Het spel van de Dood

《 Uitleg 》

Voor iedereen die meegelezen heeft en het verhaal nog niet goed snapt.
En voor iedereen die het denkt te snappen, maar toch nieuwsgierig is naar mijn interpretatie :)

~¤~

Diegenen die goed opgelet hebben, hebben gezien dat ik alle vier de personages in het boek heb verklapt. Voor de echte fans onder ons, die het stiekem eerder hadden willen weten, bij de tags hebben ze sinds de eerste update ook al gestaan ;)

Maar, ik hoor jullie hersenen bijna kraken. Vier? Heb ik er eentje gemist?
Nee, zeker niet, maar de ik-figuur bestaat als het ware uit twee helften, zoals jullie hebben kunnen lezen in 《18》.

Voordat ik verder dingen ga verklappen, wil ik nog even zeggen dat mijn interpretatie niet de enige goede is. Ik heb dingen in de reacties voorbij zien komen die misschien nog veel beter zijn dan mijn ideeën bij dit verhaal, maarja, ik heb het nu eenmaal zo geschreven xD

~¤~

Dan nu... De grote onthulling, of zoiets xD *pampampammm*
•De ik-figuur is een personificatie van leven én dood
•Zij is de personificatie van liefde
•Hij is de personificatie van verdriet.

Om bij die eerste gelijk de vraag waarom is 'ie het allebei? te tackelen: geef toe, het zou raar zijn als het twee personen zouden zijn. Als Dood kan bepalen hoe lang Leven leeft, dan zou Leven een kort bestaan hebben xD en dan heb je geen leven meer, en stopt alles. Lijkt me logisch :)

Dan de verklaring voor haar mooie en lelijke kant: iedereen heeft wel eens gevoeld dat liefhebben soms meer lelijke kanten heeft dan mooie. Denk aan zoiets als onbeantwoorde liefde, maar zeker ook aan het verliezen van een dierbare. Op die momenten zou je lieven willen dat die hele emotie niet bestaat.
In mijn ogen geldt hetzelfde voor verdriet. Hoewel ik een hekel heb aan verdrietig zijn( de lelijke kant), kunnen er hele mooie dingen uit voortvloeien :)

Dan nog iets waar je je vraagtekens bij kunt zetten (die ik uiteraard kan tackelen, ghehe ^-^)
Waarom zijn Zij en Hij met elkaar verbonden en loopt de Ik er òf achteraan, òf er ver voor?
Nou, eigenlijk heel simpel. Je kan geen verdriet ervaren zonder eerst liefde gevoeld te hebben, en andersom. Oftewel, liefde en verdriet, Zij en Hij, zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
En voordat een baby daadwerkelijk geboren is, voelen ouders al de liefde voor het kind (Zij is er al *hoofdstuk 3*, de Ik, het leven, begint pas echt bij de geboorte.
Wanneer iets of iemand sterft, is dit precies andersom. De ik, in dit geval de dood, is al langs gekomen, de Hij en lelijke kant van Zij, verdriet en liefde, komen nadat de dood is ingetreden.
Savvy?

~¤~

Nu is dit lang niet alles, natuurlijk, en ik ben hier ook vrij oppervlakkig gebleven, maar ik ben helaas niet helderziend en ik kan om die reden niet ruiken wat jullie wel en niet snappen. Dus, ik adviseer je om met deze kennis de hoofdstukken eventueel nog eens opnieuw te lezen (of niet, whatever you want (: ) en dan in de reacties je resterende vragen even achter te laten :) dan geef ik met liefde en plezier antwoord :p