Hoofdstuk 18

361 15 2
                                    

!!LET OP!!
De 'Ik' persoon is weer Sara.

Deze keer liep ik in mijn eentje de club binnen, zonder twee brunettes aan mijn zijde. Ik zag Valentino al zitten op zijn standaard plek aan de bar. Zijn ogen vielen gelijk op mij en wenkte mij met zijn vinger. Gehypnotiseerd liep ik naar hem toe. ''Heb je, je andere vriendinnetjes thuis gelaten?'' Zei hij hard in mijn oor door de muziek. ''Ja, ze konden niet.'' Besloot ik te zeggen, ik sprak de waarheid. Gio keek verdrietig. ''Ik ga dan maar naar huis maat.'' Zei Gio en gaf Valentino een klopje op zijn schouder. ''Er zijn genoeg andere visjes in de zee.'' Gio haalde zijn schouders op. ''Beter dan Janine is er toch niet te vinden.'' En hij liep weg. Dat moest ik absoluut tegen Janine vertellen als ik thuis was!

We stonden uren lang zoals gewoonlijk met elkaar te kletsen, te zoenen en te dansen en ik voelde dat de drank me weer langzamerhand aan het overnemen was. ''Misschien is het beter als we gaan?'' Zei hij hard. ''Ik wil nog wel even blijven hoor!'' Ik was nog lang niet uitgedanst. ''Neem dan nog maar een pilletje.'' Hij bood me weer diezelfde pillen aan als laatst. Ach, het deed me toen ook goed... dus waarom niet? Ik stopte het pilletje in mijn mond en begon weer door te feesten.

''Zullen we toch maar gaan?'' Ik werd plotseling echt enorm moe... ''Ja is goed schat.'' Zei hij en na elke stap struikelde ik over mijn eigen voeten. Dit deed XTC toch niet met je?... ''Waarom ben ik zo moe?'' Vroeg ik slaperig. ''Stt...'' Begon Valentino. ''Ga maar lekker slapen...'' Hij legde me in de auto en voordat ik het wist viel ik in slaap.

Ik werd wakker in het bekende studentenhuis, dezelfde kamer, dezelfde dekens en weer kon ik me niets herinneren van het feest van gisteravond. Behalve dat ik enorm moe was en nu nog steeds kapot was.

Valentino kwam met een telefoon binnen gelopen. ''Ze is wakker, ik moet gaan.'' En hij hing op. ''Hee schoonheid...'' Begon hij. ''Wie was dat?'' Vroeg ik. ''Niet belangrijk... ik heb wat voor je.'' Hij nam een klein cadeautje tevoorschijn en ik nam het aan. ''Waaraan heb ik dit te danken?'' Zei ik met een grijns. ''Omdat je de mooiste vrouw bent van de hele wereld... daarom.'' Ik grinnikte. ''Slijmbal.'' Ik scheurde de verpakking er vanaf en keek naar de iPhone die in het doosje lag. ''Wauw hij is echt mooi!'' Hij glimlachte. ''Er zit wel een prepaid op... maar die zal ik voor je betalen.'' Ik haalde hem uit het doosje.''Maar ik heb toch al een telefoon.'' Hij haalde zijn schouders op en pakte mijn oude telefoon. ''Die kan wel weg toch?'' Hij stopte hem in zijn broekzak. ''Maar, ik moet alle nummers nog overzetten.'' Hij schudde zijn hoofd. ''Heb je niet genoeg aan mij? Ik sta al in je nieuwe telefoon.'' Ik ging naar mijn contacten en inderdaad de enige die daar in stond was Valentino.

''Maar ik moet mijn moeder kunnen bereiken... mag ik even mijn telefoon terug?'' Valentino schudde zijn hoofd. Ik trok mijn wenkbrauwen op. ''Dit is niet grappig... geef even mijn telefoon.'' Hij kwam bij me op bed zitten, nog steeds normaal zoals hij altijd deed. ''Dit is ook geen grap.'' Zei hij. Hij gaf me een glas water. ''Drink maar op.'' Ik keek naar het water, wat er wel uit zag als water maar ook weer niet. Het rook muf. ''Waarom?'' Hij rolde zijn ogen. ''Waarom doen meisjes altijd zo moeilijk? Drink gewoon op!'' Hij werd kwaad, maar ik wilde hem helemaal niet kwaad maken. Ik deed wat hij zei en dronk het op, na enkele minuten werd ik weer moe. ''Had je me dit gister ook gegeven?'' Vroeg ik. Ik werd weer rustig, waarschijnlijk door het medicijn. ''Ja. Beter dan XTC. Nu houd je tenminste je mond.'' Hij vertelde nog wat andere dingen, maar dat kon ik al niet horen. Ik viel gelijk weer in slaap.

Toen ik weer wakker werd was het donker buiten en lag ik in een hele andere kamer. Het had donkerrode gordijnen en er stonden twee kledingrekken in met lingerie eraan en korte sexy jurkjes. Ook hingen er zweepjes en stond er op het kastje glijmiddel en een pakje condooms. Dit was niet meer het studentenhuis waar ik was. Rumoer klonk op de gang en er stak een sleutel in de deur waar ik me in bevond. Ik zag Valentino weer. ''Je bent eindelijk weer wakker.'' Zei hij met een zucht. Ik stond draaierig op en wilde Valentino knuffelen, omdat ik niet wist wat er aan de hand was, waar we waren en hoe laat het was. "Lieverd..." Begon ik. ''Fris je even op, dan krijg je, je eerste klant.'' Ik keek hem bedenkelijk aan. ''Mijn eerste klant?'' Langzaam begon het tot me door te dringen. Waar ik was, en wat Valentino was. ''Je houd helemaal niet van me hé?'' Vroeg ik langzaam. Hij trok één mondhoek omhoog. ''Altijd leuk hoe jullie er weer intrappen.'' Ik liet me op de rand van het bed vallen, maar wilde eigenlijk opstaan om weg te rennen, maar ik werd duizelig in mijn hoofd. ''Waar heb je mijn mobiel gelaten?'' Vroeg ik. ''Die zit in je broekzak.'' Ik voelde, maar het was de iPhone. ''Ik bedoel mijn oude telefoon.'' Ik werd iets bozer, maar kon niet al mijn gevoelens kwijt doordat ik zo moe was. ''Die is kapot en opgeruimd.'' Mijn ogen werden groot. ''Kapot?!'' Schreeuwde ik bijna. Hij liep naar me toe en sloot zijn hand rondom mijn mond. ''Houd je bek. Je luistert gewoon naar me en over een uur krijg je, je eerste klant. Maak het je gemakkelijk en trek iets moois aan.'' Hij smeet een lingerie setje naar mijn hoofd en tranen vulden mijn ogen. ''Ik dacht dat je echt om me gaf.'' Hij stond op en liep naar de deur. ''Tja... dat dachten ze allemaal.'' En smeet de deur hard achter zich dicht.

Hopeloos staarde ik voor me uit. Mike die vreemdging en niets om me gaf... en de volgende jongen maakte een nog hardere klap in mijn gezicht. Nu was ik dus echt een slet... Hoe moest ik mezelf hier nou uit redden? Ik gooide het lingerie setje weer terug naar het rekje. Mijn moeder zou me niet komen zoeken... die dacht natuurlijk dat ik bij Janine was dus ik zat hier nog sowieso twee dagen vast voordat ze argwaan begonnen te krijgen... Hoeveel klanten zou ik dan al niet hebben gehad? De tranen liepen over mijn wangen. Ik had dit meegemaakt in films en vond die meisjes zo dom en nu was ik degene die het meemaakte en echt ging ervaren.

Na een uur kwam Valentino weer binnen. ''Je kan maar beter gewoon wat aan doen!'' Er kwam een vrouw binnen. ''Weet je zeker dat ze hier klaar voor is?'' Zei de vrouw. Ze bestudeerde me, alsof ik een kasplantje was. Ze liep naar me toe en trok mijn kin omhoog. ''Dus... Sara... je wilt niet luisteren?'' Voordat ze haar woord afmaakte kreeg ik al een klap in mijn gezicht. ''Ik hoop dat je nu luistert...'' Ze zette haar lange nagels in mijn wangen en ik maakte piepende geluiden. ''Je trekt nu verdomme dat lingerie setje aan of we maken het alleen nog maar erger voor je.'' Ze liet hard mijn gezicht los en ik viel achterover op het bed. ''Zorg ervoor dat ze er een beetje opgeknapt uit ziet en laat haar stoppen met janken.'' De vrouw liep boos de kamer uit en Valentino raapte het lingerie setje van de grond die ik had weggegooid. ''Ik wil je best helpen om het aan te trekken, maar dat gaat een stuk hardhandiger dan als je dat zelf doet.'' Ik keek hem boos aan en trok toch maar het lingerie setje uit zijn handen. ''Ga weg.'' Zei ik nors. Hij stond op en liep de kamer uit. Onzeker ontdeed ik me van al mijn kleding en deed ik het lingerie setje aan... nog meer tegenstrijd zou me alleen nog maar meer fysieke pijn opleveren, al deed deze mentale pijn misschien nog wel meer zeer.

Zes wekenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu