Ms. Agent is the lost Queen of Yakuza (Ongoing)

chapter 16

Chapter 16 prt. 2

Sheeroh's p.o.v

I open my eyes and take a look to my right side, i saw Sheen leaning her head at my shoulder while she is asleep. I smile and kiss her head.

"Haist, I wish your always sleeping, so that I feel that your so kind." Bulong ko sabay ngiti.

Tiningnan ko ang relo ko, 9am na. -_- whoa seriously? 4hours akong natulog? At hanggang ngayon hindi pa kami nakakarating sa western forest!? O-kay. Buti nalang nakatulog ako.

Tumingin ako sa bintana, natatanaw ko na ang isang magubat na lugar at sa gitna ay may burol.

Ilang minuto pa ay nakarating narin kami sa tapat ng magubat na lugar.

"Hindi natin maipapasok ang bus sa loob ng gubat kaya lalakarin natin ang distinasyon na pupuntahan natin." Prof. Na katabe ng driver. Grabe, nakaka-nose bleed ang tagalog nya.

Nag umpisa nang mag ayos ng mga gamit ang mga nasa loob ng bus.
Madali kong ginising si Sheen at inayos na ang mga gamit namin.

"Hey, let me help you." Biglang may umagaw sa isang maletang dala ko.

"Tsss, I don't need your help, Rhenz. Pero dahil dala mo na. Sige ikaw na. Pati ito o." Inabot ko sa kanya yung isa pang maleta. Heh, suffer dude. Ginusto mo yan.

Nagmadali nakong bumaba ng bus.

"Ate, grabe ka. Pinahirapan mo na si Rhenz."

"I don't care." Seryoso kong sabe sabay lagay ng headset sa tenga ko. Pag lingon ko sa harap may nahagip ang mata ko. Isang lalaking naka-shade at may headphones. Napa tiim bagang ako.

"Tsss, that jerk." Bulong ko nalang sa sarili ko.

"Uy, Diezus!! Ano ba talaga problema mo! Bakit hindi mo 'ko pinapansin? Huuyyy!!! DIEZUS!!!." kahit naka headset ako at malakas na ang volume ng kanta, e dinig na dinig ko parin ang malakas na boses ni Sheen. Tsk.. Tumingin ako sa likod and there i saw Sheenha dragging Diezus shirt and yelling the word.

"Ano ba Diezus!!!!" Tsk, tsk. Mas natutuwa pa akong si Diezus ang lagi nyang kasama, kesa naman sa lalaking alam kong gagamitin lang sya.

I know what Shugo's plan is. And I'm against to it. Napa buntong hininga nalang ako.

"Students, everybody listen. Kailangan nating maglakad hanggang makarating tayo sa open field sa loob ng gubat. Lahat susunod at walang maiiwan dito. Got it? Ngayon umpisahan na natin ang paglalakad." Sabi ng isa sa mga admin. Nag umpisan na kami mag lagad at may napansin akong kakaiba, bigla kasing tumahimik si Sheen at nakakapag-takha talaga yun. Lumingon ako at tiningnan sya.

Tsk, sabi ko na nga ba. Tss kamabal nga kami. Tumigil ako sa paglalakad at inantay sya.

"Don't mind the place. Forget about what happened in the past." Cold na sabi ko. Oo alam ko kung ano ang pakiramdam nya ngayon. Kahit ako, kung pwede lang mawala ang lahat ng gubat sa buong mundo gagaan na ang loob ko at makakalimotan ko na ang nakaraan namin, pero hindi. Mananatili at mananatili parin ang sakit. Hinding-hindi ko palalampasin ang nangyaring yon. Nangako ako sa sarili ko. Ako mismo ang tatapos sa inumpisahan nilang gulo.

"Ate, masakit." Nabalik sa reyalidad ang utak ko at Napabaling ang tingin ko sa braso ni Sheen. Mahigpit ko itong kapit at namumula na ito.

"Sorry." Mahinhin kong sabi. Binitawan ko na ang kamay nya at nagpatuloy na sa paglalakad. Ilang minuto din ay narating na namin ang open field.