Voorgelogen (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 15

Tot haar teleurstelling moest Eva met Frank haar baas werken omdat er niemand anders was. Meestal stond Frank in de keuken maar als het nodig was, zoals nu dus dan stond hij in de bediening. En het was niet super druk maar wel net te druk voor haar alleen. Dan zou ze helemaal geen aandacht hebben voor de gasten en dat was juist belangrijk om de gast tevreden te stellen. Tegen haar zin in had Frank het restaurant in tweeën gesplitst zodat ze allebei een deel onder hun hoede zouden hebben. Eva hield er niet van, ze had liever het overzicht over de hele zaak en dat had ze nu niet. Ze kon nu niet in springen als ze zag dat er mensen zaten te wachten maar moest het ermee doen als Frank haar hulp vroeg en dan was het meestal al te laat. Daarom was ze er altijd fel op tegen om het restaurant onder te verdelen. Toch hield ze zich aan wat haar opgedragen was en bleef ze aan haar kant en hielp de gasten die daar zaten.
'Eva' werd ze uit haar concentratie getrokken terwijl ze de drankjes op een tafeltje neerzetten.
'He Fleurtje' liep ze naar het tafeltje aan de andere kant waarvandaan ze geroepen was.
'Kom je zo gezellig even langs' glimlachte ze naar het meisje dat met een grote glimlach op de bank zat.
'Ja' knikte ze enthousiast. 'Ik krijg chocomel' glunderde ze helemaal.
'Zo dat is lekker he' wist ze dat de kleuter wist dat zij dat ook lekker vond. Wederom knikte ze uitbundig.
'En papa' richtte ze zich vervolgens op Wolfs die haar in één beweging tegen zich aantrok nadat hij zijn arm om haar heen sloeg.
'Papa heeft een lekkere cappuccino' grijnsde hij tevreden dat hij haar vast had waarna hij zijn lippen tuitte in afwachting tot hij een kus van haar zou krijgen. Iets dat ze natuurlijk met alle liefde deed en dus boog ze voorover om haar lippen op de zijne te drukken.
'Oh ben zo terug' werd haar aandacht getrokken door het belletje vanuit de keuken. Het teken dat er iets klaar stond dat ze naar tafel kon brengen. Snel liep ze dan ook richting de keuken want des te eerder kon ze nog even bij Wolfs en Fleur aan tafel hangen. As ze terug gelopen komt, komt ook Frank net aan met hun drankjes.
'Ik mag tosti eten' glundert Fleur naar Eva.
'Echt waar. Dat is lekker' ging ze mee in het enthousiasme van het meisje.
''Krijg niet boterham' schudde ze daarna verbaasd haar hoofd.
'Tosti is toch boterham' begreep Eva het niet.
'Thuis' verduidelijkte ze zich vervolgens.
'Oh papa had geen zin om ontbijt te maken' had ze het door terwijl Wolfs zat te lachen omdat Fleur de boel verraadde.
'Ja papa wil bij Eva eten' was ze trots dat ze het geheimpje van haar vader aan Eva had verteld.
'Dat was een geheimpje' lachte Wolfs dan ook omdat ze het er zo uitgooide alsof ze dat alweer vergeten was.
'Hihi' sloeg ze lachend haar handjes voor haar mondje.
'En wat gaat papa eten dan' keek ze Wolfs bestraffend aan tot grote hilariteit van Fleur.
'Wat beveelt u aan mevrouw' keek hij haar aan met zijn twinkel ogen.
'Voor u de club sandwich zalm' was ze er zeker van.
'Dan neem ik die' legde hij de kaart neer op tafel.
'Mijn collega heeft het genoteerd' knikte ze naar Frank die er afwachtend bij stond.
'Wilt u wit of bruin brood' zei hij ook nog iets.
'Wit papa asseblief' antwoordde Fleur meteen.
'Ja hoor. Als je dan toch bij Eva komt eten mag je ook witbrood' nam Eva het voor het meisje op.
'En voor mij bruin' knikte Wolfs lachend. Daar kon hij immers niet tegenop.
'Komt eraan' knikte Frank waarna hij de tafel verliet.
'Leuke zaak' knikte Wolfs goedkeurend.
'Het is ook leuk werken. Moet even daarheen' knikte Eva waarna ze helaas zelf ook weer even aan het werk moest. 'Kom zo terug' beloofde ze hem nadat ze hem een kus had gegeven op zijn pruillip. De andere gasten rekende immers ook op haar aandacht.

'Is dat je vriend' vroeg Frank toen ze allebei achter de bar hun bestelling klaar maakte.
'Ja en wat dan nog' wist ze gewoon dat Frank toch niks positiefs zou zeggen.
'Een ouwe vent met een kind' trok hij zijn wenkbrauwen op.
'Is dat jou probleem' snauwde ze hem af. Frank ook altijd met zijn bemoeienissen.
'Volgens mij kan je wel wat beters krijgen hoor dan dat' deed hij er nog een schepje boven op.
'Ja jou zeker, nou nee bedankt en daarbij je bent m'n baas' wees ze hem af als het al een poging was.
'En kan het daarom niet' plaatste hij zijn handen om haar middel terwijl hij achter haar stond.
'Blijf met je jatten van me af' duwde ze hem van zich af. 'En daarbij ik kan wel wat beters krijgen dan jij want je bent een griezel' maakte ze hem even extra duidelijk dat hij absoluut geen kans maakte, waarna ze alles op haar dienblad zette en hem alleen achter de bar achter liet.

'En is het lekker' liep ze gelijk door naar de tafel van Wolfs en Fleur.
'Ja' propte Fleur goedkeurend een nieuwe hap in haar mond.
'Is zeker lekker' was ook Wolfs enthousiast. 'Maar waarom loop jij daar de hele tijd en niet hier' was het duidelijk dat hij het niet begreep.
'Omdat m'n baas hier loopt en ik aan die kant' legde ze hem uit.
'Oh dus we hadden eigenlijk toch daar moeten zitten' wees hij de andere kant uit.
'Ja. Maar voor jullie maak ik graag een uitzondering hoor' gaf ze hem een knipoog.
'Gelukkig maar' glimlachte hij tevreden terug waarna Eva zich weer met haar werk ging bezig houden.

'Mag ik afrekenen' stond Wolfs even later met Fleur aan zijn zijde bij de bar waarachter alleen Frank stond.
'Alstublieft' overhandigde hij hem de rekening waarna hij zijn kop koffie onder het apparaat zette.
'Gaan jullie er vandoor' verscheen Eva ook achter de bar terwijl Wolfs zijn pinpas tevoorschijn toverde terwijl hij de rekening uitvoerig bekeek.
'Ja gaan naar huis' antwoordde Fleur daar in tegen wel.
'Heb je lekker gegeten' vroeg Eva haar nog waarna ze bevestigend knikte.
'Die fooi, is die nu voor jou' vroeg Wolfs wijzend op de rekening.
'Fooi gaat in de pot' bekeek ze zijn rekening. 'Wat is dit nou weer' trok ze de rekening terug om hem mee te nemen naar de kassa. Daar waar ze tot de ontdekking kwam dat Frank hem al had afgeslagen inclusief de fooi terwijl Wolfs nog moest afrekenen.
'Die hoef je niet te betalen hoor' legde ze de rekening terug op de bar terwijl ze nijdig Franks kant op keek.
'Die krijg je later nog wel van me' gaf hij haar een knipoog wat haar deed glimlachen.
'Zeg je nog even dag tegen Eva' hield Wolfs Fleur tegen nadat hij betaald had.
'Krijg ik nog een kus' tuitte Eva haar lippen in afwachting die even later gekust werden door Fleur die opgetild werd door haar vader.
'We bellen he' vervolgde Wolfs vervolgens die ook een kus op haar lippen drukte.
'Ja, ik zie je dinsdag' knikte ze bevestigend waarna ze de twee nakeek die de zaak uitliepen.
'Je bent een lul' siste ze Frank nog toe in het voorbijgaan terug naar de andere gasten toe.
'Een jaloerse lul' benadrukte ze nog even waarna ze verder werkte alsof er niks aan de hand was terwijl ze Frank wel schieten kon.