Soğuk sevdam

ÖLENE KADAR AFFETMEYECEĞİM

Sensizlik kanıma dokunuyor bu günlerde. Yalnızlığım zoruma gidiyor galiba. Çünkü olabilirdi , olabilirdik biz. Senin yüzünden bir hiçe döndük , yandık , yok olduk şimdi.

Şimdi yarınsız sokaklarımda kaybettim hayallerimi. Şimdi bomboş bir karanlığa hapsettim güzelim masum sevgimi ve sensizliğe teslim oldu yüreğim. Sayende çöle döndü kalbimin odaları , gülen gözlerim soldu artık yönünü bulamaz oldu yarınlarım. Gölge gibi takio ediyor bu yalnızlık beni , her yerde karşımda kapkara duvarlar ve sensizlikle beslenen şarkılar. Ötesizim , dilsizim , yapayalnız çaresizim , suskunum ben. İçime akıtıyorum kinimi nefretimi , şarkılara eşlik etmiyor dilim. Yetmiyor nefesim ayrılığı konuşmaya ; boğazımda düğüm oluyor kelimeler çözümleyemiyorum sözcüklerimi. Sensizim.. Yalnız kalmak sorun değil de nasıl ezberleyeceğim bu sensizlik denen tuhaf duyguyu. Gecelerime akan gözyaşlarımı nasıl durduracağım. Hıçkıra Hıçkıra ağlattın ya beni bu boş odalarda , avazım çıktığı kadar bağıramadım da ağlaya ağlaya öldüm ya , senden daha iyi anladı ya bu duvarlar beni... Ölsem affetmem seni.

Yüreğime batıyor acılar her gün her dakika , bitmek bilmiyor haykırışlarım "dön diye" ... Susmuyor içimdeki ses, dinmiyor işte gözyaşlarım akıyor, içime işliyor yokluğun. Sığınacak bir liman bulamıyorum kendime, acılarım doldu taştı sığmıyor yüreğime. Herşeyi içime atıyorum atmasına da kendimi atacak bir yer bulamıyorum. Sen varsın tek bildiğim , canımdan öte sevdiğim. Sen varsın her şeyine rağmen hâlâ kurban olduğum ,içimi acıtan ama delicesine kara sevdayla yandığım, uğruna her gece ağladığım, canımı kanata kanata sevdiğim, zehir salsa da yüreğimin ortasına su gibi yudum yudum içtiğim , verdiği tüm acılara boyun eğdiğim ve tek duam tek dileğim hala tek " sen " olan bir sen varsın.

Şimdi bilmediğim bir yerdeyim, senden gidemediğim sana da gelemediğim bir uçurum ortasında kendimi öldürmekteyim. Ben intiharlarımı yazıyorum seni severken , sen yeni baharlara kucak açarken ben yangın ortasında kendi ölümümü izliyorum. Belki seni bu kadar çıkarsız , gözüm kör olurcasına bu kadar delice sevdiğim için belki her hatanı görmezden gelip her duyduğuma kulak tıkayıp , göz göre göre beni bu uçuruma itmene izin verdiğim için ve belki de asıl gerçekleri görmek istemediğim için en büyük hata bende. Belki en hayırlısı böyle olmasıdır. Her şeye boyun eğdim, her şeye göğüs gerdim de bir senin yokluğuna bir kılıf giydiremedim.

Ne zaman geçer bu kalpteki sancılar , ne zaman dur derim acılarıma , ne zaman diner bu fırtınalar içimdeki... Allahım çaresi yok zannedersem bitmeyecek sanırım bu hasret. Ölene kadar onu mu seveceğim şimdi. Ne saçma öyle değil mi ? Seni sevmeyen başkasına ait birini daha ne kadar sevebilirsin ki ne kadar bekler nr kadar daha özleyebilirsin.. Geçer sandığım herşey geçmedi daha çok yükledi sırtıma derdi kederi. Biter sandığım bu yangında bir ben yandım bir anılarım, sana dokunmadı hiç bir ateş tanesi; beni yaktığı gibi kavurmadı tenini korlar. Bir ben yandım bu ateş ortasında sende her yer bahar, her günün diğerinden güzel. Haketmedim bu hazin sonu ben, daha son sözümü bile söyleyemedim ben.

Bir tek şansım daha olsa şimdi , seninle son bir kez konuşma şansım olsaydı eğer şunları söylerdim...

Bırakıp gittiğin günden beri gözüme bir damla uyku girmedi. Sabahı zor ettim hasretinden, duvarlarla konuştum yokluğunda ve senden daha iyi anladı beni caddeler. Senden daha sadıktı sigaram biliyor musun , beni bir an olsun yalnız bırakmadı. Her anıma şahitlik etti , sana yazdığım şiirleri sana söyleyemediğim bu sözleri yazarken bu satırlara o hiç yalnız bırakmadı beni. Senin gibi değildi yani.

Neyse , kimse senin gibi olamaz zaten. Sen olmak büyük çaba ister. Yüreğini sokakta bırakmak lazım sana benzeyebilmek için. Bakıyorum da sokaktaki köpekler bile senden daha merhametli. Seni çok yanlış tanımışım ben. Sana olan aşkım kör etmiş gözlerimi gerçekleri kulak ardı etmişim şimdi fark ettim. Bu gece çok küçüldün gözümde bir bilsen. Şöyle uzaktan tekrar baktım yaptıklarına meğer hiç bir damla gözyaşıma değmezmişsin. Hani giderken demiştin ya bana"herkes gibi olayım gözünde" diye. Korkma ; herkes gibi bile değilsin artık. Herkesin iyi kötü bir değeri var gözümde. Herkes gibi görmek seni , diğerlerine büyük haksızlık olur. Çünkü sevmediğim insanların bile bir kalbi var merhameti var vicdanı var. Senin yok. Seni o kefeye koyamam artık. Şimdi o yanındakini kandırıyorsun ne ala.. Ona da söylüyorsun aynı yalanları aynı palavraları.. İnanıyordur bilirim inandırmayı iyi bilirsin. Çok büyük oynuyorsun rolünü kutlarım.

Bir gün pişman olacaksın tüm yaptıklarına ama acıyorum sana. Zaman gelip o güzelliğin gittiğinde yalan sevgilerini hor kullanıp boşa harcadığın için , o güzel nefesini yalanlarda tükettiğin için asıl gerçekleri kaçırmış olacaksın. Aldatmak bir hüner değildir sevdiğim, aldatan insan kendini kandırır. Aldatan insan acizdir;zavallıdır.

Yazık oldu. Güzelim sevgime yazık ettin sen. Yaşanacak güzel günlerimi katlettin. Mutluluğumu çaldın ama mutlu olurum sanıyorsun, olunmaz. Birinin ahını alarak bu hayatta mutlu olunmuyor. Geç olacak ama anlayacaksın. Bir kalbi ezip geçerek aşk bahçelerinde gezinemezsin özgürce. Ezdiğin pembe güllerin dikenleri gün gelir batar ayaklarına. Anlayacaksın...