Chapter 9

16 5 1
                                    

Chapter 9: My Name

I know what is happening around me. I could see it with my eyes how this man called; Count Havoc feasts on Meghan's body along with 3 other people. I could hear Meghan's exhausted pleas from them to stop with what they are doing. I can hear their voices loud and clear.

There's light and colour in the room, but they are all eerily shrouded in mists of paramount darkness.

Count Havoc's face is buried on the left side of Meghan's neck. An unfamiliar girl is biting on her right wrist. And two other men spread out Meghan's legs and feasted on each side of her inner thighs. It's a disturbing view. Pero hindi ako makagalaw. Hindi ako makapagsalita.

Para bang may mga kamay na pumipigil sa akin para gawin ang gusto ko. I wanted to stop them with their torturing, but a pair of scarlet-red eyes found its way to level and gaze at me menacingly. Tuluyan na akong hindi nakagalaw at nakapagsalita.

"My, my, what a terrible yet interesting past," rinig kong sabi ng 'di pamilyar na babae. "But it's not enough. She's almost running out of blood. I never tasted such raw misery from any Mortals, sa kanya lang..." the woman giggled malevolently. "I want more, Count Havoc."

"That's enough for today. I still want my newborn to be awakened and serve me."

Sa isang iglap, nawala ang pulang mga mata sa harap ko. Nakita ko na lang ang katawan ni Meghan na lupasay sa sahig. Humihinga pa ito pero mahina na. As if she's holding onto an almost broken rope for dear life. Pansin kong kaming dalawa na lang ang natira sa madilim na silid.

"A-Angela?" Tawag niya sa akin.

Kumalabog ang dibdib ko dahil sa matinding kaba. Her voice sounded weak. As if she's dying. I wanted to speak but I couldn't. It's as if an invisible hand is covering my mouth. Maya-maya ay narinig ko ang nanghihina niyang tawa.

"Ayos lang na 'di mo ako p-pansinin... sa dami ng ginawa ko sayo... maiintindihan ko k-kung magkakaroon ka... ng sama ng loob s-sa akin."

Mali ka, Meghan. Kahit kailan ay hindi ko iyon naramdaman.

"K-kaya bago pa man ako ubusin ng... ng mga iyon ay... m-may sasabihin ako."

Bakit tunog namamaalam siya? Ilang saglit na namayani ang katahimikan bago niya ito binasag.

"You're not Angela Montreal."

Natigilan ako.

"There was never an Angela Montreal whom existed in this life."

Tila napako ako sa kinatatayuan at tuluyang hindi nakagalaw. I could not comprehend what she had said. Naghalo-halo ang emosyong nararamdaman ko. Unti-unting naghari ang pagkalito sa sistema ko. Anong ibig niyang sabihin?

Totoo ba ang mga alaalang lumitaw sa isipan ko nung gabing bumaon ang mga pangil ng lalakeng iyon sa balikat ko?

*.*.*

Meghan's POV

I don't want to die. Ayaw ko pa. Kapag nawala ako, sino na lang ang magp-protekta sa kanya? Hindi ko pa nasasabi sa kanya ang lahat. I am unable to speak matapos kong isiwalat na hindi siya si Angela Montreal.

Only Vengeance: The Girl You'd Never Wish To Be With [On-Hold]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon