" Hayat tiyatro gibidir ,en kötü insanlar, en iyi yerde oturur. - Aristofanes
Edit şarkı: just a dream
Genç adam elindeki dosyasıyla karanlıkta oturuyor ofiste mesai saatinin bitmesini bekliyordu .Tam on iki yıl olmuştu dile kolay saklamıştı, canını verecek kadar olan arkadaşından, daha kendisi bile doğru düzgün görememişti ki.
Her seferinden söylesem mi? acaba deyip daha yarım saat önce gelen dosyayı eline alıyor tekrar masanın üstüne koyuyordu.Tekrar tekrar okuyor gözleri ona inkar etmesine rağmen resim capcanlı ortada duran henüz yirmili yaşlarında olan uzun saçlı genç kıza bakıyordu.Deli gibi kahkaha atmaya başladı genç adam .
Resmi dosyadan çıkarıp önüne arkasına baktı en ufak ipucu aradı ama istediği şey yoktu.Gözünden düşen damla yaş resimdeki kızın yüzüne damladı, kapalı alanda olmasına rağmen tekerlekli sandalyede arkasına dönüp sildi , daha kendisi böyleyken can arkadaşı ne yapacaktı eğer bildiğini öğrenipde söylemezse yüzüne tekrar nasıl bakacaktı.
Ofisine çıktığında masasının üstüne bulmuştu dosyayı en çokta üstündeki yazıyı görünce kalbi teklemişti.IRMAK BEYT. Kapının tıklatılmasıyla resim ve dosyayı aldığı gibi kilitli çekmeceye soktu.Kimsenin görmesi gerekmezdi o ve can arkadaşı hariç. İçeriye otuzlu yaşlarındaki bayan sekreteri Necla hanım gelmişti bu kadın samimi ve sempatik gelmişti ,gözüne , ama hiç başka gözle bakmamıştı bakamazdı kalbi yoktu ki onun o gittiğinden beri yani öldüğünü sandığından beri...
"Şeyy Koray bey hani şu şirket için önemli toplantı varya" biliyordu genç adam iptal olan toplantıyı ama karşısındaki kadının kıvranmasını izledi ses çıkaramadan kafasını 'devam et' dercesine salladı.
"O toplantı iptal olmuş bende yeni öğrendim efendim nasıl oldu bilmiyorum" şirketteki otoritesi o kadar büyüktü ki kadın adamın karşısına üflese uçacakmış gibi kıvranıyor geçerli bir mazaret arıyordu."Ne demek iptal olmuş Necla hanım kim yapmış böyle şeyi" kadının gözü dolmaya başlamıştı."Efendim bir eksik bulmuşlar mı diye sordum ama yoktu yemin ederim sadece iptal ettirdiler yeni şirketle sözleşmişler"biliyordu genç onlar yaptırmıştı."çık dışarı"dedi sert sesiyle.
Genç adam sakladığı dosyayı çıkarıp eline aldı siyah demir kapıyı açtı.Kapı o kadar gürültüyle açmıştı ki çalışan stajyer ve çalışan personeller hemen sessizliğe bürünmüştü .Elindeki dosyayı kameradan izlediği kadarıyla gece on iki sularında içeriye pencereden giren maskeli adam koymuştu. Bu şirkette en az on güvenlik görevlisi olmasına rağmen adam camı açıp girebileceği kadar rahattı . Adamlar diplerine kadar girebiliyorsa rahat olmasına gerek yoktu her zaman bir planı vardı, genç adamın.
Elindeki dosyayı merdivenlere giderken her zamankinden fazla sıkmış buruşturmuştu.Siyah dosyayı düzeltip merdivenlere doğru yöneldi omzuna dokunulan elle arkasına döndü "Koray bey"sinirlenmişti. "Sonra Hakan sonra"adam sinirli olduğunu bildiği halde tekrar konuşmaya yeltenmişti ki "HAKAN"Diye tıslarcasına arkasını dönüp yoluna devam etmişti .Merdivenin sonunda duran stajyere kafasıyla selam verip yoluna devam etti. Masanın yanına gelince Kenan'ı sormuştu. Eğer içeride değilse bir daha bu cesareti bulamazdı belki kendisinde elindeki dosyaya tekrar baktı.Kalbi teklemişti adamın belki biraz sonra sıkı bir yumruk yiyecekti ama umurunda bile değildi.
Her zamankinden daha yaşıyor gibi hissediyordu elini sıktı uyuşmuştu "içeride" cevabını almış hızlı adımlarla odaya girmişti.Karşısında genç olmasına rağmen yıkılmamış ama yaşlanmış gibi yorgun çöken adama baktı . Kenan şaşkın şaşkın karşısındaki can yolcusuna baktı .Bir gündür bu iş üzerinde çalışıyor uykusuz ve halsiz hissediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURALCI (düzenleniyor)
DiversosBenim adım Irmak, Irmak saygın. Üniversiteye yeni başlamış, görünüşte mutlu bir o kadarda karanlık bir ailede büyüdüm. Geçmişimi hatırlayamayan ben geleceğimi aniden öğrendikten sonra hayatım karmakarışık olmuştu. "Sen bana emir mi veriyorsun?" dedi...