Na die dag bezochten Wij honderden,
nee,
duizenden anderen.
Hij en Zij,
Onlosmakelijk met elkaar verbonden.
En Ik,
Vaak hobbelend achter Hen aan,
Maar soms,
ver voor Hen uit rennend.
Als het vijfde, onbenullige wiel aan de wagen.
Of misschien toch,
het onmisbare paard voor de kar.
●●●
DANKJEWEL aliquae! Voor de fancy covers ^-^
JE LEEST
Het spel van de Dood
PoetryDie dag dat ik Haar van Hem afnam. Die dag veranderde alles. Ik heb het al zo vaak gedaan. Zoveel levens gegeven. Zoveel ook weer weggenomen. Zonder enige emotie. Het is routinewerk geworden. Een spel. En ik ben er verdomd goed in. Wist ik veel dat...
