《 Epiloog 》

149 28 14
                                    

Dankzij die ene daad,
gaf ik Haar,
en ervaarde ik Hem,

vanuit Mezelf.

Door mijn laatste geschenk,

Mijn leven,

weg te geven,
schonk ik Liefde,
in de puurste vorm.
En accepteerde ik Verdriet
zoals ik dat nooit eerder gedaan had.

En misschien,
heel misschien,
hervond ik daarin het
witte
in Mij.

Waardoor Ik nu niet langer
Haar begin,
en Zijn einde
ben.
Maar deel uitmaak
van een cirkel
waarin wij drieën

Onmisbaar zijn.

●●●
Slik... Dit is het dan...
Hierna alleen nog een uitleg+nawoord en dan is het klaar!

Het spel van de DoodWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu