Nisan;
Evet sonundaaa annemin yalvarışlarına karşın İzmir'den İstanbul 'a taşınmam an itibariyle gerçekleşmiş durumda. Yaşasın!!!!
Şu an minik ve bir o kadar da tatlı tospağa ile gelmiş olduğum olduğum koca şehir Istanbul'da biricik yengemin evini arıyorum. Ama bulabilecek miyim bilmiyorum da.
Çünkü önüme gelen neredeyse herkese telefonumda yazılmış olan adresi gösteriyorum ve herkes biraz tarif edip ordan önüne gelene bir daha sor diyor. Tabii adrese bakmadan önce ilk telefon kılıfıma ardından bana bakıp gülmemeye çalışıyorlar tabii ama Nisan'dan kaçar mıı? Hem bence herkes böyle bir telefon kılıfı kullanabilit ne olucak ki?
-multimedya-
Evettt neredeyse 100 kişiye sorduktan sonra vardım. Ve karşımda o şirin evi görünce eve resmen aşık oldum.
-multimedya-
Hemen yengemi aradım.
Yengem: Alooo Nisancım gelebildin mi tatlım?
N: Pek kolay olmadı yengecim ama şu an kapının önündeyim.
Y: Ay ciddi misiin? Sıla da seni sorup duruyo nerde kaldı diye e hadi kapıyı çalsana ne duruyosun?
N: Tamam hadi bay bay.
Nisan;
Bay bay dememle beraber karşımdaki kapı ziline bastım ve karşıma pala bıyıklı ve üzerinde atletli bir amca görmemle beraber ağzım bir karış açık donup kaldım.
Ve kendime geldikten sonra ;
N: Eee şey ben Damla Yılmaz'a bakmıştım da.
X: Damla'ya benzer bir halim var mı acaba?
N: Yani aslında ben bir kere Damla isimli bir erkek duymuştum ama o zaman tabii ben de çok şaşırdım yani sonuçta damla hiç erkek ismi ola-
X: Kardeşim sabah sabah bela mısın başıma yaa Damla Yılmaz benim yukarı katımda oturuyor.Şimdi gidebilirsinn.
N: Tamam teşek-
Nisan;
Yani teşekkürler bile diyemeden kapı gümm diye kapandı. Ama ben de biraz safım heralde apartmanın 3 katlı olduğunu sonradan farkettim. Ellimde bavullarım ve annemin her yolculukta yanımdan eksik etmediği yiyecek poşetini de elime alarak üst kata çıktım. Ve zile bastım. Kapı açıldı ve karşımda minik sılayı gördüm. Ve gözlerime inanamadım ben bu minik fareyi en son gördüğümde yeni yürüyordu. Elimdeki herşeyi atarak sıkıca sarıldım. Arkadan gelen yengem;
Y: Sıla şu kıvırcıkı gördün mü? (Aile içinde bana kıvırcık derler de) demesiyle kapıda beni gördü ve artık ne kadar özlemişse belimi kıracak kadar sıkı sıkı sarıldı. Tabii ben de ona.
Y: Ayy gel hadi içeriye seni de dışarıda tuttuk.
Nisan:
Demesiyle içeriye girip bavulları aldım ve ikisine de teker teker sarıldım.
N: Ee malum uzun yolculuk yaptım ve bayaa acıktım. Kahvaltıda ne var acabaa ?
Y: Bir ipucu veriyim hemeen. Sen en çok hangi yemeği seviyosun. Ve şu an içerisi ne kokuyor?
N: Yoksaa? MENEMENNN !!!
dememle hızlıca lavaboya koşup elimi yüzümü yıkadıktan sonra koridorda duran Sıla'nın oyuncaklarının üzerinden atlamamla adeta bir engelli koşu görüntüsü oluştu. Engelli koşu bittikten sonra masaya oturdum ve ekmek alıp her zamanki menemen yiyiş tarzımı sergiledim.
Y: Ooo Nisan Hanım menemen yeme formun maşallah hiiiç eksilmemiş. İnsan bizi de bekler dimi tatlım yaa.
N: Valla kusura bakma yenge burda menemen söz konusu sonuçta.
Y: Tabii bilmem mi?
Bu kısa konuşmadan sonra onlar da masaya oturup kahvaltılarını yaptıktan sonra telefonumdan buraya gelmemde yardımcı olan ve daha önce tanışıklığımız olan Ayla'yı aradım.
N: Merhaba Aylacım ben Nisan.
A: Ayy merhaba Nisancım ben de senin aramanı dört gözle bekliyodum.
N: Benim mi? Ay neden ki?
A: Ay neden olucak senin çalışacağın yerler boşaldı ve her an dolabilir tatlım. O yüzden yarı sabah hemeen gelip işe başlıyosun çünkü ben senin iş başvurunu yaptım bilee!
N: Ne? Ay çok teşekkür ederim Aylacım bu borcu sana nasıl öderim bilmiyorum valla yaaa çooooook saoll.
A: Yarın gelip işe başlarsan borcun silinmiş olacak canım. Unutma yarın 8 'de burda oll öptümmm.
Nisan:
İnanamıyorum yaa yarın işe başlı- yorummm.
Arkadaşlar önerilerinizi,votelerinizi ve en önemlisi yorumlarınızı bekliyorummmmm. Görüşmek üzere en yakın zamana. Bayy bayy.
