A VAMPIRE LOVES ME

i touched her

ZIN'S POV

Wala akong gana pumasok ngayon. Nabadtrip na nga ako kagabi sana wag naman ngayon.

Flashback..

"Ma gusto ko ng normal na buhay!"
Nag aaway na naman kami ni mama. Lagi kaming ganito. Pero syempre sinisigurado kong hindi kami naririnig ng kapatid ko.

Mahal na mahal ko si Zap. 7 years old pa lang sya pero ang dami na nyang napagdaanan. Buti na lang at hindi sya na trauma dati sa away nila mama at papa hanggang nagkahiwalay sila. Nahihirapan akong ipaliwanag sa kanya ang mga bagay bagay sa mundo. Tulad ng angkan namin. Kung gaano ka salbahe ang salitang pagmamahal.

"Zin anak, hindi ko ginusto ang ganitong buhay. Wala na tayong magagawa"

Umiiyak na si mama.
Niyakap ko sya. Malamig din sya. Kailangan nya na din magpahinga.

End of flashback..

"Kuya Zin, goodluck po sa first day of school mo. Kelan po kaya ako papasok katulad mo? Marami din kaya ako magiging kaibigan? Tapos yung baon nila...."

Umiyak bigla si Zap sa likod ko. Nararamdaman ko na naman ang kalungkutan nya.

"Alam mo Zap, ang lalaking umiiyak bakla!"

Tuimigil sya sa pag iyak at tumawa. Masakit man isipin pero nahihirapan din ang kapatid ko sa sitwasyon namin.

"Ma, alis na po ako. Dalhin ko na lang ang sasakyan."

Nakita ko si mama mabilis na bumababa sa hagdan.

"Anak. Baka makalimutan mo."

Iniabot nya sakin ang kulay brown na lotion.

"Mag ingat ka."

"Salamat po ma. Bye Zap."

Nasa classroom na ko bago pa dumating ang iba pang studyante. Wala pa rin pagbabago sa lugar na to.

Nilagay ko yung bag ko sa katabi kong upuan para maiwasan ko ang ibang mga studyante. Hindi naman sa ayaw ko silang katabi. Meron lang akong pinoprotektahan.

"Excuse me, may nakaupo ba dito?"

Maliban na lang sa babaeng to.
Nang makita ko yung mukha nya, napansin ko kagad na baguhan sya.

Tinggal ko kagad ang tingin ko sa knya at kinuha ang bag ko nang....

"Wag mo pakialaman ang gamit ko"
Nagkadikit ang aming mga balat. Nagpapanic ang isip ko baka ano ang gawin nya. Sisigaw ba sya, tatakbo.

Maya maya tumayo ako at dun umupo sa pinaglagyan ko ng bag. Umupo naman sya sa inuupuan ko kanina.

Patago ko syang minamasdan. parang hindi sya kumportable sa upuan.

Nang magtagpo ang mga mata namin, nasilaw lang mga mata ko.
Bumalik ang mga alaala ko sa nakalipas. Nakalipas na panahon kung saan nagmahal ako ng matindi. Bakit sa kanya?

Minamasdan ko pa rin sya ng patago ng magsalita sya..
"Pwede makahingi ng papel?"

Di ko alam ang gagawin. Di ko sya kilala para kausapin ko pabalik.

Binigay ko sa kanya yung may sulat na para hindi nya magamit. Atleast nagbigay ako.

Shit. Pangalan ko yung nakasulat!
Pinipilit nyang burahin. Natawa lang ako ng palihim.

Gagamitin nya pa kaya yung papel. Ginamitan ko yun ng ballpen na bigay sakin ni mama. Ginawa yun ng lolo ko para sa kanya. May pabrika dw kasi kami dati ng mga ink. Bata pa ko nun and wala sa interest ko pwera na lang sa babaeng to.

Naalala ko na naman yung nagdikit yung balat ng kamay namin. Ang init nya. Tumayo ang balahibo ko sa batok.
Nahahagip ko ang amoy nya dahil sa ceiling fan. Bumilis na naman kabog ng dibdib ko.

F*ck. Bat andito si papa?
Oo. Anak ako ng may-ari ng school na to. At ayokong malaman nila. Galit ako sa papa ko.