Zydck Farrel

Chapter 19 - Chelsea

Chapter 19

Pauline's POV:

"Ugh!! Pakawalan niyo ko!!"-sigaw ko sa mga goons in guns.

Bakit ba kasi ngayon pa ako inatake ng pagkalampa ko!! Ayan tuloy nahuli ng mga g*gong to.

*flashback*

"Tara na Pauline!! Iligtas na natin si Phynx!!"-Zydck.

I just nod and bumaba kami ng pier. Dala dala ko ngayon ang Bow and Arrows ko. Sa di kalayuan, may nakita kami ni Zydck na papunta dito na goons in guns. Kukunin ko sana ang Bow and Arrows ko ng matisod ako sa paglalakad. Dahil pababa kami, nagpagulong-gulong ako pababa at natamaan yung isa. Napasigaw ako nun kaya nakuha ko ang atensyon ng ibang mga Goons in Guns. Nakita nila ako at hinuli dahil nakilala nila ako. Damn it!!

*flashback ends*

Buti di nila nakita si Zydck.

Dinala nila ako sa isang kwarto at ikinulong doon. Buti di nila nanotice ang foldable katana ko. Inilibot ko ang paningin ko sa kwarto ng makita ko si Phynx na tulog at...

At...

At...

At...

At...

At...

Puno ng galos at pasa!! Who the fck did this to my son?? Magbabayad sila!! Nilapitan ko ang anak ko at niyakap. Napaiyak na lang ako. Nililinis ko ang mukha ni Phynx ng magising ito.

"M-mommy?? I-s t-t-that y-ou??"-sabi niya.

"Y-yeah b-baby!!*sobs* I-its me."-sabi ko habang umiiyak parin.

"W-why a-are y-you c-crying??"-Phynx at tumulo ang mga luha niya.

"I-its n-nothing baby*sobs*. I-im j-just h-happy to s-se---"-ako at biglang nahulog ang mga kamay niya sabay pikit at di na humihinga.

"Phynx? Phynx?! PHYNX!!! OH GOD!! PLEASE GUMISING KA!!!"-At napahagulhol ako. Magbabayad kayo!! Magbabayad kayo!! MAGBABAYAD KAYO!!!

Tumayo ako habang umiiyak pa rin at sinipa ang pinto ng malakas. Nawasak ito at napatingin sa akin ang mga goons in guns. Biglang nanimilim ang mga mata ko. Kinuha ko ang foldable katana ko at tumakbo papunta sa isang goons. Binaril niya ako pero nailagan ko ito sabay...

[WARNING!!! Rated SPG!! There are scenes that are not suitable for young readers.]

Binaril niya ako pero nailagan ko ito sabay putol ng kanyang ulo gamit ang katana ko. Wala akong pakialam kung sino ang mapapatay ko dahil wala silang karapatan na saktan ang anak ko. Napaiyak na naman ako dahil sa ngyari sa anak ko.

Paulit-ulit nila akong binaril pero di nila ako matamaan. Tsss. Weak. Kumuha ako ng pocket gun sa hita ko at binaril ang mga goons in guns. Ulo lahat pinuntirya ko para mamatay na agad. Kung may matira man, siya o sila ang unti-unti kong papatayin.

Sa tuwing natatamaan ko sila, sumasabog ang kanilang ulo dahil sa isang ability ng balang gamit ko. May maliit na bomba na once may matamaan sasabog ito. Walang makitang awa sa akin ngayon. Kung sino ang makikita, mawawalan ng ulo. Bakit pa ako maaawa? Di nga sila naawa sa ginawa nila sa anak ko. Mamamatay silang lahat. Pati rin yung p*tang babae na mastermind nila.

Naliligo na ako ngayon sa mga dugo ng mga goons in guns. Bumalik ako sa kwarto kung saan si Phynx at nakita ko doon si Zydck na yakap-yakap ang anak namin.

"Zydck?"-ako. At tumulo na naman ang luha ko.

Tumingin siya sa akin na luhaan. Bakas sa mukha niya ang lungkot at paghihinagpis.

"Wala akong kwentang ama. Napakawala kong kwenta!! S-sarili kong anak di ko maligtas."-sabi niya

Lumapit ako sa kanya at niyakap.

"D-di ikaw ang may kasalan. Silang mga walang hiya ang gumawa nito sa anak natin.!! Pati yung babaeng mastermind nila."-sabi ko habang umiiyak.

"B-babae?? S-si Chelsea."-Zydck.

"Well, well, well... looks like a dramatic scene here. But... i still dont like it. Both of you must die too.*smiles*"-babaeng nakasmirk.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Chelsea."-Zydck