MARRIED TO YOU #Wattys2016

Chapter 9.2.3

Published: August 2, 2013

CHAPTER 9.2.3

TIMMY GIANNE's POV

            At tulad nga nang napagkasunduan, inihatid ako ni Xial hindi kalayuan sa bahay namin.  Bigla kong namiss ang umuwi.  Matagal-tagal na rin.

            "What time will I pick you up?"  Nakangiwi pang tanong ni Xial at ang sakit sa balat nang sikat ng araw.

          "'Wag mo na akong intindihin, sabayan ko na lang ang time nang uwi mo."  Umiling ako at ayoko namang magpaka-importante sa kanya.

            "Are we going to argue about this again?"  Namaywang siya at bahagyang kumunot ang noo.  Igting din ang kanyang panga at kung may sabihin akong kontra sa kanyang gusto ay paniguradong malalagot na naman ako.

            "Sige na!  Sige na!  Mainit na kasi!  Sige na!"  Pagtataboy ko pa at noon na lumambot ang ekspresyon ng kanyang mukha.

            "Goodbye kiss?"  Pilyo pang sabi niya at pinaikot ko lang ang mga mata ko.  Abusado rin ang kolokoy na 'to.

            "May makakakita!  Go!"  Hindi na rin naman ako nagpakulit pa at naglakad na palayo dito.

            "Call me, okay?"  Paalala pa niya bago tuluyang pumasok sa sasakyan nito.

            Hinintay ko na muna na tuluyan siyang makaalis bago pumunta sa aking munting tahanan.  Bumuntong-hininga ako at wala sa sariling ngumiti.  Dito ako sa lugar na ito may kalayaan.

            Pero bago pa man ako tuluyang makapasok sa loob ng aming bahay ay may kung sinong tumawag sa akin, si Enchong!  Ang bestfriend ko!

            "Timmy!"  Ngiting-ngiti pa niyang salubong sa akin.

            "Whoa... ang gwapo mo bes a!"  Halos hindi ko siya makilala dahil pusturang-pustura ang gayak niya.  Madalang pa sa patak ng ulan ko siya makitang nakabihis nang pormal.  Pero wala namang dudang gwapo siya. 

          "Siyempre naman, may trabaho na kasi ako.  Bigatin na 'to 'no."  Nagyayabang pang himig niya at pinaikot ko lang ang mga mata ko.  Manipis siyang tumawa sabay kumindat-kindat.

            "Wow naman, sosyal ka na, huh!"

          "Mukhang pareho naman tayo, e."  Mataman pa niya akong pinagmasdan mula ulo hanggang paa.  "Mukha ka nang mamahalin ngayon.  Mas lalo kang gumanda."  Medyo seryoso pang pagkakasabi niya at ibig ko yatang maconcious.

          "Hindi naman,"  ngumuso ako at hinapyawan nang tingin ang aking suot.  Shit.  Mamahalin nga pala ang damit na suot ko.

            "Tagal mo nawala, it's been what?  More than a month?"  Taka pang tanong niya at bahagya pang kumunot.

            "Ah, medyo busy lang sa work."  Ngumiwi ako at hindi rin talaga ako komportableng magsinungaling sa kanya.  Simula pagkabata ay magkaibigan na kaming dalawa.  "Saan ba 'tong work mo na 'to?  Bakit kahit ang nanay walang alam?"

            "Diyan lang sa tabi-tabi."  Pagsisinungaling ko pa at agad ring iniligaw ang usapan namin.  "Kung may pasok ka, bakit nandito ka pa?"

            "Nag half day lang ako.  Ipapasyal ko kasi si Kelly."  Ang tinutukoy niya ay ang nag-iisang kapatid nito. 

          "Oh..."  Tumangu-tango ako sabay mahina ko siyang tinapik sa balikat.   "Naku sige, sayang naman ang time ninyo."o. Intensyong pagpuputol ko pa sa usapan namin dahil ayoko nang dumami ang mga tanong niya.