KAYBETMEK

2.1K 116 6
                                    

 '' Ünlü iş adamı Ömer İplikçi , dün akşam geç bir saate bir Bebekte yakalandı. Yanında genç tasarımcı Defne Topal vardı . İkilinin samimi halleri gözden kaçmadı.'' Neriman hanım gazeteyi önüme adete fırlatırcasına bıraktı ve karşımdaki sandalyeye oturdu. '' Bana bak küçük cadı sen bu işi kaptın galiba.'' Neriman hanım yüzüne zafer gülümsemesini yerleştirdikten sonra bende yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim.'' Gitmem gerek işlerim var,ben sizi ararım.'' Çantamı alarak hızlıca çıktım. Bu kadının yanında durmak bile beni sinirlendirmeye yetiyor . Şu sıralar Ömer in planını uyguluyoruz. Gerçi ne kadar plan denirse. Bir şey yapıyor fakat ne yaptığını anlamıyorum.Uzun süredir aramızda anlayamadığım şeyler oluyor.Bazen bana çok yakın bazende hiç tahmin edemeyeceğim kadar uzak ,artık ne yapmam gerektiğini şaşırdım. Tamam bana güvenmeye çalışıyor biliyorum , şu sıralar her cümlemde bir yalan arıyor. Aynı evin içinde yaşamamıza rağmen neredeyse çok az karşılaşıyoruz.Üstüne gitmemeye çalışıyorum. Yoldan geçen taksiyi durdurdum. Şu aralar çok yoğunum bahar koleksiyonu için çalışıyorum bu benim altında Ömer İplikçi imzası olmadan çizdiğim ilk tasarımlarım.Zaten Yaseminde çok fazla çalışıyor. Lansmanın yapılacağı yer, çekimlerin kombinleri hepsi şu an üretimde olan ayakabılarım için tasarlandı. Taksiden indikten sonra şirkete girdim . Asonsör beklerken, arkamdan birinin sarılmasıyla irkildim.Ömer in kokusu burnuma dolarken hızlıca ona doğru döndüm.'' Ne yapıyorsun, biri görecek.'' . Bana o eşsiz gülüşünü yollarken burnumdan öptü '' Haberin olsun diye söylüyorum iki şirkete dedikodu kazanı . Bana bakıp bakıp aralarında konuşuyorlar . Üstelik hatırlatalıyım ki magazin sayfalarını süslüyoruz''. Bir anda gelen Ömeri doğrulama seansından sonra kendime geldim .Asansör geldiğinde binmek için ilerlerken Ömerin gelmediğini farketim .Ona nedenini sorar gibi bakarken bana bakıp .'' Galoyla toplantım var .''dedi. Ben Ömerin arkasnı dönüp gidişini izlerken , kapılar kapandı. Ben şirketen içeri girerken insanlar ban bakıp aralarında fısıldıyorlardı.Odama girip kapıyı kapatım. ceketimi çıkardıktan sonra.koltuğuma oturup . Üretime gitmeyen tasarımların detaylarını çizmeye başladım. 

   Şirketen çıktığımda hava iyice soğumuştu. Taksiye binip eve gitmek için yola koyuldum. İşlerim hale bitmemişti. Onaları bitirmem gerekiyordu. Hep kızardım Ömere neden hep bu kadar sinirli diye ama anladım ki insan sorumluluk binince üstüne cidden tuhaf bir şey oluyormuş. Taksiden indikten sonra hızlıca eve girdim. Ömer koltukta oturmuş kahve içerken ,hızlıca montumu çıkarıp yanına gittim. Sessizce başımı boyun girintisine koydum.Ömer kahvesini bırakıp kollarını bana sardı.''Şu an o kadar huzurluyum ki '' adeta bir fısıltı gibi söylediğim sözlerden sonra Ömer dudaklarını saçıma bastırdı. Sırf gün sonunda şu anı yaşamak için bütün gün taş taşımaya bile razıyım resmen.uzun süren sesizliği Ömerin ''aç mısın ?'' sorusu böldü. Kafamı Ömerin boynundan çekip yüzüne baktım . ''evet, ama şu andan itibaren çalışmaya başlamasam piyasaya çıkaracağım tam bir koleksiyonum olmayacak. Yani en hızlıca üstüme değiştirip çalışamay gidiyorum sana affiyet olsun '' oturduğum koltuktan hızlıca kalkarken Ömer belimden tutu beni koltuğa geri oturmamı sağladı. ''Sen şimdi yukarı çıkıyorsun üstünü çıkarıyosun sonrada yemek iyiyoruz ,anlaşıldımı '' ben onun suratına bakarken Ömer  tekrardan ''anlaşıldımı'' diye üsteledi. Yenilgiyi kabul edip, başımı  olumlu yönde salladım. Yüzüne kocaman bir gülümseme yayılırken bende ağır adımlarla yukarı çıktım. Banyoya girip sıcak suyu açtıktan sonra üstümü çıkardım ve duşa girdim. Bütün gün  o kadar yorulmuştum ki sıcak su bile beni kendime getiremedi .Duştan çıktıktan sonra hızlıca giyinip aşağı indim. Ömer yemeği hazırlamış beni bekliyordu.Yanındaki sandalyeye oturduktan sonra. Yemeğimi yemeye başladım '' Toplantın nasıl geçti , hani şu Galoyla olan'' Ömer aniden gelen sorumla şaşırsa da çatalını bırakıp bana baktı '' İyiydi ,seninle ortak yapacağımız koleksiyonun detaylarını falan konuştuk'' Ömere bakıp '' Peki ne istiyormuş bizden? ''.'' Yaşadığımız ne varsa aşk,tutku,nefret . Bizden yaşadığımız bütün duyguları istiyor Defne'' ''Yapabilecek miyiz? '' Ömer soruma karşı kaşlarını çatarken '' Beraber olunca üsütnden kalkamayacağımız şey yok bizim merak etme.''dedi. Sakin geçen bir akşam yemeğinden sonra Ömer yatak odasına çıkarken bende çalışmak için çalışma odasına geçtim . Aşk,tutku,nefret aslında bu duygular ikimizinde en hatsafada yaşadığı duygulardı. Yapabilirdik hemde çok rahat ama beni huzursuz eden bir şey var. Nedenini bilmiyorum fakat içim hiç rahat değil. Son kalan detaylarımıda çizdikten sonra dosyayı  kapatım bitmişti , bitirmiştim . Kapağın üzerinde duran yazıyı okudum '' GECE -DEFNE TOPAL''Hayatımda ilk kez bir şeyi gönül rahatlığıyla bitirdim. Oturduğum sandayleden kalkıp yatan odasına doğru yol aldım. Saat gece yarısı üçe geliyordu . Ömer yatağın içinde yatarken yorganı kaldırıp yanına yatım. Her gece olduğu gibi beni refleks olarak kendine çekip sımsıkı sarıldı.

Sabah uyandığımda beni hiç iyi bir sabah beklemiyordu giyindikten  sonra aşağıda kahvaltı hazırlayan Ömerin yanına indim. Tezgaha oturduktan sonra sessizce Ömeri izlemeye başladım . Ömer ne düşündüğümü  çözmeye çalışırken  konuşmaya başladım '' Beni asla yarı yolda bırakma olurmu. Eğer sen beni yarı yolda bırakırasan ben o yolu geri yürürüm ve bir dahada o yola yeniden başlamak için asla bir adım atmam .''


Herkese merhaba arkadaşlar. Umarım iyisinizidir ve bölümü beğenirsiniz . Beni hikayemin ilk  tanıtımını yayınladığım günden beri yalnız bırakmayan biri var.Onunla daha önce hiç konuşmadık bile .Ben bu bölümü ona hediye etmek istiyorum. YORUMLARINIZI BEKLİYORUM

ZAMANSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin