Şeftali Kırmızısı

Göz Göze

DOĞUKAN

Beni görür görmez gözlerini bana dikti ve uzun uzun baktı.Daha fazla dayanamazdım buna bende hızla odadan çıktım.Nefes alamıyordum,hava almam lazımdı.Kendimi dışarı attım.Hastahane bahçesinin görünmeyen bir tarafına geçip sigara yaktım.Uzun uzun içime çekip düşüncelere daldım.Her şey istediğim gibi olmuştu işte.Yıllardır aşık olduğum,tenini arzuladığım,aldığı her nefese imrenerek baktığım kadın görmeye başlamıştı.Artık bilinen bütün kurallar bozulacaktı.Artık evinde duramayacaktım,sigara içmesini izleyemeyecektim,uyurken veya uyandığında yanında olamayacaktım,acemice söndürdüğü sigarasını göremeyecektim.Sürekli bir şeyler arayan o bakışları göremeyecektim.Ama insan korkarak nereye kadar yaşayabilirdi ki?

Karşısına çıkmalıydım ve beni sevmeliydi.Kafamda türlü planlar kurarken yanıma yaklaşan hemşirenin farkına varmadım  konuşmasıyla düşüncelerimi dağıttı.Karşımda bana umut dolu gözlerle bakıyordu.Bir elini cebine sokmuş diğer eliyle de saçıyla oynuyordu.Ona dönüp sert bir şekilde

''Ne istiyorsun'' dedim.Şaşırdı ve elini soktuğu cebinden bir sigara çıkardı.Çakmağıyla yakıp içine çekti,dumanını yüzüme üfledi.Ne kadar sinirlendiğimi görememiş olmalı ki kıkırdamaya başladı.

''Neden bu kadar asabisin Doğukan?,Neden kimsenin sana yaklaşmasına izin vermiyorsun.Tek istediğim seni tanımak ve..''

Kolunu sıkıca kavradım ve kendime çektim. Burnumdan soluyordum.Bir iki defa kadını sarsıp gözlerini göz hizama getirdim.

''Şimdi aç o kulaklarını ve beni iyi dinle,ben hayatımı tek bir kadına adıyorum,o kadın için yatıyor,o kadın için kalkıyorum.Sırf onun için nefes alıyorum'' kolunu gevşettim ve uzaklaştı.kırılmıştı.

''Benim hayatımda senin gibi 2 günlük kadınlara yer yok.O yüzden bir daha sakın ama sakın bana yaklaşayım deme,canını acıtırım,üzülürsün.'

Arkasını döndü ve hızla uzaklaştı.Tam hastahaneye girerken biriyle çarpıştım.O kadar hızlı çarpıştık ki erkek olsaydı beynini dağıtırdım.Bir süre sonra üzerimdekinin Işıl olduğunu fark ettim.Allahım ne yapıyordu bu kız?odasında olması gerekmiyor muydu?.Hızla  toparlandım ve hastahaneden çıktım.Neler oluyordu bana.Onun peşinden gitmem gerekiyordu.Ondan kaçmam değil.O an bunu düşünmedim.Bir ara duraksadım ve biri kolumu tuttu.İçgüdüsel olarak kolunu ters çevirip sırtını göğsüme dayadım.Sonradan farkettim ki o kişi Işıldı.Ufak bir tartışma geçti aramızda ama o an düşündüğüm tek şey ordan hızla uzaklaşmaktı.Bir ara gözlerini gözlerime dikti.İşte o kısa anda içimde bir yerlerde bir şeyler kopup gitti.Öfkeliydi bana çok kızgın bir şekilde bakıyordu.Hızla uzaklaştı benden .Arkamı döndüm ama gidecek yerim yoktu.Biraz yürüdükten sonra telefonum çalmaya başladı.Arayan Mert idi.

''Mert,kuzen naber?'

'İyi kuzen ya nolsun evdeyiz,İzde yanımda,gelsene dicektim.''

''Kuzen çok iyi olur biliyor musun?,İz yemek yaptı mı?''

Telefonun ucundan bir kahkaha koptu.Sonra telefonu İz aldı elinde.

''Yapmaz mıyım Doğukancığım,haydi çabuk ol masaya bir tabak daha koyuyorum''

''Tamamdır,görüşürüz''

Işıl dışında konuşabildiğim 2 tane kadın vardı biri Alya diğeri ise İz.

Kafamda derin düşüncelerle eve doğru yürürken kapının önüne geldiğimi fark edemedim.Kapıyı usulca çaldığımda kapıyı bana İz açtı,üzerinde önlük vardı.Berbat bir haldeydi,gri bir eşofman,siyah bir kazak giymişti.Uzun saçlarını at kuyruğu yapmıştı ama baya dağılmıştı.Baya yorulmuş görünüyordu.Çünkü kapıyı açıp mutfağa doğru hızla yürürken bana ''Salona geeeeççç!!''diye bağırdı.Salona geçtiğimde Mert televizyon izliyordu.Sarıldıktan kısa bir süre sonra bende koltukta yerimi buldum ve yavaşça yayılmaya başladım.O an fark ettimde ciddi ciddi yorulmuşum.Tam gözlerimi kapatırken,İz'in sesi kulaklarımı çınlattı.

''Bakalım beğenecek misiniz?''

Bakışlarımı ona çevirdiğimde üzerini değiştirmişti.Kalem siyah  bir etek,gri bir gömlek giymişti.Saçlarını ensesinde toplamış,mükemmel bir göz makyajı yapmıştı.Ve tabi boyum kadar topuklu giymişti.O an dikkat ettim de Mertte çok şık görünüyordu.Siyah bir pantolon giymiş,beyaz bir gömlek ve siyah kravatla tamamlamıştı kendisini.İkiside göz alıcıydı.Yemeğe oturduğumda hüsrana uğradım,Mertin neden güldüğünü anlamıştım.Çünkü İz makarna yapmıştı.İz tabaklarımıza makarna koyduktan sonra hepimiz oturduk yemeğe.Aslında güzel yapmıştı,fena değildi ama yinede üzülmüştüm.Mert anlamış olmalı ki

''Her gün makarna yiyoruz kuzen acıyın bana artık''

''Mert hayatım saçmalamayı keser misin?farklı yemek te yapıyorum bir kere''

''Çok özür dilerim sevgilim,bir gün kaşarlı,bir gün salçalı,bir gün sade yiyoruz kuzen.

 Onlar hararetli bir şekilde tartışırken sessizce çıktım evden.Kavga etmeye o kadar konsantre olmuşlar ki benim çıktığımı fark etmediler bile.Evden çıktığım esnada telefonum çaldı.

Arayan oydu..