UNUTULMAZ (#Wattys2016)

"Şımarık.."

Medya, Ege.

Kapıyı açmam ile Ege'yi ve ailesini karşımda görmem bir oldu. Ben şaşkınlıkla bakarken anneannem geldi arkamdan.

-Hoş geldiniz, buyrun geçin, dedi. Poposuyla da beni kenara ittirdi.

Hemen sattın beni be anneanne, üff.

Kapıyı kapatıp içeri geçecek iken aynada ki yansımam dikkatimi çekti. Dağınık ev topuzu, pembeli üzerinde de tavşan deseni olan pijama takımı..

Kendi kendime gözlerimi devirdim, tam bir adım atacaktım ki aklıma gelen şey ile durdum olduğum yerde.

Ege.

Ege beni bu tipimle gördü. Bu tipimle.. Dehşet verici bir durum. Koşar adımlarla odama çıktım. Aşağı inmek istemiyordum. En iyisi uyumak ama uykum yok. Hm.. Aklıma gelen fikirle sinsice sırıttım.

Kapının önünden yatağıma atladım.

Aa.. Ulen bir kere de ayağımı yatağa çarpmasam olmaz mı ?

Tam o sıra da kapı çaldı.

O an ki telaşla yatağın içine nasıl girdiğimi bilemiyorum ama tabi ki de anneannem anlamadı uyuma taklidi yaptığımı (!)

-Kız sıpa, uyumuyorsun biliyorum, kalk hadi misafirlere kahve falan yap, dedi ve yorganı üzerimden çekti ve sandalyemde duran kıyafetlerimi düzeltti. Çekmesi ile birlikte çıkan ufak bir serinlik içimi ürpertti. Kollarımı göğsümde birleştirerek doğruldum yatakta.

-Anneanne ?

-Efendim kızım.

-Kahve falan ne iş anneanne, yoksa sakın düşündüğüm şeyi yapıyor olma.

Anneannem kıyafetleri bırakıp bana döndü.

-Neyden bahsediyorsun Asya ?, dedi bıkkın bir ifadeyle. Ayağa kalkıp;

-Sen, beni para karşılığında satıyor musun yoksa ? Ay dayanamam buna, yalan de, lütfen. Benden kurtulmak istiyorsun demi, hepsi bu yüzden. Sözleşme falan imzaladın mı ?  Hem ne kadara satıyorsun ? Ucuza satma bari be. Uf ya genç yaşımda satılıyorum, dedim ağlamaklı bir sesle. Sonra da yatağa tekrar oturdum.

-Bazen tam dayaklıksın Asya, dedi gözlerini devirerek.

Ne yani herkes gibi ben de bazen saçmalayabilirim, hıh.

-Madem satılmıyorum, uyuyabilirim, deyip yorganın içine ayaklarımı uzatıyordum ki anneannemin sert bakışlarıyla karşılaştım.

-Tamam, madem çok ısrar ettin anneannecim aşağıya inip kahve yaparım, sen yeter ki iste, dedim yapay bir gülümsemeyle.

Ben odadan çıkıp salona gidecektim ki üzerimde pijama olduğunu hatırlayıp odaya fırladım.

Anneannem kolumdan tutup;

-Kaçamazsın küçük hanım, dedi.

-Vallahi kaçmayacağım, üzerimi değiştirip geliyorum. Eğer 5 dakika içinde gelmezsem polise haber ver, dedim gülerek.

Kolumu anneannemin elinden kurtarıp odaya gittim, anneannem ise arkamdan 'cıkcık' ladı.

Sandalyem de her zaman hazır bulunan pantolonumu ve tişörtümü giymeye başladım.

Hazırdım.. Hesaplarıma göre (!) 5 dakika da giyindim.

Odadan çıkıp salona gittim. Bir an da hepsi bana baktı.

"Utandım ayol bakmayın öyle."  diyen iç sesime güldüm. Ben gülümserken anneannem kaş göz işareti yapıyordu ve bu da 'git misafirlerin elini öp!' demek oluyor.