Zes weken

Hoofdstuk 7

Zoals beloofd zou ik je een berichtje sturen als ik was geland... dus bij deze lieverd. Ik hou van je. Mike.

Ik lag al in bed terwijl Mike dit berichtje stuurde. Ik was blij dat hij wat van zich liet horen. Al snel volgde een andere SMS.

Hee Saar, we zijn geland hoor! Iedereen veilig, alleen Jessica heeft enorme hoofdpijn door de hoogteverschillen in het vliegtuig haha. Ik zal morgen weer wat van me later horen. Liefs Laura.

Ik kreeg een rustig gevoel in mijn maag en glimlachte. Jessica haar karma sloeg nu al toe en Mike loog dus niet, nòg niet. Ik klikte mijn lampje uit en rolde op mijn zij. Gister was Mike er nog en nu was hij al weg. Soms besefte ik niet hoeveel er kan veranderen in een dag, of in een uur of in een seconde. Iedere seconde bepaald de rest van je toekomst, welke ondernemingen je neemt en welke bevindingen die je onderzoekt, alles bepaald de rest van je dag of de rest van je leven. Ik zuchtte. Ik hoopte oprecht dat Mike zijn toekomst tussen ons niet zou verpesten... Terwijl ik nog langer nadacht werden mijn oogleden moe en besloot ik te gaan slapen.

Ik hoorde gerommel terwijl ik mijn ogen nog dicht had. Voetstappen... steeds dichterbij, dichterbij en mijn deur zwaaide open. ''Saar!'' Hoorde ik iemand roepen, maar ik wilde niet weten wie of wat. Ik wilde gewoon in mijn bed blijven liggen. ''Saar!'' Riep dezelfde stem nog een keer. Weer hoorde ik voetstappen en handen op mijn dekbed. ''Saar...'' Zei de stem nu wat zachter. Ik besefte dat het mijn moeder was. Ze pakte het dekbed vast met beide handen en trok deze van mij af. Een koude vlaag liep over mijn lichaam die mij overal kippenvel bezorgde. Binnen no-time was ik wakker. ''Mam!'' Riep ik terwijl ik de dekens weer pakte en de kou wilde tegenhouden, maar dat lukte al niet meer. Ik was klaarwakker. ''Ik heb een verassing voor je, kom.'' Zei ze met een grote grijns rondom haar gezicht. Ik leek op mijn moeder. Ze had ook blonde haren en dezelfde ogen, ze had net als ik kuiltjes in haar wangen die nu door de weerkaatsing van de zon door het gordijn extra opvielen. Mijn moeder liep naar het gordijn en trok deze open. Nog meer marteling. Mijn ogen moesten wennen aan het licht en ik kwam tot een besef. ''Een verassing?'' Vroeg ik. ''Ja, als je nu komt tenminste... anders komen we te laat. Zorg ervoor dat je wat simpels aantrekt en sta over twintig minuten beneden. Zonder make-up op je gezicht.'' Zonder make-up de deur uit? No way, nooit van mijn leven. ''Ik zal opschieten.'' Zei ik alleen en vluchtte naar de badkamer met mijn make-up tasje.

Ik smeerde alleen wat mascara op mijn wimpers en deed een beetje concealer op mijn wangen tegen de blosjes die zouden ontstaan door de hitte van de zon. Ik waste mijn oksels snel, omdat ik voor een douche langer de tijd nodig had dan twintig minuten. Daarna spoot ik wat deo op en rende weer naar mijn kamer. Wat moest ik aan? Iets simpels? Ik keek mijn rommelige kledingkast in en zocht een simpel jurkje. Ik keek naar het roze jurkje dat aan de hanger hing die ik aan had naar het feestje van Kevin en een andere soort pijn sneed door mijn buik. Het gemis werd erger, het was erger dan gister. Kom op Saar... mam heeft een verassing, laat dat niet verpesten omdat hij er niet is. Ik negeerde het jurkje en pakte een turquoise zomerjurkje. Ik gleed mijn benen erdoor heen en ritste hem aan de voorkant vast. Het leuke aan dit jurkje was dat de rits voor zat in plaats van achter, dus je kon deze ook makkelijk zelf aantrekken, dus simpel.

Ik nam meer vaart omdat ik nog zeven minuten had. Ik pakte snel de cornflakes, smeet dit in een bak en kwakte daar wat melk bij. Nam een lepel uit de la en schrokte dit op. ''Saar?! Klaar?'' Ik had mijn mond nog vol. ''Mwuah, ja!'' Er viel een cornflake uit mijn mond en raapte die op met mijn hand die ik vervolgens weer in mijn mond duwde. Kom op, sneller eten. Ik nam de laatste happen en zette het bakje in de gootsteen.

''Veel plezier.'' Zei mijn vader die vandaag een dagje vrij had. ''Dank je.'' Zei ik en gaf hem een kus op zijn wang. ''Dag!''

Mijn moeder stond al buiten bij de auto. ''Ik zei toch dat je geen make-up op moest doen.'' Zuchtte ze. ''Ja, maar je weet dat ik niet zonder make-up de deur uit ga.'' Ze lachte. ''Dat is waar... maar je make-up moet er toch zo weer af.'' Ik liet me in de auto zakken, naast de bestuurdersstoel. ''Je maakt me echt nieuwsgierig, waar gaan we heen?'' Ze trapte het gas in en reed achter uit en zwaaide nog even naar mijn vader. ''We gaan even lekker ontspannen.'' Zei ze. ''Hoe?'' Vroeg ik. ''Zoveel vragen Saar... dat is niet erg ontspannen of wel?'' Ik kon me zo zeker niet ontspannen als ik niet wist wat we gingen doen. Ze trok een moeilijk gezicht. ''Ik weet gewoon dat het heel zwaar is om je vriendje te missen, dat had ik vroeger ook. Voor je vader had ik nog een vriendje waarmee ik twee jaar een relatie had. Na een jaar verkering ging hij met zijn familie weg... een weekje maar, maar ik vond het vreselijk. We waren ook heel vaak bij elkaar, wel minder dan jullie twee maar alsnog. Ik vond het toen ook heel moeilijk en er was toen niemand die naar me omkeek, omdat iedereen zei: 'Het is maar voor een weekje, stel je niet aan.' Niemand begreep me... dus ik wil jou gewoon helpen, snap je?'' Ik knikte en de pijn die ik net had toen ik voor de kast stond kwam terug. ''Het is inderdaad zwaar en bij mij zijn het drie weken.'' Ik wilde mijn moeder wat vragen... of zij ook bang was dat haar vriendje vreemd zou gaan, maar dat zou raar zijn. Haar vriendje ging met familie... mijne gaat met vrienden, dat is een hele andere situatie. ''Ik wilde gewoon dat ik mee kon gaan... dat ik al achttien was.'' Mijn moeder reed een bocht om, richting het centrum. ''Voor je het weet ben je oud en grijs.'' Zei ze glimlachend. Ik glimlachte ook. Mijn moeder wist altijd precies wat ze moest zeggen. Mijn moeder parkeerde de auto voor een chique gebouw, naast het centrum. ''Hier zit de spa?'' Vroeg ik vragend. ''Ja, dat klopt. Stap uit.'' Ik fronste mijn wenkbrauwen. ''Maar mam, dat is toch super duur?!'' Mijn moeder was al uitgestapt dus ik stapte ook maar uit. Ze leunde op de bovenkant van de auto. ''Ja dat klopt, maar ik mag mijn meisje toch wel eens verwennen? En ik heb hier al een tijd voor gespaard. Dus kom... niet miepen en gewoon genieten.'' Ik had er geen problemen mee om verwend te worden, dus ik hielt mijn mond maar en liep achter mijn moeder aan.

Ik was hier echt nog nooit binnen geweest. De vloer was egaal en had een lichtblauwe tint. Er hing een kroonluchter aan het plafond die zich verdeelde in vele kleine lampjes. We liepen direct tegen de balie aan waar een elegante vrouw zich achter verborgen hielt. Ze keek op toen ze gerinkel hoorde van de belletjes die de deur maakte toen wij erdoor liepen. ''Goede middag, mevrouw Menning?'' Vroeg ze. Mijn moeder knikte. ''Dat klopt, ik had gereserveerd voor vanmiddag.'' Mijn moeder liep verder en ik bleef nog starend om me heen kijken. Het was hier zo mooi! Sommige muren waren gemaakt van glas en ik zag vanaf hier al de ingang naar de sauna. Mijn huid begon al te kriebelen bij het idee. Dit was echt een super lief cadeau van mijn moeder. Ze wist me altijd te verassen.

''Dus u wilt eerst naar de sauna, daarna een massage en als afsluiting gebruik maken van de luxe jacuzzi?'' Vroeg de vrouw achter de balie. ''Dat klopt.'' Zei mijn moeder. De vrouw gaf mijn moeder een pasje. ''Jullie mogen hier drie uur verblijven en mogen zelf indelen hoelang je bij elk onderdeel blijft. Gebruik je tijd goed. Veel ontspan plezier.'' Glimlachte de vrouw. De belletjes achter de deur gingen weer. Mijn moeder liep weg van de balie waarna de vrouw weer zei: ''Goede middag mevrouw, wat kan ik voor u doen?'' Ik liep achter mijn moeder aan. ''Dus eerst de sauna?'' Zei ik met een glimlach. ''Oh ja. Zeker weten.''