Voorgelogen (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 25

Breeduit lachend sloeg Fleur de pion van haar vader van het bord af terwijl hij de gevulde glazen terug op tafel zette.
'Jij bent papa' grijnsde ze tevreden.
'Ja he, ik lig eraf' riep hij verontwaardigd uit tot grote hilariteit van zijn dochter.
'Nu ben ik daar' antwoordde ze trots.
'Jullie zijn gemeen' rolde hij lachend de dobbelstenen.
'Echt niet' protesteerde Fleur luidkeels. Ze was dol op mens erger je niet en vooral omdat haar vader dan altijd zo kon klagen als hij weer eens van het bord af lag.
'Ik heb niks gedaan' verweerde ook Eva zich. 'Jij gooide mij er net af he niet andersom' drukte ze hem met de neus op de feiten.
'Jij bent Eva' duurde het Fleur allemaal te lang, zij had immers bijna haar eerste pion binnen en kon dan ook niet wachten.
'Pas maar op daar kom ik' lachte Eva omdat ze zes had gegooid en weer het bord op mocht komen.
'Ohnee' riep Fleur verschrikt uit die het al zag gebeuren dat Eva haar zo meteen van het bord af zou gooien.
'Pffieuw' was de opluchting dan ook groot dat Eva niet zover was gekomen.
'Wacht jij maar, je bent er nog niet' waarschuwde Eva haar lachend waarna Fleur de dobbelsteen gooide.
'Ahnee' protesteerde ze omdat ze maar één had gegooid. 'Papa gooi Eva eraf' had ze al haar hoop op haar vader gevestigd.
'Hoe kan dat nou, jij hebt mij er net af gegooid lieveling' schoof hij de schuld terug op haar zelf.
'Oh chips' sloeg ze met haar vuist op tafel omdat ze er nu van baalde.
'Die is nu geplet' lachte Eva omdat ze in werkelijkheid een chipje had platgeslagen met haar vuist.
'Oepsie' likte ze giechelend de kruimels van de tafel af.
'Is maar goed dat ik die tafel altijd schoonmaak he met een schoondoekje' schudde Eva afkeurend haar hoofd.
'Papa zegt altijd je kan hier van de grond eten. Dan kan toch ook van de tafel' haalde Fleur haar schouders op die van die spreekwoorden nog niks begreep en alles letterlijk nam.
'Die papa ook altijd' schoot Eva dan ook net als Wolfs in de lach.
'Ssst moet je niet verklappen' siste Wolfs. 'Dan maakt Eva straks niet meer zo goed schoon' knipoogde hij naar zijn dochter.
'Ik doe dat wel. Ik kan Eva heel goed helpen he Eva' was de kleuter het er niet mee eens dat Eva alle lof voor het schoonmaken kreeg.
'Jij doet altijd heel goed helpen he, je kleren in de wasmand, je speelgoed opruimen' knikte Eva dat ze helemaal gelijk had.
'Papa ruimt niks op achter zijn kont' schaterde ze het uit omdat ze Eva dat vaak hoorde mopperen als die aan het opruimen was.
'Zegt Eva dat' riep Wolfs verontwaardigd uit.
'Ja' verraadde Fleur lachend de boel.
'Het is toch zo, overal vind ik wel wat van jou' haalde Eva lachend haar schouders op.
'Ik vind jou shirts, broeken en bh's anders ook overal' grijnsde Wolfs over tafel heen.
'Dat doe je zelf, jij trekt overal van alles bij me uit als je zin hebt' kaatste ze hem lachend terug.
'Dat is niet mijn schuld dat jij zo goddelijk ben dat ik altijd zin van jou krijg' verweerde hij zich wederom.
'Eva haar onderbroek was ook hier op de stoel' gaf Fleur commentaar, zich van geen kwaad bewust wat er zich op de eettafel allemaal had afgespeeld.
'Stoute Eva' grijnsde Wolfs nu nog erger terwijl Eva zich doodschaamde dat de kleuter van de week haar slipje hier had gevonden waarop zij één of ander verhaal ter plekke moest bedenken hoe die daar gekomen was.
'Ja moet in de wasmand' deed Fleur er nog een schepje bovenop terwijl Eva het al niet meer had.
'Ik krijg jou nog wel' stak ze dreigend haar vinger uit naar haar vriend die aan de andere kant van de tafel niet meer bij kwam van het lachen. Hij was immers degene geweest die haar slipje hier had uitgetrokken en ergens had neergegooid zonder het later op te ruimen.

'Ik ga wel' stond Eva op toen de bel klonk. Wolfs stond immers net op het punt om zijn dochter naar bed te brengen.
'Je minnaar' riep Wolfs lachend waarna Eva hem een vernietigende blik toe wierp. 'Als je maar op schiet anders stuur ik slaapwandelende Fleur op je af omdat je haar geen kus bent komen brengen' stak hij plagend zijn tong naar haar uit waarna ze hoofdschudden de gang in liep.
'Is Floris er nu wel' stak de vrouw wederom direct van wal voordat Eva goed en wel de deur geopend had. Ze had nog niet eens kunnen kijken wie er was of haar kunnen groette.
'Ja, ik zal hem even roepen' deelde ze de vrouw mee. Al was het pure nieuwsgierigheid wie die vrouw was en vooral wat ze Wolfs wilde. Want de manier zoals ze hier wederom voor de deur stond en die dwingende toon dat ze op zoek was naar Floris beviel haar van geen kant niet.
'Wolfs' riep Eva de gang in terwijl ze de deur van het halletje een stukje open hield.
'Ik kom eraan' riep hij terug vanuit Fleur haar kamer. 'Wie is daar' vroeg hij haar terwijl hij richting de deur gelopen kwam.
'Die vrouw' fluisterde Eva hem toe waarna hij de deur van het halletje opende om te kijken wie er nou daadwerkelijk voor de deur stond. Terwijl hij de deur achter zich sloot en vervolgens de voordeur beet pakte om die open te trekken die door de tocht een beetje dicht was gegaan sloeg zijn hart op tilt en stokte zijn adem in zijn keel. Dit was onmogelijk......

Jaja daar komt ie hoor XD