Savaş beni tutup hızla Dan BROWN'ın odasına götürmeye çalıştı Barış ise arkamdan hala bağırıyordu odaya girdiğimiz de ikimiz de şoka uğramıştık.
"Bay BROWN bunlar ne ?"
Ağzımdan bir anda kaçmıştı ama zaten sorulması gereken bir soruydu.Bütün oda bizim fotoraflarımızla kaplıydı ve gönderilen notlarla.
Bay BROWN derin bir nefes alıp takım elbisesinin ceketini çıkartıp koltuğa attı.
"Okuldan biri sizi izliyor ya da okulda da kolları var."
Savaş fotoraflara bakarken "Bu sabahki fotoraf."dedi eliyle işaret ederek.
Bay BROWN ise ayağa kalkıp baktı fotorafta görünür bir şey aramaya çalıştı.
Savaş biraz düşündükten sonra "Kamera yok mu bu odaya bakan ya da bu yolu takip eden?"dedi.
Bay BROWN "Bu okulda kamera yasak Savaş her şey bu okulun içinde kalacak dendi kameralar giremez."dedi.
Şaşkınlıkla Savaşla birbirimize bakakaldık.Fotoraflara daha dikkatli bakmaya başladık burda tek bizim fotoraflarımız yoktu çevremizin de vardı.En sonunda Savaş'la aynı yerde takıldığımızı fark ettim onun baktığı fotorafa bakınca delirmemek için kendimi zor tuttum.
"Bu Barış'la öpüştüğün fotoraf Sametle olan da vardır."
Savaş'a bakıp moralimi bozmamaya çalıştım.
"Bunu senin kardeşin yaptırtıyor her şey ortada değil mi baksana beni orda zorla öptü ve samet'i öpmem istendi bu saatte bizden başka okulda olan tek kişi."
Savaş kafasını hayır anlamında sallayarak" Hayır bu Barış'ın işi değil Teodora."dedi.
"Evet Barış'ın işi bana ilkten benimle çık hayatın tehlikeye girmesin diyen oydu bu bile açıklar her şeyi."
Savaş bir an donup kaldı "Sana benimle çık mı dedi."
Kafamı sallayarak onay verdim.
"Senin tehlikede olacağını biliyormuş ki zaten bu okulda hep tehlikedesin burası Irkçı bir okul ayrımcılık yapılıyor ve senin geçmişinin de fazla temiz olduğunu düşünmüyorum."
Savaş'a yaklaşıp "Peki sen niye? senin geçmişin çok mu normal!"dedim.
Savaş derin derin gözlerimin içine bakıp iç çekti "Benim geçmişim seni ilgilendirmiyor."
Bay BROWN aramıza girip "Fotoraflar parmak izini çabuk belli eder ."dedi.
Hep birlikte bir fotorafa yöneldik bu sabahkilere yani inceleme masasının üstünde bakmaya başladık ama kusursuzdu tek bir parmak izi bile gözünmüyordu fotorafın arkasına döndürüp belki bir firma ismi yazıyordur diye baktım ama gene yok.
Sinirle odadan çıkıp okulun bahçesine doğru yürümeye başladım.Kapının önünde duran bir taksiye atlayıp beni St. Antuan Katolik kilisesine götürmesini istedim.Yolda bile tedirgindim sanki bineceğim taksiyi bile önceden hazırlamışlar gibi geliyordu artık.Kiliseye vardığımızda taksiden inip kapıya doğru yürüdüm uzun zamandır ibadet etmiyordum içeri girip ibadet etmeye başladım Meryem ana ve İsa'nın önüne gelip bana yardım etmelerini diledim.
"Putun önünde durup yardım mı istiyorsun? çok saçma."
Savaş'ın sesiyle bir anda irkildim arkama dönüp iyice Savaş'a baktım.
"Bu söylediğin çok yanlış insanların inançlarına saygı göstermelisin!"
Savaş yanıma yaklaşıp Meryem anaya baktı "Gerçekten inanıyor musun?"
