Jestem z pozoru grzeczną, cichą, spokojną, prawie 16-letnią nastolatką, jednak prawda jest nieco inna. W mojej głowie tkwi wiele pytań, na które nie mam odpowiedzi. Moja największa pasja to muzyka. Słucham jej nałogowo. Kocham wszystko, co jest związane z muzyką. Ponad 3 lata uczyłam się tańca klasycznego, później 3 lata gry na gitarze i jakiś czas temu zaczęłam 3 rok nauki śpiewu. Jeśli chodzi o przedmioty szkolne, to preferuję przedmioty humanistyczne, np. j. angielski. Uwielbiam jeździć na rolkach, łyżwach i deskorolce. Uwielbiam wspinać się po ściankach. Wiele osób błędnie uważa, że jestem zwykłą dziewczyną. Nie jestem. Mam umiejętność ukrywania problemów. W dzień promienieję radością, a w nocy płaczę, ale w końcu ze zmęczenia zasypiam. Wydaje mi się, że to dosyć dziwne, a zarazem niespotykane i niezwykłe. Udaję szczęśliwą, tak jest po prostu łatwiej. Bez tłumaczeń. Ludzie o nic Cię nie wypytują. Masz ten święty spokój... Co jest powodem mojego ciągłego smutku? Rodzice, którzy nie akceptują mojego chłopaka.Mimo tego, że może nie pasujemy do siebie idealnie, kocham go. Wprawdzie to nie książę, o którym marzę (Harry Styles), kocham go.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
