point of view Cameron Dallas
Ik zie Kian en Caithlynn samen staan. Je hoort als je goed luistert Kian tegen haar praten. Zat ik fout? Is Kian toch een goede jongen voor Caithlynn? Ze zien er wel lief uit zo samen. Het is ondertussen al weer 4 uur 's middags. 'Caithy' zeg ik voorzichtig. Zachtjes hoor ik haar ja mompelen. 'We moeten weer naar huis. Kom je?' zeg ik. 'Ja ik kom er aan' zeg ze terug. Ze geeft nog een knuffel aan Kian en Kian geeft haar nog een kus op haar voor hoofd. Ze loopt naar mij toe en glimlacht een beetje. 'Doei' schreeuwen we beide voordat we naar de auto toe lopen.
Eenmaal in de auto begin ik te twijfel over Caithlynn en haar straf en alles er om heen. 'Sorry' zeg ik zacht. 'Wat zeg je?' vraag Caithlynn verbaasd. 'Sorry' zeg ik nu wat harder. 'Het maakt niet uit. Het is al goed dat je nu in ziet dat Kian wel een goede jongen is' zegt ze terug. 'Ik trek je straf terug' zeg ik. 'Echt waar? dankje' zegt ze. 'Ja echt waar' zeg ik terug. 'Maar de regels die Nash en ik hebben afgesproken over Kian blijven' Caithlynn kijkt me aan. 'Oké, oké dan' zegt ze uiteindelijk. we zijn thuis.
point of view Caithlynn dallas
Cameron en ik stappen uit de auto en lopen samen naar binnen. Niemand van de jongen behalve Nash, Cameron en natuurlijk dat vervloekte kind genaamd Hayes weet wat er gebeurd is. Nash kijkt me heel raar aan. Ik kan niet plaatsen of hij boos is op mij, teleurgesteld of iets anders. Normaal als ik iets stoms heb gedaan kan ik het wel zien bij Nash of een van de andere jongens, maar die blik kan ik echt niet plaatsen. Ik hoop gewoon dat Nash niet boos is op mij. Hij is toch samen Cameron mijn grote broers. letterlijk en figuurlijk. Die mensen zijn of heel groot of ik ben heel klein. Nee, nee, nee het ligt gewoon aan hun. Het zijn letterlijk reuzen. Dus we geven gewoon hun de schuld.
Hayes en ik hebben elkaar nog niet aangekeken. Ik ga hem negeren en dit keer gaat het lukken ik weet het zeker. Cameron heeft Hayes alleen nog maar raar aangekeken. Met Nash weet ik het niet meer. Nash is of boos op mij of boos en teleurgesteld in Hayes. Ik weet het niet meer. De jongens hebben ondertussen wel door dat er iets aan de hand is. Alleen Matthew, Hayes, Nash en natuurlijk Cameron. Ik ga maar na bed. Ik trek deze akwardheid niet. 'Goodnight' zeg ik voordat ik na boven loop.
Ik trek lekker mijn onesie aan. Haal ook nog snel even de make-up van mijn gezicht af. Al snel val ik in slaap als ik in mijn bed lig.
Mijn heerlijke slaap werd al snel onderbroken. Ik hoorde Nash en Cameron ruzie maken. Nee, nee dit kan niet als hun ruzie hebben, dan heb je ongeveer een week waar je beter niks verkeerds kan doen want anders worden ze allebei woedend. Een paar keer hoor ik mijn naam geschreeuw en die van Hayes. Voorzichtig open ik mijn deur en loop op mijn tenen naar beneden. Net voordat ik de woonkamer in wil lopen hoor ik Hayes zijn stem. "Caithlynn toch, kijk nou wat je gedaan hebt, Cameron en Nash hebben ruzie allemaal dankzij jou" zegt Hayes vals. Oke, Caithlynn hou je rustig tel tot 10. Hayes loopt naar me toe. Bij iedere stap die hij vooruit zet, zet ik er een achteruit. Plots voel ik dat ik tegen de muur aan sta. shit.
"nou Caithlynn, ik denk dat je kian toch maar moet laten vallen" zegt Hayes. "Ben jij wel goed bij je hoofd?" snauw ik terug. "klein prinsesje van me, volgensmij wilde je me toch heel graag zoenen" grijnst Hayes. "Noem me geen prinses" snauw ik terug. Als ik iets haat is het de bijnaam prinses en Hayes weet dat. "Prinses, ik doe wat ik wil" zegt Hayes Vals.
Ik kan me woede niet meer in bedwang houden. Boos duw ik Hayes op de grond. We beginnen te vechten. Ik roep ondertussen wat scheldwoorden naar Hayes, die ik weer terug gegooid krijg van Hayes. Binnen een paar minuten staan alle jongens beneden. Taylor trekt Hayes van me af en Carter houdt mij vast zodat ik Hayes niet opnieuw aanval.
"wat is er mis met jullie twee?" hoor ik Nash boos zeggen. O shit we hebben problemen. "Het is allemaal Hayes zijn schuld" roep ik. "Ik deed helemaal niks, dat wicht viel me opeens aan" roept Hayes. "dat wicht heeft een naam hoor" roep ik terug. "Nou goed dan speciaal voor jou prinses" zegt Hayes. "Ik zweer Hayes nog één keer en jij krijgt een klap" roep ik terug. "Kom maar op prinses". Oké, dit was de druppel. Ik trek me uit carter zijn armen en val Hayes aan.
"Genoeg" roept Shawn woedend. Gelijk stoppen Hayes en ik. "Jullie twee gaan nu naar je kamer en waag het nog een keer met elkaar te vechten en je gaat het zien" roep Shawn woedend. Ik ben nog nooit zo snel naar me kamer gerend. Als je Shawn boos krijgt, o dan heb je de poppen aan het dansen.

JE LEEST
the little Dallas
FanfictionEen Viner. Het zusje van Cameron Dallas. één meisje met veel jongens is het huis. Niet alleen het enige meisje, maar de jongste en de kleinste. Ze is bijna altijd het doelpunt van hun grappen. Terug naar haar ouders. Nooit