_ GEÇEN BÖLÜMDEN(23)_
Savaş'la göz göze gelmiştik sonra Savaş'ın gözlerini göremedim.
"Teodor iyi misin?"
"Savaş ne oluyor?"
"Bilmiyorum elimi tut ve yanımdan ayrılma."
Savaş'ın elini tuttum ama yerimden kalkıp bu anı kollamam lazımdı mutlaka şu an bir şeyler oluyordu.
"Savaş gitmemiz lazım."
"Nereye Teodor?"
"Şu an bu uçakta yine birine zarar gelecek."
Savaş elimden çekip beni yerime oturttu.
"Sen sadece benden ayrılma şu an bize de bir şey olabilir diğerleri de iyi bence."
Bir süre sonra ışıklar gelmişti ışıkların gelmesiyle büyük bir şok yaşamıştık çünkü Savaş ve ben hariç herkes kaybolmuştu...
_ 24.BÖLÜM (HİSSİZLEŞME)_
"Savaş şimdiki kurban biziz sanırım."
Savaş etrafa bakınırken "Biz değiliz , onlar." dedi.
"Şu an nerdeyiz ?"
"Kemerini çöz."
Kemerimi çözdükten sonra Savaş'ı takip etmeye başladım.Her taraf sessizdi ve içeri zorla birileri girip zorla götürmüş gibi de değillerdi.
Savaş bana dönüp "Burası İtalya değil mi?"dedi.
Savaş'ın baktığı yere doğru döndüğümde gülmemek için kendimi tutamadım "Evet geldik."
"İyi de bizimkiler nereye gittiler?"
Savaş'a cevap vermeden çıkmıştım bile diğerleri beni ilgilendirmiyor.Valizlerimiz dışarıda hazırlanmıştı bile başında hosteslerden biri duruyordu bizi görünce sırıtmaya başladı.
"Savaş bey uyuyordunuz uyandırmak istemedik."
Vazgeçtim bana değil her kaşar gibi Savaş'a gülümsüyormuş.Valizimi alıp yürümeye başladım Savaş hala bir şeyler konuşuyordu sessiz sessiz Savaş'ı bırakıp gidebilirdim en azından havasını ve çenesini çekmek zorunda kalmazdım.
"Teodor"
Fark etmezse şaşardım.
"İki saat seni bekleyemem."
Hızlı adımlarla Savaş bana yetişmişti yine konuşmaya başladı.
"...yarım saat olmuş ineli ve biz ilk 40 dakika uyanıkmışız..."
Biz uyumadık bundan eminim her şeyi hatırlıyorum Savaş buna inanacak kadar aptal mı acaba?
"Ben uyumadım bundan eminim."
"Ben de öyle hatırlıyorum çok kısa bir sürede oldu bitti zaten her şey ve ikimizin de aynı zamanda uyuması garip."
"Bunu detaylıca konuşuruz ama şu an otele gidelim ve şu valizlerden kurtulup arkadaşlarının ne halt yaptıklarına bakalım."
"Bulabilir misin oteli."
"Hatırlatayım ben İtalya'da doğup büyüdüm."
Savaş'la çıktığımızda bizi bekleyen birinin olduğunu gördük.Savaş çevresine bakınmaktan adamı bile fark etmemişti kolundan tutup Savaş'ı döndürdüm.
"Bu adam kim?"
Savaş gülümsemeye başladı "Ferit."
Onlar konuşmaya başlamıştı bile ben de çevremize bakınıyordum çünkü bir haltlar karıştırılıyordu bundan eminim.
"Merhaba ben Ferit."
Kafamı sallayıp "Teodora" dedim.
"Seni bilmeyen mi kaldı Teodor Savaşla evlilik planlarınız herkesi şok etti."
O sırıtışını yüzüne gömmek isterdim ama şu an kafamdaki sorular ayrı, onlar nerde?
"Savaş eski sevgilisine geri döndü evlilik falan yok."
Pis gülüşümü yine takınmıştım Savaş bana dönüp ne oluyor der gibi bakıyordu.
Ferit ortada sevgili kavgası var sanıp hemen konuyu kapattı.
"E hadi gidelim yorgunsunuzdur."
Savaş valizlerimizi bagaja yerleştirirken ben içeri girmiştim bile. Onlar bir şey konuşuyordu bense İtaylya daki yaşanmışlıklarımı göz önünden geçiriyordum her şey elimden gitmişti dostlarım, marco, ailem herkes gitmişti. Büyükbabam ise benden kaçıyordu ,nedenini hiçbir zaman bilemedim.Grand otele gelmiştik zenginlerin kaldığı şatafatlı bir yerdi. Ferit odama çıkmamda bana yardımcı olurken Savaş hala onlara ulaşmaya çalışıyordu.Odama geçip kapıyı kapattım ve kendimi yatağın üstüne attım olanları tek tek aklımdan geçirmeye çalıştım o kadar saat uyumuş olamazdım.Lanet olsun o haplar uçağa binmeden önce hostesin , getirdiği mide bulantısını önleyici haplar...
Çantam çantam... lanet olsun nerde nerde?
Kapıdan çıkıp Savaş'ın kapısını çaldım.
"Ne var Teodor izin ver de bari 1 saat sensiz kalayım."
Zamanlamam berbattı sanırım, duştan yeni çıkmıştı saçlarından su damlaları teker teker omzuna dökülüyordu.
"Bize verdikleri uyku haplarıymış."
Savaş şaşırmıştı beni içeri çekip kapıyı kapattı.
"Neyi almışlar ?"
