When will you realize?

Chapter 1

Ako si Miguel Dustine Evans.

I'm 16 years old. 3rd year high school sa ********** Academy. Masayahin, mahilig magbasa, palaaral at mahilig uminom ng kape tuwing umaga.

Sabi nila laos daw ang porma ko. Bitin ang pantalon, laging suot ang makapal kong glasses, puti ang medyas, hati ang buhok, as in ! I'm totally nerd talaga sa paningin nila.

Para sakin normal lang naman ang ganito. Hndi na mahalaga sakin ang pagpapa-gwapo . Basta't alam kong nakaligo na ko't nakapag-suklay, ok na .

(Author's note: Nasa right side yung picture ni Miguel kapag hindi naka-salamin. Oha? ------>)

Kaya nga tayo pumapasok para mag-aral , dba? Hndi para magpagwapo, masabe lng na cool ka.

Parati rin akong binu-bully , kinokotongan, nilalagyan ng bubblegum sa ulo , binabato ng papel sa ulo, kinokopyahan ,  at taga gawa ng homework !

Ganun ba kamiserable ang buhay ko?

Sabagay sanayan na lang yan. Buti na lang at meron akong matalik na kaibigan.

Si Dominik Agustin, kabaliktaran ng ugali ko. Ang kababata ko'ng sikat, varsity player ng basketball, madaming chicks, papalit palit ng girlfriend, pasaway, mahilig makipag-away at party goer.

Atleast may kaibigan ako di'ba? Kesa naman sa wala. :)

"Miggy anak, bumaba kana! Kanina pa nakahain ang pagkain baka lumamig na iyon." wika ni yaya Pering

Si Yaya Pering ang yaya ko simula nung bata pa ako. Medyo spoiled nga ako nyan ehh. Siya lang kasi ang kasa kasama ko sa bahay, since ang mga magulang ko ay labas masok ng bansa dahil sa business nila. Siya na rin ang tumayong magulang ko.

"Opo nay, pababa na po." tugon ko.

"Bilis-bilisan mo ang kilos mo iho. At baka malate ka nyan sa school mo." wika niya.

"Nay, ano kaba ? Maaga pa ooh." Sabay tingin sa orasan.

"Hala! Isang oras na lng pala at malelate na ako." gulat kong sabi.

Agad akong tumakbo papunta sa kwarto ko.

"Nay, ipagbalot mo na lng ako ng sandwich." Sigaw ko habang tumatakbo

"Pakisamahan na rin po ng kape , thankyou Nay! " pahabol ko.

Agad akong nagmadali at naligo.

Pagkalabas na pagkalabas ko ng pintuan ng banyo, kinuha ko agad ang tuwalya ko at mabilis na pinunasan ang katawan ko. Medyo basa pa nga ang katawan ko ng isuot ko ang uniform ko e. At dali daling sinuklay ang buhok ko. Sinuot ko na ang makapal kong salamin at saglit na tumingin sa salamin.

Kinuha ko ang 5 makakapal na libro sa study table ko at nagmamadaling lumabas ng kwarto.

"Nay! Amina po ang sandwich. Sa loob ko na po ng sasakyan yan kakainin." Sabi ko habang iniinom ko ng paspasan ang kape ko.

Hindi talaga ako mabubuhay ng walang kape. Its kinda my energizer.

Pagkaabot ni Nay Pering sa akin ng sandwich ay nagpaalam na ako at nagtatatakbong umalis ng bahay.

"Good morning sir Miguel! Late na po kayo." Bati sakin ni Mang Eli at pinagbukasan ako ng pinto.

"Good morning din po Mang Eli. Oo nga po e. Napuyat po ako kakabasa ng libro kagabi." sagot ko naman habang papasok na ng sasakyan.