Hoofdstuk 11

422 18 0
                                    

!!LET OP!!
De 'Ik' persoon is nu weer Sara.

Ik liep over het strand... de zonnestralen verwarmden mijn huid en gaven me een boost vitamine D. Ik voelde me goed, onder weg naar Mike. De liefde van mijn leven, mijn steun en toeverlaat. Steeds kwam ik dichterbij, dichterbij... totdat ik hem bijna kon aanraken. Ik stond naast hem en wilde hem knuffelen, maar op het moment dat ik mijn armen naar hem toe reek gingen mijn handen dwars door hem heen. Ik probeerde het nog een keer en nog een keer... maar het was net lucht, net een hoopje stof dat verdween. Hij liep van mij vandaan naar een ander meisje. Ik keek goed in de verte, zag ik daar Rebecca? Het meisje had zwarte haren, grote borsten en billen waar Mike naar greep. Daarna waren haar lippen aan de beurt en stonden ze voor mijn ogen te zoenen. Er liep een tweede meisje naar Mike toe die zijn nek begon te zoenen, dat was Jessica. Zelfs Angie en Veronique stonden om hem heen, alle aandacht op te eisen. Wie kreeg de meeste aandacht, wie wilde de meeste aandacht? Ik schreeuwde. ''Mike!'' Maar hij reageerde niet. ''Mike!'' Ik wilde naar ze toe rennen, maar mijn voeten zaten in het zand geboord. Ik kwam niet vooruit, zelfs geen stap, zelfs geen muizen stap. ''Mike!'' De tranen rolden over mijn wangen en ik hoorde alleen maar gelach en daarna gepiep. Nog een piep... en nog een piep die overging in een trilling.

Ik schrok wakker en besefte dat de piep en de trilling van mijn telefoon kwam. Het was de wekker. Ik had beloofd om mijn moeder te helpen met werken vandaag, maar daar had ik nu al spijt van. Ik voelde dat ik wallen had tot mijn tenen. Ik had amper geslapen... en als ik sliep dan had ik alleen nachtmerries. Mijn moeder klopte zachtjes op mijn deur. ''Lieverd? Kom je mee ontbijten? Ik heb een eitje gebakken met spekjes.'' Ik keek de richting van mijn moeder op. ''Wow... heb je niet geslapen of zo?'' Vroeg ze geschrokken. ''Ja wel... alleen niet zo goed.'' Ik stond op. ''Wil je dan wel mee schat, je mag ook nog wel even gaan slapen...'' Dat was een verleidelijk idee... maar dan zou ik weer de hele dag niets doen, om elf uur wakker worden en wachten totdat ik weer bericht vanuit Ibiza kreeg. Ik vond de situatie van gister nog steeds vreemd... en ik wist niet waar ik het moest plaatsen. Waar kwam dat geluid nou vandaan? Ik wilde zo graag geloven dat het Mike niet was, maar ik wist het niet. Misschien wilde ik het niet eens weten. ''Nee... ik ga mee. Kan ik wat centjes verdienen.'' Ze knikte. ''Kom je dan naar beneden, je eitje wordt koud.''

Nadat ik me had aangekleed liep ik naar beneden en at mijn bolletje met ei op. Het leek net een Zondags ontbijt. ''Wat moet er allemaal gebeuren vandaag op je werk?'' Vroeg ik geïnteresseerd. ''Ehm... wat jij moet doen bedoel je?'' Ik knikte en nam nog een hapje. ''Je mag de administratie wel controleren op achternaam, datum en bedrag. Dat leg ik je op het werk wel uit.'' Ik nam het laatste hapje en zette mijn bordje in de gootsteen. ''En wat moet jij doen?'' Mijn moeder stond ook op en zette onze bordjes gelijk in de vaatwasser. ''Oh.. ik wist niet dat hij al gedraaid had.'' Mijn moeder schudde haar hoofd. ''Maakt niet uit lieverd. Ik moet gewoon telefoontjes opnemen.'' Ik snapte nog steeds niet waar ze eigenlijk voor werkte. Volgens mij moest ze de mensen gewoon doorverbinden met haar andere collega's... super saai.

We moesten op de fiets, want papa had weer de auto mee, wat logisch was omdat zijn werk een stuk verder was. Ik had mijn haren mooi opgestoken in een knot en had mijn netste blouse aangetrokken met een zwarte broek en mooie zwarte hakken. Mijn moeder had een witte blouse aan, met haar standaard werkbroek en ook een stel zwarte gelakte laarzen. Je moest natuurlijk netjes op kantoor verschijnen.

Wat ik fijn vond aan de zomer was dat je lekker zonder jas kon fietsen. Geen kleren die tegen je aanplakten, maar lekker los. Het was nog vroeg in de ochtend, maar het was al lekker warm buiten. Net niet te koud om zonder jas te fietsen, maar precies goed. De zachte wind blies tegen mijn wangen terwijl het kantoor naderde. We zetten onze fietsen in het fietsenrek en liepen naar binnen.

''Goede morgen Willemijn, goede morgen Gerry, goede morgen Pieter...'' Begon mijn moeder en ik vergat de rest van de mensen die ze goedemorgen had gewenst. Wat me altijd opviel was dat mensen op kantoor altijd enorm vrolijk waren en erg vriendelijk met elkaar omgingen. We liepen naar het kantoor van mijn moeder, nadat we drie trappen op waren gelopen. ''Goede morgen.'' Zei een man tegen mijn moeder. Mijn moeder glimlachte. ''Je hebt je prachtige dochter meegenomen zie ik?'' De man bestudeerde me. Hoe wist hij dat ik haar dochter was? ''Sorry lieverd, ik had al gezegd dat ik je mee zou nemen. Dit is mijn baas.'' Ik keek van mijn moeder naar haar baas. ''Hallo.'' Begon ik verlegen. Hij liep naar me toe en pakte mijn hand. ''Theo Ritchel... maar noem me maar Theo.'' Zei hij. Ik knikte. ''Ik ben Sara Menning, noem me maar Saar.'' Glimlachte ik. ''Net zo charmant als je moeder.'' Hij gaf me een knipoog. Wat een creep... ''Werk ze dames.'' Hij liep enorm tegen me aan en liep vervolgens weg. Ik keek mijn moeder wat paniekerig aan. ''Ja sorry... hij kleeft nogal. Letterlijk en figuurlijk, niet op letten.'' Mijn moeder stak haar sleutel in de deur en draaide hem open. ''Dit is dus mijn kantoor.'' We liepen gezamenlijk haar kantoor binnen en je had gelijk uitkijk op het centrum. Omdat we zo hoog zaten kon ik vanaf hier ons huis zien. ''Wauw, dat is echt super mooi. Je kan echt alles zien.'' Mijn moeder ging achter haar bureau zitten. ''Met een verrekijker kijk ik altijd wat jullie thuis doen.'' Grapte ze. Ik moest lachen. ''Waar kan ik beginnen?'' Vroeg ik en nam plaats naast haar. Ze legde een stapel dossiers voor mijn neus. ''Zoals ik vanochtend al zei, je moet beginnen bij de achternamen, je moet ze controleren aan de hand van dit...'' Ze legde een papiertje voor mijn neus. ''...papiertje. De dossiers liggen als het goed is op volgorde, zo niet, dan moet je dat nog doen. Daarna controleer je de cijfers aan dit papiertje...'' Ze legde nog een papiertje voor mijn neus. ''...en daarna moet je ze nog proberen op datum te leggen. Als dat niet lukt met de volgorde van de achternamen dan hebben de achternamen voorrang. Als je nog vragen hebt dan hoor ik het wel.'' Ik knikte. Achternamen, saldo en datum. Got it.

Ik ging gelijk aan de slag en mijn moeder werd gelijk al gebeld. Het was inderdaad druk op kantoor, want ik zag overal mensen lopen. Ik had nog nooit zoveel achternamen bij elkaar gezien. Van begin tot eind. Van de vreemdste naar de meest grappigste achternamen. Er heette zelfs een vrouw Tessa Will Pijpen. Arme vrouw... al was haar inkomen per maand geweldig hoog. Er volgde nog een naam, en nog een naam. Daarna kwam ik bij een hele bekende naam: De Jong.

Natascha de Jong, echtgenoot van Thom de Jong, ouder van Mike de Jong.

Dit was het dossier van de moeder van Mike... Ik voelde me erg nieuwsgierig om te kijken, maar ik voelde me ook schuldig als ik dit te zien kreeg. Maar, goed. Het was werk toch? Ik sloeg het dossier open, hij lag op de goede datum en de goede achternaam. Ik keek naar het maandsalaris van zijn moeder. Met dikke letters stond het beschreven.

€17.000,-

Mijn mond viel open. Zoveel? Toen ik bij de Jumbo werkte verdiende ik nog geen eens duizend euro per maand. Ik ben dan nog wel minderjarig, maar als nog... dat was toch niet het gemiddelde om te verdienen voor een volwassene?

''Mam, mag ik iets heel geks vragen?'' De telefoon was gestopt met rinkelen. ''Altijd schat, en niets is gek. Dat weet je.'' Ik slikte. ''Hoeveel verdien jij eigenlijk per maand?'' Ze keek me vragend aan. ''Dat is toch geen gekke vraag?'' Ik haalde mijn schouders op. ''Ik verdien rond de €2500,- per maand. Soms wat meer, soms wat minder. Hangt er vanaf hoeveel uur ik werk en of het druk is. Hoezo vroeg je het eigenlijk?'' Ik haalde mijn schouders wederom op. ''Gewoon...'' Ik klapte snel het dossier dicht en legde hem op de stapel. Ik wist dat de moeder van Mike bij het Louwman bedrijf werkte, maar niet dat ze zoveel verdiende. Als ik het met Mike over zijn moeder had, had hij het over tien duizend euro per maand... maar niet nog zeven duizend daarbij. Had Mike nog meer geheimen voor me, of wist hij dit niet over zijn eigen moeder?

Zes wekenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu