Hoofdstuk 8

17 3 0
                                    

•Dex•

'Hey Dex, waar was je?' Vraagt Suzie als ik thuis kom. 'Oh, een vriendin helpen met wiskunde. We hebben morgen een proefwerk..' Ik pak een glas uit de kast en schenk wat melk in. 'Een vriendin?' Vraagt ze grijnzend. 'Ja' zeg ik met een lach, 'Hannah'. 'Hannah Richards?' Ik knik van ja. 'Ik zag haar laatst met Dylan Shawnfield, weet jij hoe dat zit tussen hen?' Vraagt ze. Ik haal mijn schouders op, 'hoezo?' 'Nou, ze zaten afgelopen woensdag in een auto op een parkeerplaats. Ik ging even boodschappen doen en liep er langs. Het leek alsof hij Hannah tegen haar zin in probeerde te zoenen..' Suzie kijkt me bezorgd aan. 'Oh.. En toen?' Vraag ik. 'Toen gaf hij het op volgens mij want ze reden weg.. Ik zal haar maar een beetje in de gaten houden als ik jou was..' Ze legt even haar hand op mijn schouder.

'Maargoed, zal ik pizza bestellen? Peter moet overwerken. Roep jij de meiden even?' Vraagt ze. 'Ja, is goed,' ik lach even naar haar en loop naar boven.

•Hannah•

Het is een week later, vrijdag middag. Dylan heb ik de afgelopen week niet gezien, hij had een wedstrijd in Italië. Vanavond zie ik hem weer. We hebben nu wiskunde en als het goed is krijgen we ons punt terug. 'Ben je er klaar voor?' Vraagt Dex aan mij. 'De vraag is of jij er klaar voor bent,' zeg ik grijnzend.

'Oke, jongens en meiden. Ik heb de punten van de proefwerken.. Ik zal ze wel even uitdelen,' zegt meneer West. Hij deelt het altijd uit van laag naar hoog. Als er nog maar twee toetsen over zijn loopt hij mijn kant op. 'Jullie hebben het heel goed gemaakt allebei..' Zegt meneer West. Hij legt mijn toets op mijn tafel en vervolgens ook op die van Dex. Yes! Ik heb een 8! Snel draai ik me om en laat mijn blaadje zien. 'Wat heb jij?' Vraag ik aan Dex die mij grijnzend aan kijkt. 'Een 8,2' ook hij draait zijn blaadje naar me toe. 'Weet je al waar je me mee naar toe neemt?' Vraagt hij grijnzend. 'Ja,' zeg ik. 'Zullen we vanmiddag dan maar gaan?' Vraagt hij.

'Eh, Dylan komt vanmiddag terug en ik wilde eigenlijk naar hem toe gaan..' Zeg ik, eigenlijk wil ik helemaal niet naar hem toe, maar Dylan wilde dat graag en ik wil hem niet teleurstellen. 'Oh' zegt hij licht teleurgesteld. 'Maar.. Ik kan morgen wel? De hele dag..' Zeg ik. Hij glimlacht, 'oke, is goed. Ik haal je om 1uur op..' Ik knik en draai me weer om.

Het is 8uur 's avonds. Mijn vader en moeder zijn nog uiteten, dus heb ik Dylan uitgenodigd. Ik open de deur en geef hem een kus. 'Hoe was het?' Vraag ik terwijl ik me omdraai en samen met hem naar boven loop. 'Super vet en ik ben 6e van de 28 geworden. Een hele verbetering ten opzichte van vorig jaar..' Verteld hij. 'Maar ik kom hier voor m'n meisje, hoe was het hier?' Vraagt hij terwijl hij kort op mijn kont slaat. 'Wel goed, ik had een 8 voor wiskunde!' 'Wauw, knap én slim' grijnst hij. Eenmaal op mijn kamer aangekomen slaat hij zijn armen om me heen. 'Maar je hebt me wel gemist toch?' Vraagt hij. 'Ja,' zeg ik, ookal is dat niet echt zo.. 'Kom hier dan' zegt hij.

Hij drukt zijn lippen op de mijne en tilt me op. Vervolgens legt hij me op bed en trekt mijn broekje uit. Ik laat het hem allemaal doen, ookal heb ik helemaal geen zin. Hij begint me weer te zoenen.

Ik denk aan morgen, samen met Dex. Ik neem hem mee naar het meer in het bos. Daar ga ik altijd zwemmen, dat is echt mijn lievelingsplek.

Ik voel Dylan's handen onder mij blousje omhoog kruipen. Ik hou ze tegen. 'Even.. Niet..' Zeg ik tussen het zoenen door. Hij wil net zijn broek uittrekken als ik plots geklop op de slaapkamerdeur hoor, 'Hannah?' Hoor ik mijn vader vragen. 'Eh, momentje!' Roep ik. 'Snel!' Sis ik tegen Dylan terwijl ik naar het raam wijs. Teleurgesteld pakt hij zijn shirt en jack. Hij klimt het raam uit, het dak op. Ik doe snel mijn kleren aan en loop naar de deur. Als ik hem open doe, stormt mijn vader meteen naar binnen. 'Ik hoorde iemand,' zegt hij terwijl hij de kamer rond kijkt. Als hij het open raam ziet loopt hij er snel heen en steekt zijn hoofd naar buiten. 'Er was niemand,' zeg ik. Hij kijkt me wantrouwend aan. 'Weet je zeker dat die Dex hier niet was?' Ik zucht, 'nee pap, ga nou alsjeblieft. Ik wil slapen,' ik duw hem mijn kamer uit. 'Oke, maar je knoopjes van je blousje zitten verkeerd..' Zegt hij. Hij wijst naar het bovenste knoopje. Ik merk dat ik bloos en gooi snel mijn deur dicht.

RulesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu