MY STUPID BOSS by: Lee Ann Pradas

Chapter 10

Sa ganoon silang eksena naabutan ni Donya Leticia, patay malisya naman ang matanda.

"How's Lance?" tanong ng matanda sa dalawa na hindi ata siya napansin.

"Lola?!" nabiglang tanong ng binata sa lola nito. Para naman itong napaso kaya bigla niyang kinalas ang mga kamay niya sa dalaga.

"He still in Emergency Room Lola naghihintay pa kami sa paglabas ng doctor." Sabi ni Lyka na pulang-pula ang mata dahil sa kakaiyak.

Lumapit naman ang matanda sa kanya. " Be strong iha Lance would not be happy if he saw you cry. I know he can survive." Mamaya lang ay lumabas na ang doctor sa E.R agad naman silang lumapit dito.

"How's my grandson Doc?" tanong ng matanda sa doctor.

"So far everything seems to be normal. But we still have to monitor him time to time. I always admire Lance for being a fighter. Only few could survive in cases like this. I hope and I pray malalampasan niya naman ang maaring komplikasyon nito. When he wake up we make some tests for him again. To make it sure that everything okay." The doctor said. They both give a long sighed. They feel relieved about the doctor said to them.

"Ma'am, Sir ililipat na po namin ang pasyente sa private room, after that pwede na po kayong pumasok doon." Tumango lang silang tatlo.

"Thank's God. kahit papano okay na siya." Donya Leticia said.

"But still he need more tests. The question is, papayag kaya siya manatili dito sa hospital pag iyon ang gusto ng Doctor?" Iyon ang nasa isip ng binata, duda siyang papayag si Lance sa sinasabi ng doctor na magtetest out naman siya ulit.

"We need to convince him. I try to convince him." Wala sa sarili na sabi ng dalaga.

"Kung iyon lang naman ang makakapabuti sa kanya why not diba?" dugtong naman ni Donya Leticia.

Maya-maya ay tinawag na sila ng nurse.

"Pwede na po kayong pumasok loob Ma'am, Sir."

Pumasok na silang tatlo sa kwarto. Lance sleeping peacefully mukha talaga itong walang sakit.

"La you should go home, I will stay with him. Ako na po bahala sa kanya dito, you should rest now, tatawagan ko na ang driver to pick you up."

"How about you Iha? sasabay kaba sa akin?" tanong ng matanda kay Lyka.

"No Lola, I want to stay here, gusto ko paggising niya andito ako." tumango naman ang matanda bilang pagsang-ayon dito.

"Magpapakuha nalang ako ng mga gamit para sa inyong dalawa."

"It's okay Lola, masyado na pong late para pabalikin pa dito si Manong." Nakamasid lang si Wesley sa dalaga.

"Oh siya sige mauuna na ako, tawagan niyo ako kung may problema okay, I already called his Dad, maybe tomorrow they will fly from New York."

Humalik na si Lyka sa matanda si Wesley naman ay sinamahan ang matanda sa labas.

"Hey Lance wake-up! don't do that again ha, kinabahan ako sa ginawa mo." Kausap ng dalaga sa binata. SHe just hold Lance hand, parang doon niya pinaparamdam sa binata na hindi ito nag-iisa.

"We will flight this together okay." When Wesley heared that word from Lyka, parang bigla siyang nanlumo. Hindi niya alam kung bakit?

Hinayaan niya lang ang dalaga sa tabi ni Lance siya naman ay binuksan ang Tv at nanood doon, malaki naman kasi ang private room na pinaglagyan kay Lance.

When he about to sleep napagawi ang mata niya sa dalaga na nakatulog na pala sa tabi ng binata. Nang makita niya ito nagdalawang isip siyang gisingin ito.

Nakahiga na siya ng tumayo siya ulit, hindi kasi siya mapalagay . . Ayaw niya mang amininin ay alam niya na concern siya sa dalaga.

"I'll just do this for Lance." Sabi nito sa sarili, sinubukan niyang itong gisingin pero napasarap ata ang tulog nito.

Wala siyang ibang choice kundi buhatin ito at ilipat sa malaking sofa, para mkatulog ng maayos ang dalaga doon.

"Kaya pala butot balat ang tawag ng pinsan ko sayo kasi ang gaan mo, para ka lang isang papel." kausap ni Wesly sa dalaga. Napapangiti siya kasi hindi lang naman naramdaman ng dalaga ang pagbuhat niya dito.

"Tulog mantika." Tumawa pa ito ng mahina, nang mailapag niya na ang dalaga ay tinanggal niya ang sapatos nito, inayos at kinumutan niya ito. Habang ginagawa niya iyon ay di niya maiwasan na tumingin sa mukha ng dalaga. She have an Angelic face, simple walang kahit anong kuririti sa itsura nito, unlike some other girls, mukha ng clown sa dami ng nilalagay sa mukha. Pinilig naman ng binata ang ulo nito.

Tumayo na siya at umupo sa tabi ni Lance.

Kinabukasan ay nagising si Lyka. Nagtataka siya kung bakit siya nakatulog sa sofa ang pagkaalala niya ay sa tabi siya ni Lance nakatulog.

Tumayo na siya para ayusin ang kanyang sarili. Silang dalawa lang ang nasa loob ng kwarto, wala din si Wesley hindi niya alam kung saan ito pumunta. Nang matapos siyang maghilamos at mag toothbrush, good thing kasi may mga extra personal hygiene ang kwarto na nakuha nila. Bakit nga ba siya magtataka eh sa sobrang yaman ba nman ng mga Ariola kahit siguro itong hospital ay kaya nilang bilhin.

Lumapit siya kay Lance hindi parin ito gising. She held Lance hands.

"Bakit hindi kapa gising? Don't tell me matutulog ka lang diyan, sino maghahatid at susundo sa akin? Gising na po." Kausap ni Lyka kay Lance, iyon naman ang saktong narinig ni Wesley na kakapasok lang. May dala-dala itong pagkain

Napalingon naman si Lyka ng maramdaman niyang may pumasok sa loob ng kwarto.

Nagkatinginan sila wala lang naman may nagsalita sa kanila. Tiningnan naman ng dalaga ang relo nito may oras pa siyang pumasok sa opisina. Hindi niya alam kung magpapaalam ba siya sa kasama niya ngayon o aalis nalang siya.

"I need to go, ikaw nalang muna ang bahala sa kanya ha." Pamamaalam nito sa binata. Tumango naman ito.

Nang makaalis na ang dalaga saka lang lumabas ang boses ni Wesley.

"F-fuck I buy this food for her tapos hindi niya man lang kakainin." sumisigaw naman ang isip ng binata. "Hoy tanga hindi mo nga nayaya kumain, paano niya malalaman na para sa kanya pala iyang pagkain na binili mo."

"Grrrr..." inis na sabi ng binata sa sarili. Hindi niya talaga alam kung bakit nagbibigay siya ng effort sa dalaga.

Maya-maya lang ay dumating si Donya Leticia. May mga dala itong pagkain.

"Good morning." bati nito kay Wesley. "Where's Lyka?"

"Kakaalis lang po Lola." walang ganang sagot ng binata.

"Kakaalis lang? kumain na ba iyong batang iyon?"

"Hindi pa."

"Bakit hindi mo pinakain o binilhan ng pagkain?" tahimik lang si Wesley wala siyang ganang sagutin ang Lola nito.

"Ikaw na bata ka ha, kung galit ka sa mga babae huwag mo naman idamay si Lyka she's defferent among the girls you've meet" Ano ba ang mayroon sa Lyka na iyon na sinasabi ng Lola at ng pinsan niya naiba si Lyka sa mga babaing nakilala niya. Tumayo ang binata
ayaw niya kasing patulan
ang Lola niya.

Nagtataka man ang Lola nito sa ginawi ng apo ay hinayaan niya na lamang ito.

-----------

SAMANTALA hindi na alam ng Congressman kung ano ang gagawin nito, ilang buwan ng wala ang anak nito, napapabayaan niya na ang trabaho nito. He even used his all asset para makita ang anak pero bigo siya.

"Congressman, marami na tayong operasyon na hindi naisasagawa, kinukontak na ako ng kabilang grupo." sabi ni Henry sa Ama ni Lyka.

"Ikaw na muna ang bahala sa lahat Henry."

"Maasahan niyo ako sa ibang operasyon natin, Congressman pero ipaalala ko lang sa inyo malapit na ang election."

Mas lalo lang nafu-Fustrate ang Ama ng dalaga.
His planning to run as a Senador this coming election, pero hanggang ngayon ay hindi parin nakikita ang anak niya.

"We should talk this nextime Henry
for now I want to see my daughter." Wala narin nagawa si Henry kaya iniba nito ang usapan.

"Bakit hindi natin subukan ilabas sa Media ang pagkawala ni Ms. Lyka Congressman?" Napalingon naman ang Ama nj Lyka sa kanya.

"No! we can't use that option."

"But why? ginawa na natiin ang lahat para makita natin siya pero walang Lyka na nahanap, kahit na nga mga kalaban mo sa pulitika at sa ibang grupo napasok na natin pero wala si Ms. Lyka sa kanila."

"Makikita ko ang anak ko, unless nalang kung may nag proprotekta sa kanya na mas may kapangyarihan sa akin." Iyon ang pinagtataka ng Ama ng dalaga paano ito nakatakas ng ganon kadali sa kanya.

------

"La uwi muna ako ha, maliligo lang ako mamayang gabi ako na po ulit ang magbabantay kay Lance."

"Oh, siya apo salamat, para makaoagpahinga ka na rin." Tatalikod na sana si Wesley ng tawagin ito ng Lola niya.

"Apo makisuyo naman ako ohh, paki daan ito sa opisina, bigay mo kay Lyka, sigurado ako hindi pa iyon nakakain." Tatangihan pa sana ng binata pero inabot na ito ng matanda sa kanya.

Hindi niya alam ng nasa sasakyan na siya ay bigla siyang ba excite na makita ang dalaga, agad niya namang sinuway ang sarili. Paninindigan niya ang kung ano man ang tingin niya sa mga babae.

Narating niya na ang building nila, hindi na siya magtataka kung lahat ng babae ay napapalingon sa kanya, his now walking in the lobby ng makita niya si Lyka nakayuko ito na parang may binabasa sa papel na hawak nito, she's wearing a white longsleeve na medyo bakat sa kanya, jeans at naka high heels ito, she looked simple with her outfit but she looked perfect lalo ng mag-angat ito ng mukha, nakasalamin ito ng vintage glass, na mas lalo atang nagpabagay sa kanya, naka tie up ang straight na buhok nito, kaya litaw na litaw ang makikinis nitong balat.

"Boss excuse me." nakaharang kasi ito sa daanan. Pinilig naman ng binata ang ulo nito.

"Here." sabay abot nito sa dala niyang pagkain.

"What is that?" tanong naman ng dalaga na hindi kinukuha ang inaabot ng binata sa kanya.

"I don't know. Just take it." naaburidong sabi ng binata. Tumalikod naman sila Lyka hindi nito kinuha kung ano man ang inabot ni Wesley sa kanya.

"F-Fuck ang ipanakaayaw ko sa lahat ay iyong tinatalikuran ako ng walang paalam." Sabay hablot nito sa braso ng dalaga.

"Ump... at ang pinakaayaw ko naman sa lahat ay iyong tinatanong ko ng seryoso tapos sasagutin ako ng I don't know." tumahimik naman ang binata.

"Just let me go Boss! I have a lot of things to do." Tatalikod na sana si Lyka ng magsalita ang binata.

"This is from grandma, Food." Iyon lang ang sinabi ng binata at kinuha na ni Lyka ang inaabot nito kanina. She don't even say thank you to him.

"Ganon nalang iyon hinatid ko pa iyan wala lang naman thank you Tsk." Nilingon naman ito ni Lyka.

"Bakit naman ako magpapasalamat sayo? napilitan ka lang nga na dalhin ito sa akin diba? so It's mean you don't deserve my thank you. But don't worry I will call Lola to say Thank you about this food." Nakataas kilay nasabi ng dalaga at tumalikod na ito.

"Hmmmp? may araw ka ding babae ka." Inis na sabi ni Wesley at bumalik sa sasakyan nito at pinaharurot ito.