Zes weken

Hoofdstuk 14

We liepen de club in. Ik liep in het midden en had twee brunette's aan mijn zijde. Ik voelde me voor het eerst in elf maanden weer zelfverzekerd. ''Dus waar zit die knappe jongen?'' Vroeg ik aan Janine. Ze keek de club rond en leek een teleurgesteld gezicht te trekken. ''Volgens mij is hij er niet.'' Zei Janine teleurgesteld. Mirella begon ook rond te kijken. ''Als je nou eens niet met je neus zoekt, maar met je ogen...'' Mirella wees de kant op waar ze nog niet had gekeken. Ze wees naar een jongen met zwarte haren die omringt was door vijf andere jongens, waarvan één iemand met blond haar. Van de achterkant leken ze allemaal knap. Maar, ze waren niet knapper dan M... Zo mocht ik niet meer denken, ik was klaar met hèm. ''Stel je ons niet aan hem voor?'' Stootte ik Janine aan. ''Ik waarschuw je, die jongen met het zwarte haar is van mij...'' Waar was Janine bang voor? Ze was en is altijd knapper dan ik geweest en straalt zo veel meer zelfvertrouwen uit dan ik.

Terwijl we naar de bar liepen kregen we al enorm veel aandacht van andere jongens. Ik hoorde een ander meisje zachtjes zeggen toen we langsliepen: ''Kijk... wat een sletjes.'' Ik draaide mijn ogen. Het jurkje kon altijd erger. ''Hee Gio.'' Zei Janine op een verleidelijke toon tegen de jongen. De jongen kreeg een hongerige blik in zijn ogen toen hij ons ook zag staan. ''Heb je nog een vriendin mee genomen?'' Hij trok zijn wenkbrauwen uitdagend op. ''Ja, dat is Sara.'' Ik liep ook het trappetje op en gaf hem mijn hand. ''Hallo.'' Zei ik. Ik probeerde net zo verleidelijk te klinken als Janine, maar dat was meer haar ding kwam ik achter. Janine verbrak onze handdruk door voor hem te gaan staan. Ze had haar hand op zijn bovenbeen gelegd en ging steeds dichter naar zijn kruis. Hier wilde ik niet bij zijn... Ik liep met Mirella naar de andere vijf jongens en we werden gelijk vriendelijk ontvangen. Een jongen pakte mijn hand vast, het was de blonde jongen en trok me naar zich toe. ''De enige blondine in het groepje?'' Fluisterde hij in mijn oor. Hij rook naar drank, sigaretten en zijn shirt naar zweet. ''Ja.'' Besloot ik maar te zeggen.

Mirella stond ook enorm te flirten met een andere jongen, terwijl weer een andere jongen haar aandacht ook wilde. Janine stond te zoenen met Gio en ik stortte me op de blonde jongen. ''Wil je wat te drinken?'' Vroeg hij. Ik knikte. ''Wat wil je?'' Hij trok zijn wenkbrauwen vriendelijk op. ''Cola, doe maar Cola.'' Hij moest grinniken. ''Cola? Je bent toch wel achttien?'' Mijn hart begon sneller te kloppen. Kom op Saar... liegen... Je wilt niet weer die enige zijn die 'nog maar' zeventien is. ''Natuurlijk ben ik achttien. Geef me maar iets wat jij...'' Ik streelde met mijn wijsvinger over zijn borst. ''...lekker vind.'' Hij trok me weer dicht tegen zich aan. ''Ik vind jou lekker.'' Fluisterde hij in mijn oor. Ik kreeg kippenvel over mijn armen. Hij deed me wel iets. ''Doe maar een breezer voor dit mooie meisje.'' Zei hij aan de bar. Ik kreeg zo maar het drankje in mijn handen geduwd. Ik had nog nooit gedronken... maar dat moest ik uiteraard niet zeggen, ik wilde niet zielig doen.

Ik nam mijn eerste slok en tot mijn verbazing vond ik het best lekker. ''Ben je nu al een breezer sletje?'' Grapte Janine die met Gio naast ons ging staan. ''Als jullie het niet erg vinden, ik ga even met Gio naar boven.'' Zonder dat we commentaar konden geven vertrok Janine met Gio en nog een andere jongen een trap op. Waarschijnlijk om dingen te doen... tja, die dingen ja.

''Kom je hier vaker?'' Zei de blonde jongen. Ik schudde mijn hoofd. ''Eigenlijk de eerste keer.'' Hij glimlachte. ''Dus een nieuw, mooi meisje in de club. Niet verkeerd hoor.'' Ik sloeg mijn arm om zijn nek en gooide mijn vierde breezer al achterover. Het was niet hele sterke drank zei de jongen. Ik wist niet eens zijn naam. ''Wil je er nog één Saar?'' Vroeg hij. Ik knikte. ''Hoe heet jij eigenlijk?'' Hij duwde nog een breezer in mijn handen. ''Voor jou een vraag voor mij een weet.'' Hmm... iemand die mysterieus ging doen, daar hielt ik wel van. ''Nou... meneertje zonder naam... dan ga ik wel naar iemand toe die wel zijn naam durft te uiten.'' Ik sprong van zijn schoot af en liep zo verleidelijk, heupwiegend weg. Ik wist dat hij achter me aan zou lopen. Hij drukte me met één hand tegen de muur. ''Ik ben Valentino.'' Fluisterde hij wederom in mijn oor. De geur van zweet en drank maakte mij een beetje duizelig, of was ik aangeschoten?

Ik wist niet wat ik bezielde, maar plotseling stond ik met hem te zoenen. Steeds iets ruiger. Zijn handen raakten mijn borsten aan en mijn handen vlogen rond zijn nek. Zo heftig had ik nog nooit met iemand gezoend, zelfs niet met Mike. Ik liet zijn lippen los, omdat ik werd onderbroken door Mirella. ''Janine is terug en het is al laat... ga je mee?'' Ik keek verlangend naar Valentino. ''We gaan morgen weer, maak je geen zorgen.'' Zei Mirella. ''Tot morgen?'' Ik keek vragend naar Valentino. ''Voor jou kom ik zeker terug.'' Hij gaf me een klein kusje op mijn wang en liep weg, weer terug naar de bar. Janine nam mijn hand en ik nam die van Mirella. Dit was zeker een geslaagde eerste avond.

Toen we thuiskwamen bij Janine slopen we zachtjes naar boven om haar moeder niet wakker te maken. Ze had geen vader meer, die was lang geleden van haar moeder gescheiden en ze zagen elkaar nooit meer. Ik plofte op het luchtbed. ''En hoe was het?'' Vroeg Mirella aan Janine. Die had natuurlijk seks gehad. ''Het was echt geweldig.'' Ze liet zichzelf op haar bed vallen. ''Waarom ging die andere jongen ook mee naar boven?'' Ik was nog altijd een beetje duizelig van de drank. ''Ik had een trio, duh.'' Zei Janine. Ik kuchte. ''Een trio?'' Ik was verbaasd. Ik zag Janine daar wel voor aan... maar om het echt te doen, dat verbaasde me. ''Ja?'' Ze vroeg het alsof ik haar belachelijk maakte. ''Wel spannend lijkt mij.'' Janine trok haar jurkje uit en kroop in een pyjama. ''Altijd beter dan elf maanden dezelfde lul. Je had toch elf maanden met Mike?'' Ik wilde het helemaal niet over hem hebben, maar om het nu te negeren was niet echt netjes. ''Ja klopt... het voelde wel goed om weer eens andere lippen te zoenen.'' Het voelde helemaal niet goed, ik wilde alsnog altijd Mike... maar ik wist dat het gewoon klaar was. Ik moest verder en Valentino was de makkelijkste prooi. ''Ja, je had gelijk beet.'' Zei Mirella. Ik trok ook mijn jurk uit en haalde de make-up van mijn gezicht. ''Morgen gaan we weer toch?'' Vroeg ik. Ik kon niet wachten om Valentino weer te zien.

Na enkele minuten lagen de andere meiden al te slapen en begon mijn telefoon te trillen.

Saar.. ik weet niet wat je allemaal in je hoofd haalt, maar doe alsjeblieft geen gekke dingen oké? Ik hou echt van je. Mike.

Ach... hou toch eens op met berichtjes te sturen. Gekke dingen had ik al lang gedaan. Even later volgde een berichtje van Laura.

Hoi Sara. Ik weet dat je Mike negeert, hij heeft het me verteld wat er gebeurde. Echt... hij is niet vreemd gegaan. Ik had beloofd je toch op de hoogte te houden van wat hier gebeurd en echt... er is helemaal niets gebeurd! Ik hoop dat je nog met Mike wil praten. Liefs Laura.

Die waren elkaar natuurlijk aan het dekken. Laura was er op dat moment niet bij dat het gebeurde. Mike kan Laura wel van alles wijsmaken... hij kan haar gebruiken om mij op andere gedachten te brengen, maar het gaat hem niet lukken. Ik wilde verder met mijn leven.