N: İmdaaaattttt.
A: Sesi çok uzaktan geliyor.
C: Ayy ayı varmış burdaa.
S: Nerde yazıyo ki?
C: Arkandaki tabelada.
S: Nisaaaaaann. Nisaaaaann. Nerdesin Nisannnnnnn.
N: Sinan yardım ettttt. Sinaaaaan.
Ö: Dağılalım. Böyle kızı bulamayız.
C: Doğru söylüyor. Hadi hızlı.
Nisan: Ben sağa sola kararsız kararsız yürürken etraftan adımı duyuyordum. Ama birçok yönden geldiğini duyduğum için bir sese yöneldim kim denk gelirse ben bi kurtulayım da gerisi umrumda değil. Ben kendi kendime saçmalarken gittim giitim. Ve gittikçe takip ettiğim sese yakınlaşıyordum. Sonra bir insan gördüm. Tüm gücümle kısa bacaklarımla koşabildiğim kadar hızlı koşmaya başladım. Vee benim serseri saçlı kahramanıma , Sinana ulaşmıştım. Hem de onca ses arasından. Aramızdaki çekim gücü mükkemel.
N: Sinaannn. Canım donup ölücem sanmıştım. Tüm ümitlerim bitmişti. Ve sana rastladım. Allahım çok teşekkür ederim.
S: Nisan çok korktum. Bir de ayı olduğunu duyunca iyice panik oldum. Hadi diğerlerinin yanına gidelim.
N: Tamam nerden gidiyoruz?
S: Eyvah !
N: Noldu?
S: Nerden geldiğimi unuttum. Ve yanımda telefon da yok.
N: Benim yanımda var. Dur bakayım. Ama çekmiyo. Neden?
S: Nisan dağdayız farkındaysan.
N: Ay inanmıyorum yaa. Ama benim telefonum her yerde çekiyo olması lazım.
S: Neyse Nisan hadi hava kararmaya başladı karanlık olucak şimdi her yer.
N: Ay inanmıyorum ya çok klişe değil mi? Yani filmlerde izlediğimde keşke benim de başıma gelse diyodum şimdi? Off yaa.
S: Nisan kim sevgilisiyle dağda telefon çekmeyen yerde kalmak ister ki?
N: Sevgilim yoktu.
S: Yaa Nisan bu haldeyken bile güldürdün ya.
N: Ee napıcaz şimdi?
S: Bekleyeceğiz başka çare yok.
N: Amam çok soğuk. Donarız biz burda.
S: Gel buraya gel sarılalım. Bak sana bir hikaye anlatayım. Kafamız dağılır.
N: tamam hadi anlat.
Sinan hikayeyi anlattır anlatır. Nisanın uyumasını engellemek için garip garip sesler çıkarır. Böyle yapa yapa 2 saat geçmiş hava çoktaaan kararmıştı. Ve uzaklardan sesler gelmeye başlamıştı.
