_Chapter 8_
(part 2)
"Mom, umiiyak nanaman ba kayo?" nakita ko kasi si mommy na nagpupunas nang mata nya...andito kami sa hospital at nag aayos nang mga gamit dahil pwede na raw akong lumabas...
"h-hindi anak , madyo sumakit lang yung mata ko..." sabay talikod nya sa akin...but i can feel her suffering..alam kong umiiyak sya..Bakit kasi kelangang mangyari to..
Ayokong umiyak, gusto kong ipakita sa kanilang matatag ako...na hindi ako na duduwag oh nalulungkot dahil sa nalaman namin...
kahit sa totoo lang,
gusto kong magwala...
gusto kong umiyak nang malakas...
gusto kong bigla nalang mag laho sa mundong ito...
bakit??
bakit kailangan akong magkasakit...
Ang hirap pala nang ganito...Ang magpigil nang iyak...napakagat nalang ako sa labi ko at pinag masdan si mommy na nag aayos nang gamit, habang may mga butil nang tubig ang tumutulo mula sa kanyang mata.....
Napaiyak nalang ako,
napaiyak nang tahimik para hindi nya ako makitang umiiyak...
gusto ko pang mabuhay... T^T
~car
pauwi na kami ngayon, katabi ko si ate at kuya si daddy ang nag d-drive at nasa front seat naman si mommy.
Tulog si ate at si kuya naman nakatingin lang sa bintana...Kinuha ko yung phone ko at nilagay sa tenga yung earphone ko...bago na nga pala cellphone ko, nasira kasi yung cellphone ko nung nabasa nang ulan...
"cellphone"
"alam ko! vi-videohan mo ba ako?!!" Napangiti ako habang pinapanood ko yung video..buti nalang at may copy ako nito sa laptop ko kaya na isave ko pa sa bago kong cp..
"oo para proof na nag promise ka wag na maarte! dali"
"tsk! bahala ka nga" nakita ko ang pag katalo sa muka nya..how i miss him. :{
"I Xyrone Andreilao, classmate of Tryxcy Oreño....." "tsk, sh*t ano ba tong ginagawa ko!" hahaha ang cute nya.. nagkamot pa sya sa ulo nya.. "hoy xyxy! bilis na wag ka nang bumulong jan" xyxy....i miss you so much "tss, fine! dont call me xyxy...I Promise to be with her, ahy mali mali parang kasal ata yun, Ah basta Promise na sasamahan kita para hindi ka na matakot." "yung sheild pa bilis" haha narinig ko yung boses kong bumulong sa kanya... "at magiging SHEILD mo" can you be my sheild now?? sheild from this sadness and pain :(
Naiiyak ako....
*sight*
If only i can runnaway now.
"Do you love that guy?" napatingin ako kay kuya...
~ Tryxcy....Mahal kita ~
naalala ko bigla yung mga sinabi ni xyrone nung nasa detention room kami..Ni hindi man lang ako naka imik nun, wala akong ginawa kundi makinig lang sa kanya
~ i can wait ~
Hindi ko sa kanya nasabi..Do i love him...?
Ngumiti ako kay kuya...
"Yes" nginitian nya din ako,
"Alam ba nya?" onti onting nag fade yung smile ko, alam ba nya?? npara saan pa?
iiwan ko rin naman sya, masasaktan lang sya theres no reason to say what i feel for him...napayuko lang ako sa tanong ni kuya.
"sabihin mo sa kanya" umayos na ako nang upo at dumeretso nang tingin at sinabi kay kuya...
"..no need.." Mas okay na yung ganun, na wala syang alam, Mahala ko sya yeah i found love in running away with him, And i don't want to hurt him.I want him to be happy...
Happy without me...
end of chapter 8
BINABASA MO ANG
Innocent Move
HumorAng kwento ng pasaway at malokong si Tryxcy at ang kanyang runaway partner na si Xyrone.... Sa bawat pagtakbo ay natagpuan nila ang pag-ibig.. Pero paano nalang kung isa sa kanila ang mapagod? May magbago kaya sa nararamdaman nila o patuloy paring a...
