Zydck Farrel

Chapter 14 - Wrong

Chapter 14

Zydck's POV:

I was going to my company sana when I notice that there was someone's on our gate. Malayo palang alam ko na kung sino ito. It was Chelsea. Anong ginagawa niya dito? Wala naman dito si Stella. Malapitan nga.

"Hey Chelsea!! Anong ginagawa mo dito?"-tanong ko sa kanya.

She's looking at me seductively. Pero wala itong epekto sakin dahil si Pauline parin ang gusto ko. At wala ng papalit sa kanya. Aalis na sana ako kaso hinila niya ako pabalik at hinalikan ng marahas. Nagulat ako sa ginawa niya at hindi ko nagawang itulak siya dahil shock pa rin ako. Pero at my peripheral vision. May nakita akong napakapamilyar na mukha na hinahanap-hanap ko ng pitong taon. At doon na ako at bumalik sa katinuan. Pupuntahan ko na sana si Pauline, pero wala na ito at taxi na lang na humaharurot ang nakita ko. Huh?? Is she really here?? Or its just my imagination because I'm missing her. Pero parang talaga siya yun eh.

Naputol ang pag-iisip ko ng magsalita si Chelsea at biglang uminit ang ulo ko.

"I like you Zydck! Ako na lang!! Kalimutan mo na si Pauline. Wala siyang kwenta!"-Chelsea.

"Walang kwenta?! Baka ikaw?! Desperada. Wag na wag mong ipapakita sakin yang mukhang pisugo na yan!!"-sabi ko sa kanya at pumasok ng bahay.

Pumunta agad ako sa opisina at sinalubong ako ng sekretarya ko. Sinabi niyang may meeting ako with some investors pero pinamove ko na lang on the other day because of what happened awhile ago. Baka madamay ang mga investors ko sa init ng ulo ko dahil may isang makapal na mukha na desperada at sinabihan si Pauline na walang kwenta!! Sino siya para sabihin yun?? Buti may natitira pa akong awa kundi, magiging agahan siya ng mga buwaya sa bahay.

Nilublob ko na lang sa tulog buong maghapon ang sarili ko. Iniisip ko pa rin kung dito na nga si Pauline. Argh!! Papahanap ko siya ulit mamaya sa mga tauhan ko.

....

Dumaan ang mga araw at ganon parin ang nangyayari. Pero, this pa at few days, parang nakikita ko si Pauline wherever I go, like nung sa mall ako, nakita ko siya sa isang dress shop pero pagpasok ko, wala na siya. Meron ring nakita ko siya sa chowking na may kasamang bata, pero ng sinundan ko nawala na naman. Sabi ko nga sa sarili ko na baka naghahallucinate lang ako. Patuloy pa rin ang paghahanap ng tauhan ko sa kanya. At wala akong balak huminto sa pagpapahanap sa kanya.

Nandito ako ngayon sa park malapit sa dating bahay ni Pauline. Mabisita ko nga. I was going to step when I saw a woman and a child walking happily. Nakatalikod sila sa akin and they're going home siguro. Naglakad lang ako papunta sa dating bahay ni Pauline at parang sinusundan ko ang dalawa dahil dun din sila dadaan. Nag-iisip ako kung paano ko makikita si Pauline ng magsalita ang bata.

"Mommy? When can I meet may daddy?"-bata.

Tinignan lang ng babae ang bata at nagsmile.

"I dont know baby. Maybe tomorrow, or the other day."-the woman said with a familiar voice.

T-that voice!! Its Pauline's. Damn She's here. I called her name para makasiguro akong siya nga yun.

"Pauline?"-ako.

Pagharap niya. Tumulo ng luha ko. Di nga ako nagkamali. Si Pauline nga. I run to her and hug Pauline tightly and my tears cant stop falling. God!! How i miss this woman. I want to kiss her right now but may bata eh..

"Hey!! Why are you hugging my Mom like that?! Are you her?!"-bata.

This child. Bakit parang nakikita ko ang kabataan ko sa kanya? He really look like me when i was 6 years old. Is he my...

"Come on Phynx. We're going home."-Pauline.

Pauline's POV:

This is wrong! This is wrong! This is wrong! I must hate him pero di ko magawa and now I'm in a bed with him. He's sleeping while hugging me. I admit that last night was very...  errr... i dont know how can i describe it, its like magical. Napatulo na naman ang luha ko ng maalala ko yung may kahalikang babae si Zydck!! 

And last night. Nalaman na rin ni Phynx na si Zydck ang tatay niya at bakas sa mukha ni Phynx na masaya siya. I will not be ang hinder para magkakilalahan ang mag-ama pero di ko kakausapin si Zydck dahil masyado akong nasaktan sa nakita ko noong isang araw.