Ah şu son günlerde acaip bunaldım.Haylor resimleri beni çileden çıkarırken birde noel gecesinde Harold'ın dudaklarına yapışması son nokta olmuştu benim için.Tamam onun bir suçu yok demek geliyor içimden ama öpüşme işi ondan çıkmıştı ve Harold yılbaşında benim yanımda değildide onun yanındaydı.
Bu durum fazla sürmedibiz Londra'ya döndük onlarında "sahte" ilişkisi sona erdi.Bu aralar başka bir bela var başımda-bu kadar kıskanç olmak zorunda mıyım?- belanın adı "Alexis".
One direction'ın yeni stilisti aslında 2 stilist var.Bu yardımcıda diyebiliriz.Ama sürekli elleri Harold'ın üzerinde.Bir kadın olarak Harold'a ilgisi olduğunu anlayabiliyorum ama Harold farkında bile değil ,hatta ona yakın davranıyor.
"Harry,bu takım elbise sana çok yakıştı." derken elleri Harold'ın yakalarındaydı sanki düzeltiyor-Peh!Sen onu külahıma anlat.-
"Harry-arkadaşları arasında Harry diyorum- bence bu pantolon sana bol hem hayranların bacaklarını sevmiyor mu?Bu özellikle bol yapılmış gibi."
"Hmm...Haklısın galiba biraz tarzımın dışında." dedikten sonra Alexis'e baktı.O küçük cadıda üzülmüş numarası çekiyor.Bu kızı valla parçalıyacağım o olacak.
"Ama stilistimiz karar verir değil mi?O seçtiyse bildiği vardır."
Kız kafasını kaldırıp Harold'a gülümsedi sonra bana bakıp.
"Herkes kendi işiyle ilgilenmeli değil mi?" resmen atağa geçti.Ama ben dururmuyum.
"Haklısın ama henüz işinde iyi olmayan "küçük çocuk"lara yardım etmek lazım."
"Ooo,Aman Tanrım buda ne kokusu?Hmm kavga kokusu alıyorum." Ah Niall bu denirmiydi şimdi.Niall'a bakıp gülümsedim.Sonra belimde o çok tanıdığım ellerini hissettim.Evet bu beni sakinleştirdi.Kulağıma doğru yaklaşıp o boğuk alçak sesiyle "Kavga istemiyorum..." Beni belimden tutmuş koridorda ilerlerken çocuklara doğru"Birazdan burdayım."
Koridor bitince ve asansörün önüne gelince Harold'ı durdurdum.Ona en öfkeli bakışlarımdan birii yollayıp
"Harold,ne yapmaya çalışıyorsun?Şimdi savaş alanından kaçtı diyecek arkamdan." Bana biraz yaklaşıp.
"Hmm,kıskançlık kokusu alıyorum."
"Ben mi kıskanıyorum?Sadece kötü bir şey giymeni önlemeye çalışıyordum o kadar."
"Sen öyle söyle..." dedikten sonra beni kendine yaslayıp konuşmasına devam etti"Emi,o sadece burada çalışan birisi ve küçük ben olgun kızlardan hoşlanıyorum biliyorsun."
"Harold bak bu kızın sana ilgisi var ve sen ona iyi davranıyorsun.Ona bu kadar yakın davranma."
"Sevgilim diyorsa hiç bir kıza yakın davranmam oldu mu şimdi?"
Kafamı aşağı yukar salladım.Şimdi bir çocuk gibi sırıtma sırası bendeydi.Harold beni biraz daha kendine yaslarken dudaklama doğru eğildi.Hızlı bir atakla ellerimle ağzını kapadım.
"Harold,Harold,Harold daha seni affettmedim." Bunu söylediğim an gözleri parladı ve avucumun içini öpmeye başladı.Bu çocuk akıllanmıycak.
"Harry 30 dakika içerisinde program başlayacak daha son rötuşleri yapmadık." Ah Alexis ah aklımdan geçenleri bir bilsen buraya gelmek istmezdin.Bu sefer çapkınca sırıtma sırası bendeydi.Harold'ın ağzından elimi çektiğimde Harold da sırıtıyordu aklımdan geçenleri anlamış demekki.
"Alex sen bekle Harry az işim var." dedikten sonra Harold'a yaklaştım.Oda halinden memnun bir şekilde dudaklarıma eğildiğinde o yumuşacık dudaklarını hissettim bu gerçekten tutkulu bir öpüşmeydi.O an için sadece o vardı Harold ve ben.Karnımda yine hayvanat bahçesi tepinirken zafer kazanmanın keyfiyle kendimi dahada kaptırdım.En son birbirimizden ayrıldığımızda nefes nefeseydik.Ve Alexis'de bizi gerçekten izlemiş.Zafer gülümseyişiyle Harold'dan ayrıldığımda.
"Program bitince ara." diyip Alexis'e dönüp
"Pardon çok bekledin değil mi?Bir dahakine telafi ederiz artık.",
Arkamı dönüp asansöre binerken hala yüzümde aptal bir sırıtış vardı.Hem Harold'la olan en tutkulu öpüşmemizdi ve artık bu öpüşmenin bizi kesmediğini hissettim Harold daha fazlasını istiyordu ama ben henüz hazır değildim...
Her neyse
Emily :5 hatta 10
Alexis: 0 :D
![](https://img.wattpad.com/cover/5449868-288-k518444.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Who are you?
Fanfiction“Seni görmeye geldim lütf…” “Seni görmek istemiyorum ne yüzle evime kadar geliyorsun?” “Hadi ama Emily seni hala seviyorum” “Beni hala severken başka biriyle yatman ne olacak peki” Ben böyle bağırmaya devam ederken omzumda bir el hissettim. O kadar...