the little Dallas

Part 7. Lost

Point of view Caithlynn Dallas

Ik weet het niet meer. Ik rende weg. Weg van thuis. Weg naar ergens. Ik kan nergens naar toe. Ik draaide me een tijdje geleden om toen de jongens door fans werden opgehouden. Ik zag dat Cameron Verdrietig was en wat deed ik. Ik draaide me om en rende weg. Nu loop ik doelloos rondt op straat. Ik wil naar huis, maar iets zegt me van niet. De tranen komen weer in mijn ogen. Mijn maatje op tour. De gene die er na Cameron altijd voor me is. Ik liet hem achter. Ik kijk op mijn telefoon het is nu half 11. Nog 11 procent heeft mijn telefoon. Ik loop richting het centrum. Ik weet niet waar Sterre precies woont, dus daar kan ik niet naar toe. Ik wil haar ook niet met mijn problemen bestoken. Ik loop rond. Ik weet nu niet waar ik ben. Ik kijk of ik ergens een straatbordje zie hangen. Nergens. Ik begin sneller te lopen. Ik ben verdwaald. Zouden de jongens mijn nog zoeken of zouden ze naar huis zijn gegaan? Ik weet het niet meer. Ik wil naar een warme plek, ik wil naar huis. ik begin te rennen. Ik hoor allemaal enge geluiden om me heen. Ik weet het niet meer. Volgensmij was ik hier net ook al. Ik ren maar rechtdoor. Ik kom bij de weg uit. Opeens komt er een auto uit het niet. Ik sta stil. Ik krijg geen beweging is mezelf. Ik ben in schok. Je hoort de banden van de auto piepen. De auto stopt precies een centimeter voor mij. Ik zie dat er iemand uit de auto stapt. Ik begin harder te huilen. Ik ga op de grond zitten. Ik ben zo er in schok dat ik niks meer kan. 'Caithlynn' zegt het persoon. ik kijk omhoog en zie dat het Nash is. Hij loopt naar me toe en tilt me op. Hij zet me neer in de auto. Hij stapt zelf ook in. Dan rijdt hij naar huis. 'Caithlynn, gaat het met je?' vraag hij bezorgt. Ik kan niet reageren. Ik tril helemaal.

Dan stapt hij uit. Nash opent de deur van mijn kant. Hij tilt mij op en loopt naar binnen. Hij zet me op de bank neer. Iedereen kijkt me aan en ik begin te huilen. Ik was zo bang daarnet. Cameron komt naast me zitten en probeert me te troosten. 'het komt allemaal goed, Caithy' sust hij in mijn oor. Ik kruip tegen hem aan. Ik heb het zo koud en ik tril van angst. 'Kom Caithlynn, ga slapen dan gaat het beter' zegt Matthew tegen mij. Ik knik. 'Wil je meegaan?' vraag ik aan Cameron. Hij knik. Hij pakt me op en loopt naar zijn kamer toe en legt me in bed. Hij komt langs me liggen. Hij slaap een arm om me heen. Langzaam val ik in slaap.

Point of view Cameron Dallas

Caithlynn kwam samen met Nash naar binnen. Ze zag er zo bang uit. Ze trilde helemaal, nu nog steeds. Ik ben zo blij dat ze thuis is. Ik lig nu samen met haar in mijn bed. Ze ligt te slapen. Ik ben erg benieuwd waar ze allemaal geweest in die 4 uur. Ook ben ik benieuwd waar Nash haar tegen kwam. Ik blijf er maar over na denken, ondertussen is Caithlynn al in slaap gevallen. Ik kan nu niet slapen. Ik pak me telefoon en kijk nog een beetje op Vine en Instagram. Ik zie niks leuks. Ik leg mijn telefoon al weg en kijk naar een beetje rond in mijn kamer en probeer dan ook te gaan slapen. Dan doe ik mijn ogen dicht en probeer te slapen. Langzaam val ik in slaap.

Ik wordt wakker van iemand die heel erg hard aan het gillen is.  Caithlynn is aan het gillen. Bijna alle jongens komen naar mijn kamer gerent. behalve Hayes en Matthew. Matthew is een slaapkop en Hayes is gewoon lui. We proberen haar wakker te maken. Uiteindelijk wordt ze wakker met tranen in haar ogen. Ze begint te huilen. 'Caithlynn, wat is er?' vraag ik aan haar. 'Nachtmerrie' zegt ze bibberend. 'Wil je erover praten?' vraagt Nash. 'Ik.....weet..het....niet' zegt ze. 'Je kan ons alles vertellen' zegt Taylor. 'Weet iik' antwoordt ze. 'Wil je het tegen mij vertellen?' vraagt Shawn. Ze knikt. Iedereen loopt de kamer uit behalve Shawn. 'Wil je dat ik blijf?' vraag ik aan haar. ze knikt.

'je weet toen ik huilend weg was gelopen' vertelt ze nadat we haar eerst hebben gekalmeerd. we knikken. 'Ik was verdwaald, ik hoorde enge geluiden, dus begon te rennen' zegt ze. Caithlynn haalt diep adem. 'Ik kwam bij een weg aan, ik rende over de weg heen. Opeens kwam er een auto aan' zegt ze en begint weer te huilen. 'Die auto had me bijna aangereden. In die auto zat Nash. Hij had me niet gezien' verteld ze. Shawn en ik trekken haar in een knuffel. 'Ik kom in mijn pauzes van de tour gewoon naar jullie toe hé' zegt Shawn tegen haar. 'Zijn jullie boos op Nash?' Vraagt ze onzeker. 'Nee, natuurlijk niet' zeg ik.

Point of view Caithlynn Dallas

'Moet ik over 4 uur na school?' vraag ik. 'Nee, ga jij maar weer slapen' zegt Cameron tegen mij. Ik knik. Ik ga weer liggen en Cameron gaat langs mij liggen. Slaat zijn arm om mij heen en we vallen in slaap. ik val in een droomloze slaap.

723486979690

hello people

vandaag een korter stukje

ik ben bezig met een nieuw boek

oook aaa fanfiction

bye

921 woorden