Part-24
'Yeol...ထမင္းစားျပီးျပီလား? ေဆးေရာ ေသာက္ျပီး ျပီလား? ... အဆင္ေျပရဲ႕လား? '
ေမးခြန္းေတြကို ဆက္တိုက္ ပါးစပ္မပိတ္ႏိုင္ေအာင္ ေမးေနတဲ႔ မ်က္စိေရွ႕က ေကာင္ေလးကို သူ ခ်စ္စႏိုး ျပံဳးၾကည့္ေနလိုက္သည္။
ဒူးေခါင္းဖံုးရံုေလာက္ထိသာရွည္တဲ႔ ကြာတား ဂ်င္း ေဘာင္းဘီအျပာႏုႏုနဲ႔ ရွပ္အက်ီၤပန္းႏုေရာင္ေလး ဝတ္ထားျပီး ဆံပင္နက္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေတြ ဖြာဖြာထ ေနတဲ႔ ပံုစံေလးက မ်က္စိေရွ႕မွာ ဖ်စ္ညွစ္ပစ္ခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ဖို႕ အင္မတန္ေကာင္းေနေလ သည္။
' Yeol... ah... Wae? က်ြန္ေတာ္ေမးေနတာ ေျဖဦးေလ... ဘာလို႕ ျပံဳးပဲ ျပေနတာလဲ?'
' မင္းေလးက အရမ္းအသည္းယားဖို႕ ေကာင္းေနလို႕'
' အာ ... Yeol ကလဲ...'
ေခါင္းေလး ငံု႕ခ်ကာ ရွက္စႏိုးျဖစ္သြားေသာ ေကာင္ေလးကို...
' ဘာလို႕ ရွက္သြားတာလဲ? အမွန္အတိုင္း ေျပာေနတာကို... မ်က္ႏွာခ်ည္းကို ငံု႕မထားနဲ႕... မင္းေလးရွက္ေနရင္ အရမ္းၾကည့္လို႕ ေကာင္းတယ္'
'ေတာ္ပါ... သူမ်ားရွက္ေနတာကို ၾကည့္လို႕ ေကာင္းတယ္တဲ႔... အျမင္ကပ္လာျပီေနာ္'
ေျပာရင္း သူ႕ဝွီးခ်ဲေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး သူ႕ လက္တစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ျပီး ပါးမွာ ကပ္ထား ေစသည္။
' Yeol လက္ေတြက အရမ္းေႏြးတယ္ေနာ္... ျပီးေတာ႕ ၾကမ္းရွရွနဲ႕ ... Yeol ရဲ႕လက္ေတြကို ကိုင္ ရတာ ၾကိဳက္တယ္'
'တကယ္ၾကိဳက္တာလား? ကေလးေလးက...'
' ဘာလဲ ကေလးေလး...ဆိုတာခ်ည္းက? အဲ႔လို မေခၚနဲ႔ဗ်ာ ... က်ြန္ေတာ္မွ ကေလး မဟုတ္ေတာ့တာ Uni ေတာင္ တက္ေနျပီ ... '
' ဟဟ တခုခုဆို ႏႈတ္ခမ္းေလးက စူလာေတာ့တာပဲ႕ မင္းနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ အသက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ကြာလဲ? မင္းက ကိုယ့္အတြက္ ကေလးေလး...ပဲေလ'
' မၾကိဳက္ဖူးဗ်ာ ... အဲ႔လို မေခၚနဲ႔ေနာ္ ေခၚလို႕က ေတာ့ လူေရွ႕သူေရွ႕ေရာက္ရင္ ဦးေလးၾကီးလို႕ ေခၚ မွာ'
' ေခၚေပါ့ ... ကိုယ္က မင္းထက္ 10ႏွစ္ေလာက္ ၾကီး တာပဲကို...'
' Yeol ... ... က်ြန္ေတာ္ စိတ္တိုလာျပီ... မေခၚ ပါနဲ႔ဆိုဗ်ာ...'
