Rules

Hoofdstuk 1

•Hannah•

'Hey schatje' Dylan geeft me een zoen. 'Hey' zeg ik en ik zoen hem heftig terug. 'Ik ben zo terug' zegt hij als zijn vriend Matt hem roept. Ik knik. Hij knijpt me nog even in mijn kont en loopt dan weg. Dan komt Lola aanlopen, mijn beste vriendin. Ze kijkt me licht verbaasd aan, 'dat zag ik..' Ik lach en neem een slokje van mijn bier. 'Oeh, drinken op een zondag avond? Jij durft..' Zegt ze. Ik haal mijn schouders op, 'jij doet het toch ook?' Ze pakt ook een flesje en maakt hem open. 'Ja, maar ik krijg straks niet te maken met mijn vader..'

'Hey Lola, ook hier?' Zegt Dylan die de rook van zijn joint uit blaast. 'Jep..' Zegt ze. Ze mag Dylan niet, maar dat boeit me niet. Ze vind hem te oud en te slecht. Pfff. Ik neem de joint van Dylan aan. Ik adem de rook in en blaas het even later weer uit. Ik zie in mijn ooghoeken de blik van Lola. Ik kijk haar aan en trek mijn wenkbrauw op. Ze kijkt verwijtend naar de joint. Ik haal mijn schouders op en neem nog een trekje. Ze zucht en zet haar bier neer. Boos loopt ze weg.

Wat is dit nou? Word ze nou serieus boos op mij omdat ik een keer een trekje neem van een joint? Pfff. Zuchtend loop ik achter haar aan. 'Lola! Hé, wacht nou even!' Roep ik. Geïrriteerd draait ze om. 'Wat doe je nou stom?' Vraag ik. 'Ik doe stom? Hoezo doe jij ineens aan drugs? Oh wacht, ik weet het al. Dylan.' Ze kijkt me verwijtend aan en draait zich om. Verslagen blijf ik achter. 'Schatje, kom eens hier met dat lekkere kontje van je' roept Dylan. Lachend draai ik om en loop naar hem toe.

'Jo, ik zie jullie morgen!' Zegt Dylan een paar uur later naar zijn vrienden. Ik lach even kort en kijk vervolgens recht in de ogen van Dylan. 'Ik moet ook maar eens gaan, anders krijg ik weer problemen met mijn vader..' Zeg ik. Hij lacht en begint me te zoenen. Ik zoen hem terug. Ik laat mezelf op de tafel leggen. Ik voel zijn hand langzaam over mijn buik naar boven glijden. Ik houd hem tegen, 'waarom zo snel?' Vraag ik. Hij zucht een beetje en komt van me af. 'Sorry, ik was even vergeten dat je een kind bent..' Hij pakt zijn shirt en wil hem weer aan doen. 'Ik ben geen kind meer' zeg ik snel. Hij kijkt mij vragend aan, 'oja?' Ik trek mijn wenkbrauwen op en maak langzaam mijn bloesje open. 'Doe de gordijnen dicht..' Zeg ik. Hij kijkt me grijnsend aan. 'Schiet op dan..' Zeg ik. Snel maakt hij de gordijnen dicht en begint me weer hevig te zoenen.

•Dex•

Ik stap uit de bus. De zon schijnt dus zet ik gauw mijn zonnebril op. Ik kijk om me heen en zie een rustig dorpje, dit word heel anders dan in Los Angles.. Ik hou mijn leren jack met een vinger vast en gooi hem over mijn schouder. Vervolgens loop ik naar de afgesproken plek waar mijn oom en zijn drie dochtertjes me op staan te wachtend. 'Dex!' Roepen ze alle drie tegelijkertijd. 'Hey Tina, Daisy en Lilly' lachend geef ik ze een knuffel. 'Hey man' zegt ome Peter. 'Hey' ik geef hem een knuffel. Even later komen we aan bij zijn huis. Nadat ik tante Suzie ook een knuffel heb gegeven en mijn koffers op mijn kamer heb gezet, lopen Peter en ik naar een garage vlak naast zijn eigen bedrijf. Hij heeft een groot bedrijf, iets met ijzer. Ik weet niet precies wat..

Ik wacht op Peter die de grote schuifdeur open doet. Daar staat een klassieke auto, hij is grotendeels al opgeknapt. Hij is prachtig. 'Wauw' zeg ik terwijl ik over de auto wrijf. 'Ja.. Ik heb hem motorisch al helemaal opgeknapt, hij rijdt fantastisch. Alleen het interieur moet nog opgeknapt worden en de auto heeft nog een nieuw lak laagje nodig, ik dacht aan blauw, jij?' Ik knik instemmend. 'Ik heb alle spullen al gekocht,' hij knikt even naar de spullen in de hoek van de garage, 'Wat denk je ervan? Zullen we het samen afmaken?' Ik lach, mijn vader en ik knapte altijd oude auto's op. Het was geweldig. 'Ja' zeg ik. Hij geeft me een klopje op mijn schouder.

Eerst zetten we de meubels erin en vervangen we het stuur. Een tijdje later hebben we de auto geschuurd en spuiten we een mooie lichtblauwe lak laag op. Het is laat geworden, half 1, maar het is af. Dit is echt de mooiste auto die ik ooit gezien heb. Laag, dikke wielen, licht blauw, hij is echt perfect. Peter komt tevreden langs me staan. Samen kijken we even naar de auto. 'Deze auto had je vader 2jaar geleden voor me gekocht. Hij was helemaal verroest, maar je vader was ervan overtuigd dat het me zal lukken om hem op te knappen. Ik had het hem graag nog willen laten zien, maar ik was te laat..' Ik leg mijn hand op zijn schouder, 'hij zal het prachtig hebben gevonden'. Hij lacht en pakt de sleutels uit zijn jaszak. 'Hier' zegt hij. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Je hebt het verdiend en bovendien zul je morgen toch op de een of andere manier op school moeten komen..' Hij geeft me een knipoog en loopt weg. Vol ongeloof blijf ik achter, wauw.