Ik werd wakker van de bel, en liep strompelend naar onder. Toen ik de deur opende stond Rein voor mijn neus. 'Ook goedemorgen.' Grinnikte hij, en hij drukte een kus op mijn voorhoofd. 'Ik wil met je praten.' Zei hij, en hij hing zijn jas op. Ik zuchte geluidloos. Daar gingen we weer. 'Ik moest je nog vertellen waarom we niet bij elkaar kunnen zin, remember?' Ik knik vaag. 'Ja? Volgensmij wel ja.' Ik ging naast hem op de bank zitten. 'Nou uh, het zit zo. Larissa, ze heeft best verkeerde vrienden. Die had ze al voor ze mij leerde kennen. Toen ik in aanraking kwam met Larissa, wist ik al meteen dat ze iets achterhield. Ik wilde die avond niet met haar zoenen, en toen kwamen haar vrienden. Ze bedreigde me, en zeiden dat als ik haar niet wilde zoenen ze hun wapen zouden trekken. Ik geloofde ze, en kuste Larissa. Later werd ik ook echt verliefd op haar, ik was lang gelukkig met haar, tot jij plots weer in mijn leven kwam. Ik wist dat ik nog gevoelens voor je had, en Larissa merkte dat op. Een paar weken na de studio vroeg ze me ernaar, hoe het zat tussen ons. Ik vertelde haar dat ik van je hield, maar Larissa werd boos. Ze zei dat als ik bij haar wegging, zij en haar vrienden me achterna zouden komen. En uiteindelijk zouden ze niet alleen mij neerschieten, maar ook jou. Ik doe dit allemaal uit bescherming voor jou. En geloof me als ik nu gewoon iedere dag naast je zou willen wakker worden, het gaat gewoon niet.' Ik slikte het brok in mijn keel weg, en sloeg mijn armen om hem heen. 'Dit is jou schuld niet,' fluisterde ik. 'Het is haar schuld.' Hij trok terug en ik zag een traan uit zijn ooghoek biggelen. 'Verdomme, ik wil niet huilen.' Ik keek hem glimlachend aan. 'Het is oké Rein, ik veroordeel je niet.' Ik drukte een zachte kus op zijn lippen, en hij kuste verlangend kort terug. 'We gaan er samen voor zorgen dat Larissa hiermee stopt.' Ik liet mijn handen via zijn nek naar zijn haren glijden. 'Sinds de dag dat ze me bedreigde me dood te schieten, en jou, heb ik deze.' Hij haalde een pistool uit zijn achterbroekzak. Met grote ogen keek ik erna. 'Ik ben naar de politie gegaan, en zij hebben me de toestemming gegeven te schieten als Larissa of een van haar vrienden aan jou probeert te komen. De andere jongens weten hier niet vanaf, maar ik ga het ze zeker weten nog vertellen.' Ik knikte. 'Dat moet je zeker doen. De jongens zullen aan jou kant staan. Nils is je zeker weten dankbaar. Net zoals ik.' Hij lachte zachtjes. 'Ik houd van je, Sharon.' 'Ik ook van jou, Rein.'
WIE HAD DIT VERWACHT?! IK NIET!!!
Hier kan je me ook op volgen of berichten:
Instagram: X.lisav
Twitter: Lisademix
Snapchat: x.lisavVOTE and COMMENT! LoVe! 💘🔥