f.n.a/n :
OMG!!! Salamat sa mga nag-add ng story na to sa inyong mga RLs, sa mga silent readers, sa mga loud readers, sa fans (wait,meron ba nun?) kasi 1K+ na ang readers ng MBMMR!! wwaaaahhh!!! ahaha nakakataba ng puso kahit hindi ako ang tunay na nagsimula ng kalokohang ito,mula sa kaibud ibuturan ng aking wasak na wasak at durog na durog na puso, maraming maraming THANK YOU!! Sana hindi pa rin kayo magsawa kahit trying hard ako sa pag-iisip kung pano magiging kenkoy ang kwentong to at sa lahat ng nag-aadd,bilang pasasalamat,idededicate namin ang mga susunod na chapters for you :) sana magustuhan niyo at patuloy niyo pa rin pong suportahan ang MBMMR. Nga po pala, may group po ang MBMMR. Kagagawa lang po nun, baka po gusto niyo sumali, libre lang daw po walang bayad ^_^. Si Amity lang po ang may fb account ^_^
AMITY'S POV
Tch. Akala siguro ng babaeng yun maiisahan niya ako. Kababae niyang tao gumagawa ng mga ganung bagay?? Nauubusan na ba siya ng lalaki?? Oh wait. Hindi kaya may gusto siya sa akin at yun ang way niya ng pagpapapansin? Pero bakit imbes na maging sweet siya eh daig pa niya ang tigre sa tapang? Nakabalik na pala ako ng room ng wala na naman sa sarili. Tch. Simula nang makilala ko yang babaeng yan lagi na lang ako ng nagiging lutang. Anu ba yan!! Biglang naputol ang pag-iisip ko ng mag ring ang cellphone ko. Lumabas ako sandali at humanap ng tahimik na lugar bago ko sagutin ang tawag.
MR. M calling
Wae?
[ I've done everything para pigilan siya pero..]
Wait. Sino'ng siya?
[ You know who.]
How did that stupid know that I'm here?
[ She saw you at the TV. ]
What the--
OOOOOOOOOPPPPPPPPPPAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!
paglingon ko ay may babaeng biglang dumamba sa akin,dahilan upang kami ay mapahiga sa ground. Isa rin siya sa dahilan kung bakit gusto kong umalis ng Korea bukod sa gusto ko ng break at makita ang nanay ko.
Oppa!!! Naneun gippeoyo!!!Amity-ssi bogoshipo. [Oppa - brother, Naneun gippeoyo - I'm happy. Amity-ssi bogoshipo - I miss you Amity] Tinulak ko siya paalis sa akin at saka tumayo. Pinagpagan ko ang damit ko at tiningnan ko siya ng masama. Nal honja itge naebeoryo dwoyo!![ Leave me alone!!] At dire-diretso akong naglakad papuntang parking lot upang kunin ang extra shirt ko. Naririnig ko pa siyang sumisigaw.Ya! Kajima! Amity-ssi!![ Hey! Don't leave!]
F*CK!! Nakakarindi! Mukhang masisira ng tuluyan yung araw ko ah!! Dali-dali kong inilabas ang susi ng aking kotse at kinuha ang extra wardrobe ko sa compartment. Nagdiretso ako sa pool area para maligo dahil pakiramdam ko sobrang lagkit ko na. Paano niya nalaman na dito ako nag-aaral?Malamang sa internet. Nagkalat na kaya ang balita na sa isang public school ka nag-aaral.NAMAN!!!!
DRAKE'S POV
Lunch ngayon at naisipan ko munang maglakad lakad ng may makita akong koreanang babae na umiiyak. Agad ko siyang nilapitan at tinanong. Miss,okay ka lang?Tiningnan lang ako nung babae at umiyak ulit. Nilabas ko ang panyo ko at inabot ko sa kanya.Eto,panyo oh.Inabot naman niya ito. Aalis na sana ako ng hawakan niya ang kamay ko.Kajima.Ireon gamjeong cheoeum ieyo.Kajima.umiiyak na sabi niya.Isa lang nasa isip ko na makakaintindi sa mga sinasabi niya- si Amity. Siya lang naman ang kakilala ko na galing Korea.Do you speak english? I'm sorry because I don't understand Hangul.napaangat na naman ang tingin niya sa akin.I said don't leave. I've never felt this way before.Pinunasan niya ang mga luha niya.What brought you here?Are you going to study here,too?Umiling siya.I just went here to see Oppa.But seems like he don't want to see me. He even shout at me *sobs* *sobs* Hinagod ko ang likod niya ng bigla ko ulit naramdaman ang pagkalam ng sikmura ko.Come with me,we're going to eat.Inalalayan ko siyang tumayo at dinala ko siya sa cafeteria.
