UNUTULMAZ (#Wattys2016)

"Seninle Işim Bitmedi!."

Medya, Rüzgar.

'1.01 Bin' okuma için hepinize yanımda olduğunuz için ve destek olduğunuz için teşekkür ederim. Iyi ki varsınız. :*

Iyi okumalar.. :)

Bir anda Rüzgar yere devrildi ve Ege üstüne çıkıp yumruk atıyordu. Ben çığlık çığlığa ağlıyordum. Cem yanıma gelip omzumu sıvazlıyordu destek olmak istercesine.

Ege, yumruk atmayı bırakıp;

-Bir daha bu kızla görüşmeyeceksin, diyip yumruk attı sonrada konuşmasına devam etti.

-Duydun mu ? , diyip sertçe yere attı.

Ben duvara yaslanıp yere çöktüm, ağlıyordum. Ege yanıma gelip bileğimden tutup çekiştirmeye başladı.

Nereye gidiyorduk bilmiyorum ama o gidiceğimiz yeri çok iyi biliyor gibi ilerliyordu yolda.

Aslında bileğimden tutup çekiştirmesi hoşuma gitmişti. Hele o kaltak sevigilisini orada bıraktı ya şuan sevinçten maymun dansı yapabilirim. Ama bileğimi cok acıtıyordu.

-Canımı acıtıyorsun, dedim en masum sesimle. Bir anlık gözlerini bana çevirdi. O gergin, sinirli kahverengi gidip yerine yumuşak bakan kahveregi geldi.

Gözleri kahvenin en güzel tonuydu. Küçükken gözlerinin içine baktığımda hep derinlere inerdim. Yine öyle oldu, yine o aşık olduğum gözlerinde derinlere daldım.

Onu unutmak için elimden geldiğince her yolu denedim. Ama beceremedim. Onun yüzünden Rüzgar'la çıktım. Ta ki beni öpmeye kalkışana kadardı..

Benim ilk öpücüğümü, ilk birine sarılmamı ve hatta bakireliğimi bile Ege alsın istiyorum. Ona deli gibi aşık iken o beni unutmuştu.

Aklıma beni unutması gelince sinirle bileğimi kendime doğru çektim. Şaşkın gözlerle bana baktı.

-Birşey mi oldu ?, dedi. Gerizekalı! Evet oldu, hemde çok şey oldu.
-Hayır, teşekkür ederim, ben kendim giderim buradan, diyip hızlı adımlarla ilerledim.

Arkamdan geldiğini ayak sesinden anlayıp hızımı arttırdım. Kolumu tutup kendine çevirdi bedenimi.

-Bekle beni birlikte gidicez, dedi sert bir şekilde.

-Istemiyorum dememden neyi anlamıyorsun pardon da ?

-Tabi canım sen tek başına git sonra sarhoşun teki sana bulaşsın bende sehirci kalayım, dedi alayla.

-Sen sevgilinin yanına gitsene. Bırak peşimi artık, dediğimde sol yanağımdan birkaç damla düştü. Ege'nin tutmadığı elimle akan yaşımı silip konuşmaya devam ettim.

-Anlamıyor musun ? Canım acıyor. Git artık, yıllar önce gittiğin gibi git. Koruma beni, ben yokmuşum gibi davran. Lütfen.., dedim ağlayarak.

Şaşkınca bana bakıyordu.

-O kendini sevgilim sanan sürtük umrumda değil. Seni asla bırakamam. Neden diye sorma, çünkü bilmiyorum. Seni her gördüğümde heyecanlanıyorum hala. Ama unuttum, yani öyle biliyordum, dedi o da benim gibi gözünden yaş akarken..

Ağlıyordu, beni unutamadığı için hem de.. Ne yaparsa yapsın kıyamam ben ona.

Sustu, gözlerime bakarak derin bir nefes aldı. Sonra konuşmaya devam ettim,

-Hem unutmak istiyorum diyorsun hemde beni bırakmayacağını söylüyorsun. Ne kadar dengesizsin olmuşsun.

-Asya, ben Deniz'i seviyorum. Ama ilk ve çocukluk aşkım olduğun için seni koruyorum, dedi tükürür gibi.

Ama işte bu söyledikleri çok ağrıma gitmişti. Kalbim acıyordu. Sanki böyle biri bıçak saplıyor gibi. Biliyordum o kızı sevdiğini ama bunu bana söylemesi canım acıttı..

-Aptalsın, aptal, aptal, dedim göğsüne vurarak. Konuşmaya devam ettim.

-Nefret ediyorum senden. Yıllar geçmesine rağmen seni unutmadım ya, seni hala o masum duygularımla seviyorum ya nefret ediyorum. Niye döndünüz tekrar ha ? Neden ? Zaten 10 yaşımdan beri acı çekiyorum. Acılarımı alevlendirdin sen Ege, acılarımı tekrar alevlendirdin.

Bana şaşkın bir ifadeyle bakıyordu. Tabi ona sevdiğimi söylemiştim. Yıllardır hiç kimseye söyleyemediğim duygularımı söylemiştim. Hem de Ege'ye..

Birşeyler söylemesini beklerken o bana yaklaşıp öpmeye başladı..

Bölüm sonu. :)

Biraz daha uzun yazmak istiyordum ama böyle oldu. :)

Facebook grubumuza bekliyorum = Kahramanım-Wattpad

Yorum ve votelerinizi unutmayın.