eleven

346 32 13
                                    

  Melisaa ağzından;

    Arkadaşımın bu zor günlerinde onun yanında olmalıydım. Zaten oluyordum da. Ama ona benim değil Gökhan'ın konuşması daha etkili olurdu. Tabi Gökhan da belki sinirliydi. Onlar için çok uğraşıyor kendi ilişkilerimden çok onları dusunuyordum. Ama Gökhan da biraz anlayışlı olsa hiç fena olmazdı. Belki o da istemeyerek kırmıştı ama o bir kız ve daha kırılgan ve daha narin. Onun için her zaman sakin olmalıydı. Ne olursa olsun. Sophia'nın üzülmesi demek benim uzulmem demekti. Bu bencillik anlamına değil onu çok düşündüğüm anlamına geliyordu.

        Ben bu düşüncelere dalmışken Sophia'nın sesini duymamla yataktan kalkmıştım. Odasına hızlıca girmiştim. Onu korkutmuş olmalıyım ki hızlıca bana baktı ve geriye doğru birkaç adım attı. Ben kendine zarar vermesinden korkuyordum. Ama o sadece üstünü değiştiriyordu. Sanırım ani hareketlerim onu korkutuyordu. Biz öyle birbirimize bakakalmışken birden kapı çaldı. Yüzümüzdeki şaşkınlık ifadesiyle kapıya doğru gidiyorduk. Ben içimden "inşallah Gokhandir ve de özür dilemeye gelmiştir"diyordum.

       Biz daha fazla oyalanmadan kapıyı açtık. Ve tahminim doğruydu. Gökhan kapıda duruyordu. Tabi ben görünce direkt olarak yönümü mutfağa çevirmiştim. Ama içeride olanlara karşı merakım beni kapıdan bakmaya itiyordu. Ve olayları kaçırmak Melissa Kurallarına uymuyordu. Onun için içeriyi  gözetlemeye başladım. Ben uzun bir konuşma derken onlar kısa bir konuşma yapmıştı. Gökhan:

" Seni merak ettim. Uzun süredir konuşmuyoruz ve nasıl olduğunu merak ediyorum. Antrenmana gitmeden önce bir uğramak istedim." dedi. Sophia da:

"İyiyim. Daha iyiyim teşekkürler. En azından aklına gelmişim." dedi. Ben evet şimdi kıyamet kopuyor diye aklımdan geçirirken Gökhan beni duymuş da diyeceklerini değiştirmiş gibi

"Hiç aklımdan çıkmadın ki." diyerek durumu düzeltti.

       Ve sarıldılar. Fazla vıcık vıcık aşk sahnesi canlandırmışlardı. Sıkılıp tekrar kahvaltı hazırlamaya mutfağa dönmüştüm. Sophia Gökhan'dan nihayet kopup yanıma geldiğinde çok mutluydu ve ben onu üzmemek için fena şekilde sırıtıyordum. Ama mutlu olmasına içten içe sevinmiştim. O mutlu olduğu için ben de mutluydum. Bu yüzden şimdi bizi güzel,EFSANE bir gün bekliyordu.

Arkadaşlar merhaba gerçekten sizi seviyorum yorumlar benim için çok önemli diğer kitabima da ptofilimden ulaşabilirsiniz diğer bölümde görüşmek üzere bay bayyy♥♥♥♥♥

EFSANEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin