Certified Stalker

chapter eighteen

Chan's POV

Grabe! Ang saklap naman nang buhay ko. Parang gusto kong magsuicide! May lubid ba kayo diyan? Pahiram naman oh. Itatali ko lang ang puso ko sa taong nagpapatibok ng puso ko. Booom! Ang waley ng joke ko di man lang kayo tumawa. Hay baliw talaga ako. Baliw'ng-baliw sa paghahanap kay Mr. Right. Ikaw na ba si Mr. Right? Ikaw na ba ang love of my life? Ikaw na ba ang icing sa- ano nga 'yong kasunod na lyrics? Hahaha.

Di talaga ako sanay pagganito eh. Pagwala ang mga baliw kong mga kaibigan. Nagiging mas baliw pa ako pag hindi sila kasama. Bakit ba kasi nila ako iniwan! Nakakahuhubels naman eh!

"Aish!"

"ganyan na ba ang uso ngayon paggusto mong magpakalbo?"
"Anong paki mo? Buhok mo ba 'to? Hindi ba hindi? Kaya shooo! Magpalamon ka na lang sa lupa para kahit papaano ay mabawasbawasan ang mga halimaw sa paningin ko" Pagtataboy ko sa kanya.

"Ouch! Why did you do that?!" Sa inis ko ay ibinato ko sa kanya ang libro ko sa physics na dala-dala ko. Para kunwari nagbabasa daw ako.

" I know. Pinapatay mo na ako sa isip mo" I just rolled my eyes ng iabot niya pabalik sa akin ang libro.
Kukunin ko na sana ang libro ng bigla siyang tinupak. "Gosh! Nang-aasar ka ba?"

Ngumiti lang siya. "In one condition" pinaglakihan ko siya ng mata ng kanya itong hilahin pabalik ulit ang libro ng bigla ko itong hahablutin. "say please muna" what the capital F.

"Upakan kaya kita diyan! Anong please ang sinasabi mo? Maplease ko talaga 'yang pagmumukha mo pag ikaw di mo 'yan ibinalik 'yang libro sa lupa bagsak mo!" Inis kong sabi sa kanya.

"okay" Geez! Sa haba ng speech ko 'okay' lang ang isinagot niya? Ano guys? Upakan ko na 'to? Total nasa beast mode ako ngayon eh. "Oh ano? Uupakan muna ba ako? Kailangan ko na bang matakot?" I just rolled my eyes. Bakit ba ipinanganak sa mundong 'to ang isang katulad niya? I sighed. Ipinatong ko nalang ang ulo ko sa dalawa kong mga tuhod.

"Ano ba kasing nangyari bakit ang sungit-sungit mo sa akin ngayon?" Ngayon pa talaga siya nagtaka, eh sa matagal na akong nagsusungit sa kanya. Utak men! Gamitin mo naman. "Nag-away ba kayo?" Hindi ako umimik. Narinig ko nalang ang pagbuntong-hininga niya. "Gusto mo bang pumunta sa Little's Cafe" kinalabit niya ako.

"Anong gagawin natin doon?" Tanong ko ngunit hindi ko pa rin siya nilingon.

"Magkakape?" Sinamaan ko siya ng tingin.

"Anong klaseng sagot 'yan?" Akmang aakbayan niya sana ako kaso nasapak ko lang siya.

"Ang brutal mo talaga!" Sigaw niya habang nakahawak sa brasong sinapak ko.

"I'm dead serious Lee. Bukod sa pagkakape ano pang gagawin natin doon sa boring mong negosyo? Huh?"

"Ouch! Kung makapanglait ka naman parang hindi ka tumambay doon ng ilang oras ha!" For the tenth time sinapak ko ulit suya but this time nahuli niya na ang kamay ko.

"Hoy! Teka- what the"

"Bibig mo Chandria" sita niya.

"hoy Lee Michael naman eh! Ibaba mo nga ako!" Pagmamaktol ko. Pinagsusuntok ko siya sa likuran niya kaso ang lolo niya wala man lang reaction."Lee Michael nahihilo ako" bulong ko.

"Hindi ito nakakahilo Chandria. Hindi naman kita pina-ikot-ikot ha" yeah right hindi nga niya ako pinaikot-ikot pero para na rin akong inikot dahil ikaw ba naman ang isabit sa balikat niya! Try niyo kaya kung hindi kayo mahihilo.