bi tarafim git peşinden diyordu diğer tarafimsa gitme seni burda bırakan o diyordu ve ben ne yapıcağımı bilmiyorum .ama sanırım ilk defa aklimla değil kalbimle hareket edicm. Ne olabilirki en fazla biraz bağırır çağırırdik birbirimize sonu gzl olurdu ama .evt gidicektim. Ve kararimi verdiğim gibi çıkışa doğru koşmaya başladım. Bi sure kostuktan sonra savaşı gordum. Arkası dönüktü ama oydu .evt şimdi bütün cesaretimi toplayıp yanına gitmem gerekirdi. Bn bunu yapabilirdim. Tam savaşa seslenmek için ağzımı açtım ama ben ona seslenmeden agizimda bi baskı hissettim sonrası karanlık.....
Gözlerini açtım ve etrafa bakmaya basladım. Başının ağrısıyla yüzümü buluşturdum. Eski püskü rutubetli bi odadaydım. Basım çok ağrıyordu bnim burda ne isim var kim getirdi bni buraya. En son savaşın peşinden gitmistim ona seslenicektim. Sonrası karanlık.odanın kapısı açılınca oraya döndüm. 40 larında bi yaslı adamdı. Bana doğru gelmeye başladı pis pis sırıtıyadu. Bni küçümsemiş olacaklar ki elerini bile baglamamışlardı malar. Adam bana yaklaşmaya başlarken yüzümü en umursamaz halini soktum ve ona döndüm -bnim burda ne isim var? Dedim. Kendimden beklemediğimiz bi şekilde soğuk çıkan sesimle. Adam buna şaşırmış olucaki kaşlarını kaldırdı ve -birazdan öğrenirsin ufaklık dedi. Daha önce fark etmediğim tepsiyi yanıma koydu ve -ye ihtiyacın olucak dedi . şu kacırïlan aptal kızlar gibi yememezlik yapmicaktım tabiki. Bnim bunları yiyip kendine gelmem lazımdıki onlara karşı kndini korumak icin.
MASAL'DAN
Hayal savaşın arkasından gitmişti. Bizde rüzgarlarla takılmıştık aslında o kadarda kotu digilerdi. Saatin nasıl gectiğini anlamadım baya geç olmuştu hayali arıyoduk ama açmıyodu. bi sure sonra savas berki arayıp nerde olduklarını sordu. berkte soyleyince buraya geldi. yanında hayal yoktu ama. bize baktı iyicene sonra bni korkutan o kelimeleri soledi-hayal nerde? yoksa o piclemi beraber. dedi. herkez saskınca savasa bakarken. savaş -ne bakıyosunuz öyle dedi. bn hemen ayaklanıp-savaş ne sacmalıyosun hayal snin arkandan cıktı siz birlikte digilmiydiniz diye bagırdım.Savaş-hayır hayal hic yanıma gelmedi dedi. endişesi gozlerinden beli oluyodu. hepimiz ayaklandık ve hayali aramaya koyulduk. bn rüzgar ve savaş bi yone.hande irem ve eren baska yone. melodi mert ve arda baska yone gidip hayali aramaya basladık.kızlar aglıyodu. bnde dahil. biloyodumki eyer kacırılmışsa kötü olurdu çunku hayalin bi kac tane fobisi vardır ve bunların sonucu sinir kırizlerini gecirir.sinir kırizlerini bi kac nedenden dolayı gecirir.eyer biri onu kacırmısa depoya bile koysa karanlık ve kapalı alan fobisi yuzunden sinir kırizi gecirir. bn endiseli bi sekilde hem etrafa bakıyodum hemde hayali arıyodum.sesiz bi sekilde aglayışım birden hıçkırarak aglamaya donustu o olmasa ne yapardım bn.kimi sinirlendirirdim kime tirip atardım en onemliside kim bni korurdu. bunları dusününce aglamam dahada sidetlendi. rüzgar bana dönüp göz yaslarımı sildi. ardındanda -merak etme hayali bulucaz dedi. kafa salamakla yetindim.savas birden bagrınca irkildim-yeter kes aglamayı!!!!hayali bulucaz anladımı onu bulucaz dedi.bnde ona donup bagırmaya basladım-hepsi snin suçun. bide gelmiş bana bagrıyosun.bnce sn sesini kes. dedim.savaş mahçup bi sekilde basını eydi.her yere baktık ama bulamadık.en sonunda hep beraber bi yerde bulistuk.savaşa biri aradı savas hemen actı ve bizden uzaklastı. bu cocuk ne karıstırıyodu. konuşması bitmiş olucaki yanımıza geldi.berke dönüp -bizimkilere haber verdim.her yerde arıyolar bulunca haber verirler.artık eve gidin.bi gelisme olursa haber veririm dedi.bizde onaylayınca kalktık.
Hayal kaybolalı bi gün olmuştu ve ortalıklarda yoktu. savas delirmişti bizde aglamaktan harab olmuştuk.ah hayal hangi delikteysen cık gel artık.
Şimdi ne mi yapıyoduk savaşlarla sözleşmiş bi cafede oturuyoduk.herkez cok sesizdi. sesizligimizi bozan savasın telefonu oldu actı ve karsı tarafı dinledi sonra hemen ....cafeye getur dedi.sonra bize dönüp cafenin kameralarından hayali bulmuslar simdi getiriyolar dedi.
bi yarım saat sonra kamera kayıtları gelmişti. hayal savasın arkasındaydı. fakat arkasındaki adamın farkında digildi. savasa seslenmek icin tam agzını actıgı an bez le bayıltıliyo ve kacırılıyodu.bunu goren savaş deli dinmuştu-hepsi bnim yuzumden.nasıl.fark etmedim onları diye mırıldanım masaya yumruk atıyodu.dogru solemek gerekirse savasın bu halinden cok korkmustum.kızlarda bnde hayla aglıyoduk dogrulup göz yaslarımı silip kızlara baktım ve- biz napıyoruz ya aglıyarak elimuze ne geciyo.dedim sonra gülümseyip devap etim-hayal yanımızda olsaydı agladığımız icin bize ne derdi dedim.kızların yüzünde bi gülimseme oluştu. lafımı melodi davam etirdi-bak bana bi damla daha göz yaşı akarsa sni sikerim bilirsin yaparım...melodinin lafını hande kesip devam etirdi-hem sn suan tipin ne halde görüyomusun suratın maymun götüne benziyo...onun sözünü bu sefer bn kesip devam etim-sonra biz bunları duyunca banyoya kosar tipimize bakardık tabi arkamızda gülen bi adet hayal bırakırdık.dedim ve hepimuz bu anıya kıkırdadık. erkeklerde bıyıknaltından gülüyolardı.kızlara donup-o yuzden toparlanıyoruz dedim....
O gerizekalı adam gitmisto ve geri gelmemisti. hava gitikce kararıyodu ve butda ısık yoktu bnim karanlık ve kapalı alan fobim vardı.uf bunları düşünmemem lazımdı. yataktaki pikeyi alıp dogruldum. demirliklerle kapli kuçuk camın yanınaoturdum ve pikeya sarıldım. kucucuk oda yansıyan ay ışığı ve sesizlikten ibareti. çok korkuyodum. endiseliydim. daha niçin burda oldugumu bile bilmiyodum.yarım saat kadr önce bi adam yemek getirmisti. hepaini yemistom susadıgımı hisedince trpsiye dogru ilerleyip sürahiyi elime alıp bardaga su döktüm ve içtim.geri uerime dogru ilerledim ve gözlerimi kapatıp kndimi uykunun kolarına bıraktım.........
VE SON..........
UMARIM BEYENİRSİNİZ.KİTABI ARKADAŞLARINIZA ÖNERİRMİSİNİZ LÜTFEN.VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN

ŞANSSIZLIK...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin