the little Dallas

Part 4. First Day

Point of view Caithlynn Dallas

Zuchtend open ik mijn ogen. Kijk naar de wekker en sla er een paar keer op. Het is zeven uur in de ochtend, man dat ding is irritant. Ik sla er nog een keer op en dat ding is eindelijk uit. Ik stap mijn bed uit en loop naar de badkamer met het stapeltje kleren wat ik gisteren al klaar had gelegd. Ik gooi mijn pyjama in de wasmand en stap onder de douch. Ik voel de warme stralen op mijn huid komen. In was mijn lichaam nog met een shampoo die naar kersen ruikt en blijf nog even staan. Na vijf minuten stap ik onder de douch vandaan. Ik trek mijn grijs met rode shirt aan waarop staan "i don't believe in humans" met een mini eenhoorn erop, ook trek ik een zwarte broek met gaten erin aan. Ik loop naar beneden, alle jongens zitten al beneden. 'Waarom al beneden, Jullie hoeven vandaag toch niks nuttigs te doen' vraag ik aan hun. 'Daarom' zeggen ze tegelijkertijd. eng mompel ik zacht.

Ik loop naar de keuken. Ik maak voor mezelf een boterham met Nutella. Ook pak ik mijn lunch al in. Dat bestaat uit een appel, ontbijtkoek, wafel en nog geld. Ik heb op school nooit zoveel honger, alleen thuis. Ik slik mijn boterham snel weg en ren naar boven om mijn make-up op te doen en mijn haren te kammen. Ik laat mijn haar gewoon los vandaag. Als ik daar klaar mee ben Dan pak ik mijn nieuw Prada tas. Het is een witte met een gouden rand. de tas is zo mooi. Ik pak als laatst mijn telefoon van de lader en doe hem in mijn tas. Ik loop naar beneden.

'Cammmie' vraag ik. 'Wat moet je van mij hebben?' vraagt hij argwanend. 'Ik wou alleen vragen of je mij naar school wilt brengen en mijn vriendin ook wil op halen?' zeg ik tegen hem. 'Is goed, Hayes rij jij ook mee?' Vraag Cameron. 'Is goed' Schreeuwt hij. Ik ga naar een nieuwe school, omdat ik naar Cameron en die dudes ben verhuist, maar één geluk mijn vriendin Sterre. Haar ouders zijn deze vakantie verhuis naar dezelfde stad. Dat was erg toevallig.  'Cameron het is al 8 uur, we moeten gaan' schreeuw ik naar hun terwijl ik mijn schoenen en jas aantrek. ik zie dat de jongens al lang klaar staan. De jongens zijn Hayes en Cameron. We lopen naar de Auto.

'Nee Cameron we moeten hier links' zeg ik. 'Volg die TomTom dan ook' zucht Hayes. We hebben Sterre al opgehaald, maar Cameron weet de weg niet. Eindelijk komen we op school aan. Sterre, Hayes en ik stappen uit. Hayes loopt gelijk naar zijn vriendengroep. Hayes is zo populaire jongen op school. Ik durf te wedden dat het alleen door de Vine komt. Sterre en ik volgen de bordje op school om naar de receptie te gaan. Eindelijk zijn we bij de receptie en vragen ons rooster aan en krijgen ook een kluissleutel.  We kijken op ons rooster, die we eigenlijk gisteren via de mail al hadden gekregen. We zitten bij elkaar in de klas en niet bij Hayes. We hebben vandaag, twee uur Verzorging, economie, Engels, en Wiskunde. We lopen naar verzorging toe. We worden echt door iedereen aangestaard. 'Wij zijn cool, iedereen staart ons aan' zegt Sterre tegen mij. We beginnen allebei kei hard te lachen.

Als we dan eindelijk bij de vak aan gekomen zijn, Zijn we ook nog eens optijd. Dat is nog een een knap werkje optijd zijn, hoor. Sterre en ik mogen bakken mij moeten Pannenkoeken maken.

point of view Hayes Grier

'hai jongens' zeg ik tegen hun. Ik zit in een vrienden groep met een paar jongens, eigenlijk bepalen wij de regels van de school of zo iets. Maar ja ik doe gewoon met hun mee anders heb ik geen vrienden. 'We kiezen vandaag weer het mikpunt van het jaar' zegt Sam. 'Ja klopt ik heb gehoord dat er twee nieuwen zijn' antwoord Brandon. 'Ja klopt, een Meisje met bruine haren en een met blonden haren' zegt holden. 'Ja, ik stem voor ze allebei' zegt Dylan. 'Is een goed idee' zegt Sam.

Ik wil eigenlijk niet dat ze Caithlynn en Sterre pesten. Er valt niks aan te doen. Als ik gewoon niks tegen hun zeg of Zelfs iemand beter vindt om te pesten dan laten ze hun met rust, maar Caithlynn kan er spottend en uitdagend reageren. Ze is ook best slim en snel. Ik moet hun op een of andere manier tegen houden. Niet dat het gaat lukken, maar ja. Nooit geschoten is altijd mis. Ik kan Nash mij ook niet te hulp schieten. Want dan heb ik echt problemen thuis. Moeilijk, moeilijk, moeilijk.

Ik ga nu maar naar de les. Niet dat we nog optijd zijn, maar ze bellen toch niet naar huis de eerste drie weken wordt het je toch vergeven. Ik heb een idee, als ik nou zorg dat ze elkaar nooit tegen komen is er geen probleem, maar dat kan ik natuurlijk nooit altijd voorkomen. Ik moet iets proberen. Ik weet dat ze Caithlynn en Sterre niet zo snel klein krijgen, dus het moet lukken.

djsakljdklsg

vandaag korter stukje

Sterre wordt gespeeld door twingii

vote-comment