Rules

Hoofdstuk 9

•Dex•

Ik loop naar de voordeur en bel aan. Jammer genoeg is het haar vader die open doet. 'Dag meneer,' zeg ik. 'Hallo Dex, wat kom je doen?' Vraagt hij nors. Ik zie Hannah achter hem de trap af komen lopen. 'We gaan dansen pap! Ik ben op tijd thuis' zegt ze. Vlug loopt ze langs hem af naar buiten richting mijn auto. 'Ja.. Fijne dag vandaag meneer' zeg ik dan. Meneer Richards knikt en sluit vervolgens de deur. Snel loop ik achter Hannah aan en stap in mijn auto.

'Je raadt nooit wat er gisteravond is gebeurt..' Begint Hannah. Ik kijk haar vragend aan. 'Nou.. Eh.. Dylan was dus weer terug uit Italië en mijn ouders waren niet thuis, dus had ik hem uitgenodigd. En eh.. Op een gegeven moment klopte mijn vader op mijn deur! Dus ik liet Dylan uit mijn raam ontsnappen en liet mijn vader binnen.' Ik kijk haar aan, 'en toen?' 'Hij stormde mijn kamer binnen en liep naar het raam. Hij dacht eh, dat jij bij mij was..' Ik lach, 'heeft hij Dylan niet gezien?' Ze schudt van nee, 'gelukkig niet..'

'Hoe gaat het eigenlijk tussen jou en Dylan?' Vraag ik. 'Goed,' zegt ze kortaf. Ik kijk haar vragend aan, 'weet je het zeker?' Zet zet zo'n fake lach naar me op en knikt. 'Hannah,' zeg ik terwijl ik mijn hand op haar been leg, 'als er ooit iets is, kun je altijd naar mij hé..' Ze legt haar hand op die van mij, 'dank je, hier moet je links' zegt ze. Ik sla links af een bospaadje in. 'Waar gaan we toch heen..' Zeg ik. Hannah lacht.

•Hannah•

Wauw, dat moment wanneer hij zijn hand op mijn been legt.. Mijn hele lichaam tintelt. Geen angst, maar kriebels..

'Stop hier maar..' Zeg ik als we bij het meer aankomen. We stappen uit en lopen naar het water toe. De zon schijnt heerlijk op het meer, het is warm. 'Wauw, het is mooi hier' zegt hij. 'Ja.. Dit is mijn lievelingplek. Ik ga hier altijd zwemmen, vroeger ook met mijn zus..' Ik kijk hem aan en hij lacht even lief naar me. 'Ik dacht eigenlijk al dat je me mee zou nemen naar zo'n plek, dus ik heb een picknick meegenomen,' hij loopt naar de auto en komt terug met een mand en een kleed. 'Ik vond het heel knap van je dat je een 8 had gehaald dus vond ik dat je ook iets van mij verdiende..' Zegt hij. Ik glimlach en ga zitten op het kleed.

'Het is heerlijk' zeg ik. 'Alle broodjes zijn gemaakt door Suzie, sorry ik ben niet zo goed in koken..' Zegt hij lachend. 'Zeg maar tegen je tante dat ze heel lekker zijn..'

Als het eten op is staren we even naar het meer. Ik leun naar achter en leg mijn hand perongeluk op die van hem.

•Dex•

Haar hand raakt de mijne. Ik kijk haar aan in haar prachtige ogen. Langzaam trekt ze haar hand terug en zet hem naast die van mij neer. Ik lach en leg die van mij op haar hand. Ze schud lachend haar hoofd en staart dan weer voor zich uit.

Als de zon bijna onder is, besluiten we alles op te ruimen. Ik gooi de achterklep dicht en wil in stappen, maar Hannah pakt mijn arm vast. Ik kijk haar vragend aan. Ze leunt tegen de achterkant van mijn auto en trekt mij langzaam naar zich toe. 'Je zei dat je me ooit zou zoenen..' Zegt ze terwijl ze naar mijn lippen staart. 'Is ooit.. Misschien nu..?' Vraagt ze. Ik lach even en druk mijn lippen op de hare.

•Hannah•

Zijn lippen raken zacht de mijne.  Na een paar seconde gaan onze lippen langzaam van elkaar af. Zijn lichaam raakt de mijne. Ik sla mijn arm om zijn nek en trek hem naar me toe. Vol lust druk ik mijn lippen op die van hem. Zijn tong tikt de onderkant van mijn lip aan om toestemming te krijgen, die ik hem meteen geef. Hier verlangde ik naar. Onze tongen draaien zacht om elkaar heen. Dit is veel fijner dan met Dylan..

De volgende ochtend...

'Jij maakt het uit met mij?!' Vraagt Dylan spottend. Ik knik. 'Waarom? Ik heb je alles gegeven wat je wil en nu krijg ik dit terug?' Vraagt hij boos. 'Je bent niet altijd goed voor me geweest Dylan, ik ben er gewoon klaar mee,' zeg ik dan. Nu kijkt hij me woest aan, 'niet altijd goed voor jou geweest?! Ha-ha laat me niet lachen.' Ik zucht en stap uit zijn auto, 'dag Dylan.' 'Ho ho ho, wacht,' zegt hij terwijl hij snel uitstapt. Hij pakt me vast en trekt mij naar hem toe. 'Krijg ik geen laatste kus?' Grijnst hij terwijl hij met zijn handen in mijn kont knijpt. 'Nee! Laat me los!' Roep ik, maar het werkt niet. Zijn hoofd komt dichterbij en zijn lippen raken even de mijne. Snel geef ik hem een klap in zijn gezicht. 'Ah!' Roept hij. Ik kijk hem geschrokken aan als hij van zijn hand een vuist maakt en naar me uithaalt. Hij raakt me vol op mijn gezicht. Ik val op de grond en kan een paar tranen niet onderdrukken, ik hoor hem instappen en ervandoor gaan.

Ik bel aan bij het huis van Dex. Al snel wordt er open gemaakt. 'Hannah?' Suzie kijkt me geschrokken aan, 'kom gauw binnen meid.' Ik loop het huis binnen, de woonkamer in. 'Ga maar even zitten, ik roep Dex wel..' 'Bedankt..' Zeg ik terwijl ik plaats neem op de bank.

Even later komt Dex naast me zitten. Hij kijkt me boos en geschrokken aan, 'wie heeft dit gedaan?! Dylan zeker?' Ik zie dat hij van zijn handen vuisten maakt. Ik leg mijn hand op zijn arm, 'Dex.. Alsjeblieft..' Zeg ik. Hij zucht en ontspant gelukkig een beetje. 'Wat is er gebeurt?' Vraagt Dex. We kijken allebei even op als Suzie de woonkamer in komt lopen met een koud washandje, 'hier meid, even erop houden..' Ze geeft het aan mij, ik knik dankbaar en wacht tot ze de kamer heeft verlaten. Dex kijkt me vragend aan. 'Ik heb het met hem uitgemaakt.. Hij werd boos en pakte me vast. Hij wilde nog een laatste kus, zei hij. Maar ik wilde dat niet dus sloeg ik hem in zijn gezicht.. Hij sloeg terug..' Een traan loopt over mijn wang. Dex zucht en legt zijn hand op mijn been. 'Stil maar.. Ik zal ervoor zorgen dat hij je niet meer lastig valt..' Ik kijk hem vragend aan.