When the world ends

Dag 5

Ik had de hele nacht nachtmerries. Ik zag mijn ouders. Ik zag Felix met zijn klote kop. Ik zag hoe boos Donna op mij was toen Willem dood was. Al die beelden flitsten voorbij. Ik voel een hand op mijn schouder. Ik draai me om en zie Boy. Hij loopt van mij weg en glimlacht gemeen alsof ik een hoer ben die niets betekent. Alles wordt zwart. 'Dena wakker worden.' Hoor ik een stem. Even denk ik dat het nog in mijn droom zit maar al snel wordt de stem luider en komt hij steeds dichterbij. Ik voel een vlakke hand op mijn gezicht en voel het branden. Meteen wordt ik wakker en voel me onveilig. 'Dena, weet je wie die gasten zijn?' vraagt een stem die ik meteen herken. 'Ik weet het niet Boy, maar je hoeft me niet te slaan!' snauw ik naar hem. 'De liefde springt er van af!' zegt hij sarcastisch. Ik maak een geforceerde glimlach en kijk daarna weer met mijn pokerface naar hem. Ik hoor voetstappen dichterbij komen. 'JIJ, meekomen!' roept een jongen van mijn leeftijd. Ik sta op en loop met hem mee. Hij brengt me naar een klein snel opgebouwd huisje en duwt me erin. 'Zo, nichtje. Hoe gaat het ermee?' Ik draai me abrupt om als ik die stem hoor. Dat kan niet, dat is Mike! ik kijk in zijn ogen en zie dat hij blind is aan een oog. 'M-mike, wat is er met jou gebeurd?' vraag ik angstig. 'Zie je dat niet? Felix zijn groep heeft ons aangevallen! de bende leden zeiden dat dat door jou kwam.' Hij kijkt me boos, verdrietig en intimiderend aan. 'Mike, het spijt me. Boy....' Ik kon mijn zin niet afmaken want Jake kwam binnen met een geweer en keek mij aan alsof ik een stuk vuil was. 'Nichtje van me, hoe komt het dat de bende van Felix ons aanvielen zonder Felix?' Hij kijkt me met een gemene grijns aan. 'Omdat ik heel misschien Felix heb vermoord?' zeg ik op een angstige toon, bang dat ik een klap krijg. Mike loopt op mij af en houdt me vast bij me polsen. 'Waarom zou je hem vermoorden? Het is nu een chaos bij ons thuis en waarom ging je überhaupt weg? Ik miste je zo erg!' hij streelt mijn haren wat hij nog nooit eerder had gedaan. 'Mike, ik vind je eng worden. Ik ging weg omdat ik Boy niet alleen op reis wilde sturen.' Ik krijg een klap in mijn gezicht en voel dat er bloed uit mijn wangen stroomt. De misselijkheid komt op en ik verlies de kracht in mijn benen. Ik val op de grond en heb pijn. 'Goedzo slet, heb maar pijn. Dan kan die Boy van je je redden!' Mike spuugt op me en loopt weg. 'Jongens we gaan! die Dena is niks meer waard!' het voelt als een steek door mijn hart. Ik hoor hoe ze weg gaan en probeer op te staan. 'Dena wacht! Laat mij je helpen!' Riep David. Wacht David? Waarom zou HIJ mij helpen? Hij rent naar mij toe en helpt me overeind. De tranen komen op en wil het uitschreeuwen van frustratie. 'Dena, het spijt me van Mike. Hij heeft veel verloren in de tijd dat je weg was.' Zegt David. 'Dena gaat het?' hoor ik een stem achter mij zeggen. Ik draai me om en zie Boy bezorgd naar mij kijken. Ik ren op hem af en omhels hem. Boy veegt de tranen uit mijn gezicht. 'Je huilt wel veel.' zegt hij zacht. Ik glimlach en geef hem een por. 'Zie je! daar is die glimlach die ik in tijden niet heb gezien!' roept hij. Ik lach en geef hem nog een por. Boy pakt me bij mijn middel en kust me op mijn voorhoofd. Ik hoor geblaf en zie dat Teddy er aan komt. Ik pak haar op en geef haar een knuffel. Ze kwispelt met haar staart en is zo te zien heel vrolijk. 'Weet je waar Troy is Teddy?' vraag ik. Het beestje blaft opgewonden en rent voor ons uit. We volgen Teddy naar een boom waar Troy tegen een boom aan zit te pissen. 'Troy, als je een hond wil zijn kan je het ook gewoon zeggen hoor!' lacht Boy. Troy schrikt en draait zich om. Boy doet gelijk zijn hand voor mijn ogen. 'Troy, jij zei altijd dat je een 30 cm pik had, wil je dat gerucht terugnemen?' vraagt Boy grinnikend. Ik probeer Boy zijn handen voor mijn ogen weg te halen. Ik ben geen klein kind! we zijn even oud. Boy loopt naar Troy en duwt hem in zijn eigen pis. 'Ey G, ik ga je vermoorden!' roept Troy kwaad. 'Dan moet je eerst Dena vermoorden.' Zegt Boy. Wacht wat? Boy pakt me bij mijn middel en tilt me op. 'Boy zet me neer of ik vermoord je!' schreeuw ik. 'Dat ga je niet doen want je bent verliefd op me!' lacht hij. Ik bijt hem in zijn arm en hij schreeuwt. 'Ja Boy laat haar los, ze is niet verliefd op je.' Zegt Troy sarcastisch. 'Jongens? Wat doen jullie?' vraagt een stem. Ik draai me om en zie Donna. 'Oh mijn god Donna, ik dacht dat je nog in dat huis zat!' zeg ik verbaasd. 'Ja, ik zit nog in dat klote huis zonder eten en drinken? Dat is ook heel slim.' Zegt ze. Ze heeft 2 flessen mee met iets erin dat niet lijkt op water. 'Alcohol.' Beantwoordt ze mijn gezicht. Hoe komt die chick aan alcohol?

We lopen verder en Boy en Troy zijn helemaal dronken en maken grappen die nergens op slaan.

We komen aan bij een verlaten huis en lopen snel naar binnen. Het begint al donker en koud te worden. We eten allemaal van wat gedroogd fruit dat ik nog van dat andere huis heb meegepakt en zitten in de woonkamer. 'Donna hoe kom je aan dat alcohol?' vraag ik nieuwsgierig. 'Gevonden in dat huis. Ik dacht misschien hebben die gasten dat nodig.' Zegt ze schouderophalend. Ik schud mijn hoofd en glimlach. Ik kijk naar Boy en zie de domheid in zijn ogen. Als hij dronken is, is hij helemaal van de kaart. Ik stond op en voelde me ziek. 'Jongens ik ga pitten! Ik voel me niet goed.' zeg ik. 'Mag ik met je mee Dena?' giechelt Boy. Ik schud me hoofd en ga naar het kamertje waar Donna en ik slapen. Er staan 2 bedden en 1 nachtkastje, nou ja, wat er van over is. Ik ga liggen en val gelijk in een diepe slaap.

''Bonk!'' ik schrik wakker van een geluid bij de trap. Donna slaapt nog als een walrus dus die zal niet wakker worden. Ik loop naar de woonkamer om te kijken of er wat aan de hand is. In de woonkamer is niks, dit is creepy. Ik loop naar de gang waar een trap staat die naar boven leidt. Boven slapen de jongens. Ik hoor het gesnurk van Troy en dat stelt me gerust. Ik loop naar de hal waar de trap staat en zie dat Boy, kreunend op de grond ligt. Hij probeert op te staan maar valt gelijk. 'Boy gaat het?' vraag ik bezorgd. Hij antwoordt met een kreun en ik lach. 'Kom ik help je!' Ik ondersteun hem en help hem de trap op. Tree voor tree gaan we langzaam naar boven. Als we boven zijn laat ik hem los en ik zie hoe moe hij is. 'Dank je Dena.' zegt hij zacht. Ik schud mijn hoofd en glimlach. Hij pakt me bij mijn middel en trekt me naar hem toe. Ik leg mijn armen in zijn nek en hij geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik staar hem aan en weet even niks te zeggen. Dan kust hij me op mijn mond. Ik ben verrast en dat voelt hij. Hij laat me los en we lopen naar zijn kamer. Eigenlijk is het best flauw dat Boy en Troy allebei een eigen kamer hebben en Donna en ik er een moeten delen. In de kamer van Boy staat een 2 persoons bed en een bureau. Ook ligt er op het bed een deken. De kamer is best groot, maar echt sfeervol is het niet. Boy duikt in het bed en ik duik naast hem. Ik viel gelijk in een diepe slaap, met de armen van Boy om me heen.

Hoi mensen <3 abonneer even op deze man op youtube: NLTom hij heeft veel geholpen met het maken van dit hoofdstuk!